Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Declinazione di: honestas aggettivo Declinazione di: honestus aggettivo |
Declinazione di: honestus, honesta, honestum significato:onesto, compsup., (eng) = worthy, decent, of high rank, honourable, handsome, (esp) = honesto, honrado, lang. Latino declinazione: Aggettivo Acc.: fem. plur. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestŭs Gen.honestī Dat.honestō Acc.honestŭm Voc.honestĕ Abl.honestō | honestī honestōrum honestīs honestōs honestī honestīs | onesto/ onesti (di..) (a, ..) onesto/ onesti (o) (da,con,in,su,..) |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestă Gen.honestae Dat.honestae Acc.honestăm Voc.honestă Abl.honestā | honestae honestārum honestīs honestās honestae honestīs | onesta/ oneste (di..) (a, ..) onesta/ oneste (o) (da,con,in,su,..) |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestŭm Gen.honestī Dat.honestō Acc.honestŭm Voc.honestŭm Abl.honestō | honestă honestōrum honestīs honestă honestă honestīs | onesto/ onesti (di..) (a, ..) onesto/ onesti (o) (da,con,in,su,..) |
Comparativo | ||
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestior Gen.honestiōris Dat.honestiōri Acc.honestiōrem Voc.honestior Abl.honestiore | honestiōres honestiōrum honestiorĭbus honestiōres honestiōres honestiorĭbus |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestior Gen.honestiōris Dat.honestiōri Acc.honestiōrem Voc.honestior Abl.honestiore | honestiōres honestiōrum honestiorĭbus honestiōres honestiōres honestiorĭbus |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestius Gen.honestiōris Dat.honestiōri Acc.honestius Voc.honestius Abl.honestiore | honestiōra honestiōrum honestiorĭbus honestiōra honestiōra honestiorĭbus |
Superlativo | ||
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestissimŭs Gen.honestissimī Dat.honestissimō Acc.honestissimŭm Voc.honestissimĕ Abl.honestissimō | honestissimī honestissimōrum honestissimīs honestissimōs honestissimī honestissimīs |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestissimă Gen.honestissimae Dat.honestissimae Acc.honestissimăm Voc.honestissimă Abl.honestissimă | honestissimae honestissimārum honestissimīs honestissimās honestissimae honestissimīs |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestissimŭm Gen.honestissimī Dat.honestissimō Acc.honestissimŭm Voc.honestissimŭm Abl.honestissimō | honestissimă honestissimōrum honestissimīs honestissimă honestissimă honestissimīs |
- Declinazione di: honestas nome |
Declinazione di: honestas, honestatis, significato:onestà/x/f, fem., (eng) = honourableness, honour, integrity, lang. Latino declinazione: 3 Nom.: fem. sing. Voc.: fem. sing. |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.honestas Gen.honestatĭs Dat.honestatī Acc.honestatĕm Voc.honestas Abl.honestatĕ | honestatēs honestatŭm honestatĭbus honestatēs honestatēs honestatĭbus | onestà / onestà (di..) (a, ..) onestà / onestà (o) (da,con,in,su,..) |
Coniugazione di: honesto, honestas, honestavi, honestatum, honestāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = onorare, ornare, abbellire, (eng) = give honour to, honour with, cause to be honored, put a good face on, grace, adorn, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego honesto tu honestas ille honestat nos honestāmus vos honestātis illi honestant | Io onoro Tu onori Egli/Ella/Esso onora Noi onoriamo Voi onorate Essi/Esse/Loro onorano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego honestābam tu honestābas ille honestābat nos honestabāmus vos honestabatis illi honestābant | Io onoravo Tu onoravi Egli/Ella/Esso onorava Noi onoravamo Voi onoravate Essi/Esse/Loro onoravano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io onorai Tu onorasti Egli/Ella/Esso onorò Noi onorammo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io ho onorato Tu hai onorato Egli/Ella/Esso ha onorato Noi abbiamo onorato Voi avete onorato Essi/Esse/Loro hanno onorato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego honestavĕram, honestaram... tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant... | Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io ebbi onorato Tu avesti onorato Egli/Ella/Esso ebbe onorato Noi avemmo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro ebbero onorato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego honestavĕram, honestaram... tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant... | Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego honestābo tu honestābis ille honestābit nos honestabĭmus vos honestabĭtis illi honestābunt | Io onorerò Tu onorerai Egli/Ella/Esso onorerà Noi onoreremo Voi onorerete Essi/Esse/Loro onoreranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego honestavĕro, honestaro... tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint... | Io avrò onorato Tu avrai onorato Egli/Ella/Esso avrà onorato Noi avremo onorato Voi avrete onorato Essi/Esse/Loro avranno onorato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego honestem tu honestes ille honestet nos honestēmus vos honestētis illi honestent | Io onori Tu onori Egli/Ella/Esso onori Noi onoriamo Voi onoriate Essi/Esse/Loro onorino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego honestārem tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent | Io onorassi Tu onorassi Egli/Ella/Esso onorasse Noi onorassimo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego honestavĕrim, honestarim... tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint... | Io abbia onorato Tu abbia onorato Egli/Ella/Esso abbia onorato Noi abbiamo onorato Voi abbiate onorato Essi/Esse/Loro abbiano onorato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego honestavissem, honestassem... tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent... | Io avessi onorato Tu avessi onorato Egli/Ella/Esso avesse onorato Noi avessimo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro avessero onorato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego honestārem tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent | Io onorerei Tu onoreresti Egli/Ella/Esso onorerebbe Noi onoreremmo Voi onorereste Essi/Esse/Loro onorerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego honestavissem, honestassem... tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent... | Io avrei onorato Tu avresti onorato Egli/Ella/Esso avrebbe onorato Noi avremmo onorato Voi avreste onorato Essi/Esse/Loro avrebbero onorato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
honesta honestate Futuro honestato honestato honestatote honestanto | onora onorate onorerai onorerà onorerete onoreranno |
INFINITO | |
Presente | |
honestāre | onorare |
INFINITO | |
Perfetto | |
honestavisse, honestasse... | avere onorato |
INFINITO | |
Futuro | |
honestaturum esse, honestaturam esse, honestaturum esse, honestaturos esse, honestaturas esse, honestatura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
honestandi, honestando, honestandum, honestando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
honestatum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che onora |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus |
Femminile | |
Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus |
Neutro | |
Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestans Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantia honestantium honestantibus honestantia honestantia honestantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che onorerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.honestaturus Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestature Abl.honestaturo | honestaturi honestaturorum honestaturis honestaturos honestaturi honestaturis |
Femminile | |
Nom.honestatura Gen.honestaturae Dat.honestaturae Acc.honestaturam Voc.honestatura Abl.honestatura | honestaturae honestaturarum honestaturis honestaturas honestaturae honestaturis |
Neutro | |
Nom.honestaturum Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestaturum Abl.honestaturo | honestatura honestaturorum honestaturis honestatura honestatura honestaturis |
- Coniugazione completa di honestari Forma passiva |