Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Vocaboli trovati |
| (Di seguito i dettagli) |
| - Coniugazione completa di hortari hortari = hortari: Verbo deponente INFINITO Presente |
| Buona navigazione con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| - Coniugazione completa di hortari hortari = hortare: Verbo passivo INFINITO Presente |
| Coniugazione di: hortor, hortāris, hortatus sum, hortata sum, hortatum sum..., - , hortari coniugazione: 1 - transitivo - deponente (Ita) = esortare, incoraggiare, (eng) = exhort, urge, admonish , (esp) = exhortar, animar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego hortor tu hortāris ille hortātur nos hortāmur vos hortamĭni illi hortantur | |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego hortābar tu hortabāris ille hortabātur nos hortabāmur vos hortabamini illi hortabantur | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego hortābor tu hortabĕris ille hortabĭtur nos hortabĭmur vos hortabimĭni illi hortabuntur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego hortatus ero, hortata ero, hortatum ero... tu hortatus eris, hortata eris, hortatum eris... ille hortatus erit, hortata erit, hortatum erit... nos hortati erimus, hortatae erimus, hortata erimus... vos hortati erĭtis, hortatae eritis, hortata eritis... illi hortati erunt, hortatae erunt, hortata erunt... | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego horter tu hortēris ille hortētur nos hortēmur vos hortemĭni illi hortentur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego hortatus sim, hortata sim, hortatum sim... tu hortatus sis, hortata sis, hortatum sis... ille hortatus sit, hortata sit, hortatum sit... nos hortati simus, hortatae simus, hortata simus... vos hortati sitis, hortatae sitis, hortata sitis... illi hortati sint, hortatae sint, hortata sint... | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| hortāre hortamĭni Futuro | |
| INFINITO | |
| Presente | |
| hortari | |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| hortatum esse, hortatam esse, hortatum esse, hortatos esse, hortatas esse, hortata esse... | |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| hortaturum esse, hortaturam esse, hortaturum esse, hortaturos esse, hortaturas esse, hortatura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| hortandi, hortando, hortandum, hortando... | di ad a da, con.. |
| GERUNDIVO | |
| Maschile | ought to be |
| Singolare | Plurale |
| Nom.hortandus Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortande Abl.hortando | hortandi hortandorum hortandis hortandos hortandi hortandis |
| Femminile | |
| Nom.hortanda Gen.hortandae Dat.hortandae Acc.hortandam Voc.hortanda Abl.hortanda | hortandae hortandarum hortandis hortandas hortandae hortandis |
| Neutro | |
| Nom.hortandum Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortandum Abl.hortando | hortanda hortandorum hortandis hortanda hortanda hortandis |
| SUPINO | |
| hortatum | a/ad |
| hortatu | da |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
| Femminile | |
| Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
| Neutro | |
| Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortans Voc.hortans Abl.hortante | hortantia hortantium hortantibus hortantia hortantia hortantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Perfetto | |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.hortatus Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortate Abl.hortato | hortati hortatorum hortatis hortatos hortati hortatis |
| Femminile | |
| Nom.hortata Gen.hortatae Dat.hortatae Acc.hortatam Voc.hortata Abl.hortata | hortatae hortatarum hortatis hortatas hortatae hortatis |
| Neutro | |
| Nom.hortatum Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortatum Abl.hortato | hortata hortatorum hortatis hortata hortata hortatis |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.hortaturus Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortature Abl.hortaturo | hortaturi hortaturorum hortaturis hortaturos hortaturi hortaturis |
| Femminile | |
| Nom.hortatura Gen.hortaturae Dat.hortaturae Acc.hortaturam Voc.hortatura Abl.hortatura | hortaturae hortaturarum hortaturis hortaturas hortaturae hortaturis |
| Neutro | |
| Nom.hortaturum Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortaturum Abl.hortaturo | hortatura hortaturorum hortaturis hortatura hortatura hortaturis |
| Coniugazione di: hortor, hortāris, , - , hortari coniugazione: 1 - transitivo - passiva (Ita) = esortare, (eng) = exhort, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego hortor tu hortāris ille hortātur nos hortāmur vos hortamĭni illi hortantur | |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego hortābar tu hortabāris ille hortabātur nos hortabāmur vos hortabamini illi hortabantur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego hortābor tu hortabĕris ille hortabĭtur nos hortabĭmur vos hortabimĭni illi hortabuntur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego horter tu horteris ille hortetur nos hortemur vos hortemini illi hortentur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego hortarer tu hortareris ille hortaretur nos hortaremur vos hortaremini illi hortarentur | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego hortarer tu hortareris ille hortaretur nos hortaremur vos hortaremini illi hortarentur | |
| INFINITO | |
| Presente | |
| hortari | |
| INFINITO | |
| INFINITO | |
| GERUNDIVO | |
| Maschile | ought to be |
| Singolare | Plurale |
| Nom.hortandus Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortande Abl.hortando | hortandi hortandorum hortandis hortandos hortandi hortandis |
| Femminile | |
| Nom.hortanda Gen.hortandae Dat.hortandae Acc.hortandam Voc.hortanda Abl.hortanda | hortandae hortandarum hortandis hortandas hortandae hortandis |
| Neutro | |
| Nom.hortandum Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortandum Abl.hortando | hortanda hortandorum hortandis hortanda hortanda hortandis |
| - Coniugazione completa di hortare Forma attiva |