Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: benedico, benedicis, benedixi, benedictŭm, benedicĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to,   (esp) = bendecir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego benedico tu benedicis ille benedicit nos benedicīmus vos benedicītis illi benedicunt | Io |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego benedicēbam tu benedicēbas ille benedicēbat nos benedicebāmus vos benedicebātis illi benedicēbant | |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego benedicam tu benedices ille benedicet nos benedicēmus vos benedicētis illi benedicent | |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego benedixĕro tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedixĕrint | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego benedicam tu benedicas ille benedicat nos benedicāmus vos benedicātis illi benedicant | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego benedixĕrim tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedix;ĕrint | |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | Io |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | Io |
IMPERATIVO | |
Presente | |
benedice benedicite Futuro benedicito benedicito benedicitote benedicunto | |
INFINITO | |
Presente | |
benedicĕre | |
INFINITO | |
Perfetto | |
benedixisse | |
INFINITO | |
Futuro | |
benedicturum esse, benedicturam esse, benedicturum esse, benedicturos esse, benedicturas esse, benedictura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
benedicendi, benedicendo, benedicendum, benedicendo... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
benedictŭm | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
Femminile | |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
Neutro | |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicens Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentia benedicentium benedicentibus benedicentia benedicentia benedicentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.benedicturus Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicture Abl.benedicturo | benedicturi benedicturorum benedicturis benedicturos benedicturi benedicturis |
Femminile | |
Nom.benedictura Gen.benedicturae Dat.benedicturae Acc.benedicturam Voc.benedictura Abl.benedictura | benedicturae benedicturarum benedicturis benedicturas benedicturae benedicturis |
Neutro | |
Nom.benedicturum Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicturum Abl.benedicturo | benedictura benedicturorum benedicturis benedictura benedictura benedicturis |
Coniugazione di: benedicitur, benedicebatur, benedictum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to,   (esp) = bendecir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
benedicitur | si |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
benedicebatur | |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
benedictum est | |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
benedictum est | |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
benedictum erat | |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
benedictum est | |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
benedictum erat | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
benedicetur | |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
benedictum erit | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
benedicatur | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
benediceretur | |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
benedictum sit | |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
benedictum esset | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
benediceretur | si |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
benedictum esset | si |