Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
di più... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
significato | |
Presente | |
confugĕre | rifugiarsi |
Coniugazione di: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego confugio tu confugis ille confugit nos confugīmus vos confugītis illi confugiunt | Io rifugio Tu rifugi Egli/Ella/Esso rifugia Noi rifugiamo Voi rifugiate Essi/Esse/Loro rifugiano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego confugiēbam tu confugiēbas ille confugiēbat nos confugiebāmus vos confugiebātis illi confugiēbant | Io rifugiavo Tu rifugiavi Egli/Ella/Esso rifugiava Noi rifugiavamo Voi rifugiavate Essi/Esse/Loro rifugiavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Io rifugiai Tu rifugiasti Egli/Ella/Esso rifugiò Noi rifugiammo Voi rifugiaste Essi/Esse/Loro rifugiarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Io sono rifugiato Tu sei rifugiato Egli/Ella/Esso è rifugiato Noi siamo rifugiati Voi siete rifugiati Essi/Esse/Loro sono rifugiati |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | Io ero rifugiato Tu eri rifugiato Egli/Ella/Esso era rifugiato Noi eravamo rifugiati Voi eravate rifugiati Essi/Esse/Loro erano rifugiati |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Io fui rifugiato Tu fosti rifugiato Egli/Ella/Esso fu rifugiato Noi fummo rifugiati Voi foste rifugiati Essi/Esse/Loro furono rifugiati |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | Io ero rifugiato Tu eri rifugiato Egli/Ella/Esso era rifugiato Noi eravamo rifugiati Voi eravate rifugiati Essi/Esse/Loro erano rifugiati |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego confugiam tu confugies ille confugiet nos confugiēmus vos confugiētis illi confugient | Io rifugerò Tu rifugerai Egli/Ella/Esso rifugerà Noi rifugeremo Voi rifugerete Essi/Esse/Loro rifugeranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego confugĕro tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confugĕrint | Io sarò rifugiato Tu sarai rifugiato Egli/Ella/Esso sarà rifugiato Noi saremo rifugiati Voi sarete rifugiati Essi/Esse/Loro saranno rifugiati |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego confugiam tu confugias ille confugiat nos confugiāmus vos confugiātis illi confugiant | Io rifugi Tu rifugi Egli/Ella/Esso rifugi Noi rifugiamo Voi rifugiate Essi/Esse/Loro rifugino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | Io rifugiassi Tu rifugiassi Egli/Ella/Esso rifugiasse Noi rifugiassimo Voi rifugiaste Essi/Esse/Loro rifugiassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego confugĕrim tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confug;ĕrint | Io sia rifugiato Tu sia rifugiato Egli/Ella/Esso sia rifugiato Noi siamo rifugiati Voi siate rifugiati Essi/Esse/Loro siano rifugiati |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | Io fossi rifugiato Tu fossi rifugiato Egli/Ella/Esso fosse rifugiato Noi fossimo rifugiati Voi foste rifugiati Essi/Esse/Loro fossero rifugiati |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | Io rifugierei Tu rifugieresti Egli/Ella/Esso rifugerebbe Noi rifugeremmo Voi rifugereste Essi/Esse/Loro rifugerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | Io sarei rifugiato Tu saresti rifugiato Egli/Ella/Esso sarebbe rifugiato Noi saremmo rifugiati Voi sareste rifugiati Essi/Esse/Loro sarebbero rifugiati |
IMPERATIVO | |
Presente | |
confuge confugite Futuro confugito confugito confugitote confugiunto | rifugia rifugiate rifugerai rifugerà rifugerete rifugeranno |
INFINITO | |
Presente | |
confugĕre | rifugiarsi |
INFINITO | |
Perfetto | |
confugisse | essersi rifugiato |
INFINITO | |
Futuro | |
, confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esse | essere per |
GERUNDIO | |
confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
, confugiturŭm | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che rifugia |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
Femminile | |
Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
Neutro | |
Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugiens Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientia confugientium confugientibus confugientia confugientia confugientibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che rifugerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom., confugitururus Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugiturure Abl., confugitururo | , confugitururi , confugitururorum , confugitururis , confugitururos , confugitururi , confugitururis |
Femminile | |
Nom., confugiturura Gen., confugitururae Dat., confugitururae Acc., confugitururam Voc., confugiturura Abl., confugiturura | , confugitururae , confugitururarum , confugitururis , confugitururas , confugitururae , confugitururis |
Neutro | |
Nom., confugitururum Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugitururum Abl., confugitururo | , confugiturura , confugitururorum , confugitururis , confugiturura , confugiturura , confugitururis |
Coniugazione di: confugitur, confugiebatur, , - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
confugitur | si rifugia |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
confugiebatur | si rifugiava |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
confugietur | si rifugerà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
confugiatur | si rifugi |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
confugeretur | si rifugiasse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
confugeretur | si rifugerebbe |