Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di hortari hortari = hortare: Verbo passivo INFINITO Presente |
significato | |
Presente | |
hortari | essere esortato, essere esortata... |
Coniugazione di: hortor, hortāris, hortatus sum, hortata sum, hortatum sum..., - , hortari coniugazione: 1 - transitivo - deponente (Ita) = esortare, incoraggiare, (eng) = exhort, urge, admonish , (esp) = exhortar, animar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego hortor tu hortāris ille hortātur nos hortāmur vos hortamĭni illi hortantur | Io esorto Tu esorti Egli/Ella/Esso esorta Noi esortiamo Voi esortate Essi/Esse/Loro esortano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego hortābar tu hortabāris ille hortabātur nos hortabāmur vos hortabamini illi hortabantur | Io esortavo Tu esortavi Egli/Ella/Esso esortava Noi esortavamo Voi esortavate Essi/Esse/Loro esortavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Io esortai Tu esortasti Egli/Ella/Esso esortò Noi esortammo Voi esortaste Essi/Esse/Loro esortarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Io ho esortato Tu hai esortato Egli/Ella/Esso ha esortato Noi abbiamo esortato Voi avete esortato Essi/Esse/Loro hanno esortato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | Io avevo esortato Tu avevi esortato Egli/Ella/Esso aveva esortato Noi avevamo esortato Voi avevate esortato Essi/Esse/Loro avevano esortato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Io ebbi esortato Tu avesti esortato Egli/Ella/Esso ebbe esortato Noi avemmo esortato Voi aveste esortato Essi/Esse/Loro ebbero esortato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | Io avevo esortato Tu avevi esortato Egli/Ella/Esso aveva esortato Noi avevamo esortato Voi avevate esortato Essi/Esse/Loro avevano esortato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego hortābor tu hortabĕris ille hortabĭtur nos hortabĭmur vos hortabimĭni illi hortabuntur | Io esorterò Tu esorterai Egli/Ella/Esso esorterà Noi esorteremo Voi esorterete Essi/Esse/Loro esorteranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego hortatus ero, hortata ero, hortatum ero... tu hortatus eris, hortata eris, hortatum eris... ille hortatus erit, hortata erit, hortatum erit... nos hortati erimus, hortatae erimus, hortata erimus... vos hortati erĭtis, hortatae eritis, hortata eritis... illi hortati erunt, hortatae erunt, hortata erunt... | Io avrò esortato Tu avrai esortato Egli/Ella/Esso avrà esortato Noi avremo esortato Voi avrete esortato Essi/Esse/Loro avranno esortato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego horter tu hortēris ille hortētur nos hortēmur vos hortemĭni illi hortentur | Io esorti Tu esorti Egli/Ella/Esso esorti Noi esortiamo Voi esortiate Essi/Esse/Loro esortino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | Io esortassi Tu esortassi Egli/Ella/Esso esortasse Noi esortassimo Voi esortaste Essi/Esse/Loro esortassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego hortatus sim, hortata sim, hortatum sim... tu hortatus sis, hortata sis, hortatum sis... ille hortatus sit, hortata sit, hortatum sit... nos hortati simus, hortatae simus, hortata simus... vos hortati sitis, hortatae sitis, hortata sitis... illi hortati sint, hortatae sint, hortata sint... | Io abbia esortato Tu abbia esortato Egli/Ella/Esso abbia esortato Noi abbiamo esortato Voi abbiate esortato Essi/Esse/Loro abbiano esortato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | Io avessi esortato Tu avessi esortato Egli/Ella/Esso avesse esortato Noi avessimo esortato Voi aveste esortato Essi/Esse/Loro avessero esortato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | Io esorterei Tu esorteresti Egli/Ella/Esso esorterebbe Noi esorteremmo Voi esortereste Essi/Esse/Loro esorterebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | Io avrei esortato Tu avresti esortato Egli/Ella/Esso avrebbe esortato Noi avremmo esortato Voi avreste esortato Essi/Esse/Loro avrebbero esortato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
hortāre hortamĭni Futuro | esorta esortate |
INFINITO | |
Presente | |
hortari | esortare |
INFINITO | |
Perfetto | |
hortatum esse, hortatam esse, hortatum esse, hortatos esse, hortatas esse, hortata esse... | avere esortato |
INFINITO | |
Futuro | |
hortaturum esse, hortaturam esse, hortaturum esse, hortaturos esse, hortaturas esse, hortatura esse... | essere per esortare |
GERUNDIO | |
hortandi, hortando, hortandum, hortando... | di esortare ad a esortare esortare da, con.. esortare |
GERUNDIVO | |
Maschile | da esortarsi |
Singolare | Plurale |
Nom.hortandus Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortande Abl.hortando | hortandi hortandorum hortandis hortandos hortandi hortandis |
Femminile | |
Nom.hortanda Gen.hortandae Dat.hortandae Acc.hortandam Voc.hortanda Abl.hortanda | hortandae hortandarum hortandis hortandas hortandae hortandis |
