Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: benedico, benedicis, benedixi, benedictŭm, benedicĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to, (esp) = bendecir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego benedico tu benedicis ille benedicit nos benedicīmus vos benedicītis illi benedicunt | Yo bendigo Tu bendices El/Ella/Eso bendice Nosotros bendecimos Vosotros bendecís Ellos/Ellas/Esos bendicen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego benedicēbam tu benedicēbas ille benedicēbat nos benedicebāmus vos benedicebātis illi benedicēbant | Yo bendecía Tu bendecías El/Ella/Eso bendecía Nosotros bendecíamos Vosotros bendecíais Ellos/Ellas/Esos bendecían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | Yo bendije Tu bendijste El/Ella/Eso bendijo Nosotros bendijmos Vosotros bendijsteis Ellos/Ellas/Esos bendijeron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | Yo he bendecido Tu has bendecido El/Ella/Eso ha bendecido Nosotros hemos bendecido Vosotros habéis bendecido Ellos/Ellas/Esos han bendecido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | Yo había bendecido Tu habías bendecido El/Ella/Eso había bendecido Nosotros habíamos bendecido Vosotros habíais bendecido Ellos/Ellas/Esos habían bendecido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | Yo hube bendecido Tu hubiste bendecido El/Ella/Eso hubo bendecido Nosotros hubimos bendecido Vosotros hubisteis bendecido Ellos/Ellas/Esos hubieron bendecido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | Yo había bendecido Tu habías bendecido El/Ella/Eso había bendecido Nosotros habíamos bendecido Vosotros habíais bendecido Ellos/Ellas/Esos habían bendecido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego benedicam tu benedices ille benedicet nos benedicēmus vos benedicētis illi benedicent | Yo bendeciré Tu bendecirás El/Ella/Eso bendecirá Nosotros bendeciremos Vosotros bendeciréis Ellos/Ellas/Esos bendecirán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego benedixĕro tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedixĕrint | Yo habré bendecido Tu habrás bendecido El/Ella/Eso habrá bendecido Nosotros habremos bendecido Vosotros habréis bendecido Ellos/Ellas/Esos habrán bendecido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego benedicam tu benedicas ille benedicat nos benedicāmus vos benedicātis illi benedicant | Yo bendiga Tu bendigas El/Ella/Eso bendiga Nosotros bendigamos Vosotros bendigáis Ellos/Ellas/Esos bendigan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | Yo bendijese Tu bendijeses El/Ella/Eso bendijese Nosotros bendijésemos Vosotros bendijeseis Ellos/Ellas/Esos bendijese |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego benedixĕrim tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedix;ĕrint | Yo haya bendecido Tu hayas bendecido El/Ella/Eso haya bendecido Nosotros hayamos bendecido Vosotros hayáis bendecido Ellos/Ellas/Esos hayan bendecido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | Yo hubiera bendecido Tu hubieras bendecido El/Ella/Eso hubiera bendecido Nosotros hubiéramos bendecido Vosotros hubierais bendecido Ellos/Ellas/Esos hubieran bendecido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | Yo bendeciría Tu bendecirías El/Ella/Eso bendeciría Nosotros bendeciríamos Vosotros bendeciríais Ellos/Ellas/Esos bendecirían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | Yo habría bendecido Tu habrías bendecido El/Ella/Eso habría bendecido Nosotros habríamos bendecido Vosotros habríais bendecido Ellos/Ellas/Esos habrían bendecido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
benedice benedicite Futuro benedicito benedicito benedicitote benedicunto | bendice bendecid ve a bendecir vaya a bendecir id a bendecir vayan a bendecir |
INFINITIVO | |
Presente | |
benedicĕre | bendecir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
benedixisse | haber bendecido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
benedicturum esse, benedicturam esse, benedicturum esse, benedicturos esse, benedicturas esse, benedictura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
benedicendi, benedicendo, benedicendum, benedicendo... | de a para por |
SUPINO | |
benedictŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que bendice |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
Feminina | |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
Neutro | |
Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicens Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentia benedicentium benedicentibus benedicentia benedicentia benedicentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.benedicturus Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicture Abl.benedicturo | benedicturi benedicturorum benedicturis benedicturos benedicturi benedicturis |
Feminina | |
Nom.benedictura Gen.benedicturae Dat.benedicturae Acc.benedicturam Voc.benedictura Abl.benedictura | benedicturae benedicturarum benedicturis benedicturas benedicturae benedicturis |
Neutro | |
Nom.benedicturum Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicturum Abl.benedicturo | benedictura benedicturorum benedicturis benedictura benedictura benedicturis |
Conjugación de: benedicitur, benedicebatur, benedictum est, - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to, (esp) = bendecir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
benedicitur | se bendice |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
benedicebatur | se bendecía |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
benedictum est | se bendijo |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
benedictum est | se ha bendecido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
benedictum erat | se había bendecido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
benedictum est | se hubo bendecido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
benedictum erat | se había bendecido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
benedicetur | se bendecirá |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
benedictum erit | se habrá bendecido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
benedicatur | se bendiga |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
benediceretur | se bendijese |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
benedictum sit | se haya bendecido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
benedictum esset | se hubiera bendecido |
POTENTIAL | |
Presente | |
benediceretur | se bendeciría |
POTENTIAL | |
Pasado | |
benedictum esset | se habría bendecido |