Neutro | |
Nom.hortandum Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortandum Abl.hortando | hortanda hortandorum hortandis hortanda hortanda hortandis |
SUPINO | |
hortatum | a/ad esortare |
hortatu | da esortare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che esorta |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Femminile | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Neutro | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortans Voc.hortans Abl.hortante | hortantia hortantium hortantibus hortantia hortantia hortantibus |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | esortato, esortati... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortatus Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortate Abl.hortato | hortati hortatorum hortatis hortatos hortati hortatis |
Femminile | |
Nom.hortata Gen.hortatae Dat.hortatae Acc.hortatam Voc.hortata Abl.hortata | hortatae hortatarum hortatis hortatas hortatae hortatis |
Neutro | |
Nom.hortatum Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortatum Abl.hortato | hortata hortatorum hortatis hortata hortata hortatis |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che esorterà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortaturus Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortature Abl.hortaturo | hortaturi hortaturorum hortaturis hortaturos hortaturi hortaturis |
Femminile | |
Nom.hortatura Gen.hortaturae Dat.hortaturae Acc.hortaturam Voc.hortatura Abl.hortatura | hortaturae hortaturarum hortaturis hortaturas hortaturae hortaturis |
Neutro | |
Nom.hortaturum Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortaturum Abl.hortaturo | hortatura hortaturorum hortaturis hortatura hortatura hortaturis |
Coniugazione di: hortor, hortāris, , - , hortari coniugazione: 1 - transitivo - passiva (Ita) = esortare, (eng) = exhort, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego hortor tu hortāris ille hortātur nos hortāmur vos hortamĭni illi hortantur | Io sono esortato, sono esortata... Tu sei esortato, sei esortata... Egli/Ella/Esso è esortato, è esortata... Noi siamo esortati, siamo esortate... Voi siete esortati, siete esortate... Essi/Esse/Loro sono esortati, sono esortate... |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego hortābar tu hortabāris ille hortabātur nos hortabāmur vos hortabamini illi hortabantur | Io ero esortato, ero esortata... Tu eri esortato, eri esortata... Egli/Ella/Esso era esortato, era esortata... Noi eravamo esortati, eravamo esortate... Voi eravate esortati, eravate esortate... Essi/Esse/Loro erano esortati, erano esortate... |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego hortābor tu hortabĕris ille hortabĭtur nos hortabĭmur vos hortabimĭni illi hortabuntur | Io sarò esortato, sarò esortata... Tu sarai esortato, sarai esortata... Egli/Ella/Esso sarà esortato, sarà esortata... Noi saremo esortati, saremo esortate... Voi sarete esortati, sarete esortate... Essi/Esse/Loro saranno esortati, saranno esortate... |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego horter tu horteris ille hortetur nos hortemur vos hortemini illi hortentur | Io sia esortato, sia esortata... Tu sia esortato, sia esortata... Egli/Ella/Esso sia esortato, sia esortata... Noi siamo esortati, siamo esortate... Voi siate esortati, siate esortate... Essi/Esse/Loro siano esortati, siano esortate... |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego hortarer tu hortareris ille hortaretur nos hortaremur vos hortaremini illi hortarentur | Io fossi esortato, fossi esortata... Tu fossi esortato, fossi esortata... Egli/Ella/Esso fosse esortato, fosse esortata... Noi fossimo esortati, fossimo esortate... Voi foste esortati, foste esortate... Essi/Esse/Loro fossero esortati, fossero esortate... |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego hortarer tu hortareris ille hortaretur nos hortaremur vos hortaremini illi hortarentur | Io sarei esortato, sarei esortata... Tu saresti esortato, saresti esortata... Egli/Ella/Esso sarebbe esortato, sarebbe esortata... Noi saremmo esortati, saremmo esortate... Voi sareste esortati, sareste esortate... Essi/Esse/Loro sarebbero esortati, sarebbero esortate... |
INFINITO | |
Presente | |
hortari | essere esortato, essere esortata... |
INFINITO | |
INFINITO | |
GERUNDIVO | |
Maschile | da esortarsi |
Singolare | Plurale |
Nom.hortandus Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortande Abl.hortando | hortandi hortandorum hortandis hortandos hortandi hortandis |
Femminile | |
Nom.hortanda Gen.hortandae Dat.hortandae Acc.hortandam Voc.hortanda Abl.hortanda | hortandae hortandarum hortandis hortandas hortandae hortandis |
Neutro | |
Nom.hortandum Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortandum Abl.hortando | hortanda hortandorum hortandis hortanda hortanda hortandis |
- Coniugazione completa di hortare Forma attiva |