Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: expostulo, expostulas, expostulavi, expostulatum, expostulāre coniugazione: 1 - transitivo/intransitivo - attiva (I verbi intransitivi assumono la forma passiva con valore impersonale) (Ita) = chiedere insinstentemente, domandare con istanza, lagnarsi, lamentarsi, tr/intr, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego expostulo tu expostulas ille expostulat nos expostulāmus vos expostulātis illi expostulant | Io lamento Tu lamenti Egli/Ella/Esso lamenta Noi lamentiamo Voi lamentate Essi/Esse/Loro lamentano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego expostulābam tu expostulābas ille expostulābat nos expostulabāmus vos expostulabatis illi expostulābant | Io lamentavo Tu lamentavi Egli/Ella/Esso lamentava Noi lamentavamo Voi lamentavate Essi/Esse/Loro lamentavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego expostulavi tu expostulavisti, expostulasti... ille expostulavit nos expostulavĭmus vos expostulavistis, expostulastis... illi expostulavērunt, expostularunt, expostulavere... | Io lamentai Tu lamentasti Egli/Ella/Esso lamentò Noi lamentammo Voi lamentaste Essi/Esse/Loro lamentarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego expostulavi tu expostulavisti, expostulasti... ille expostulavit nos expostulavĭmus vos expostulavistis, expostulastis... illi expostulavērunt, expostularunt, expostulavere... | Io ho lamentato Tu hai lamentato Egli/Ella/Esso ha lamentato Noi abbiamo lamentato Voi avete lamentato Essi/Esse/Loro hanno lamentato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego expostulavĕram, expostularam... tu expostulavĕras, expostularas... ille expostulavĕrat, expostularat... nos expostulaverāmus, expostularamus... vos expostulaverātis, expostularatis... illi expostulaverant, expostularant... | Io avevo lamentato Tu avevi lamentato Egli/Ella/Esso aveva lamentato Noi avevamo lamentato Voi avevate lamentato Essi/Esse/Loro avevano lamentato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego expostulavi tu expostulavisti, expostulasti... ille expostulavit nos expostulavĭmus vos expostulavistis, expostulastis... illi expostulavērunt, expostularunt, expostulavere... | Io ebbi lamentato Tu avesti lamentato Egli/Ella/Esso ebbe lamentato Noi avemmo lamentato Voi aveste lamentato Essi/Esse/Loro ebbero lamentato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego expostulavĕram, expostularam... tu expostulavĕras, expostularas... ille expostulavĕrat, expostularat... nos expostulaverāmus, expostularamus... vos expostulaverātis, expostularatis... illi expostulaverant, expostularant... | Io avevo lamentato Tu avevi lamentato Egli/Ella/Esso aveva lamentato Noi avevamo lamentato Voi avevate lamentato Essi/Esse/Loro avevano lamentato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego expostulābo tu expostulābis ille expostulābit nos expostulabĭmus vos expostulabĭtis illi expostulābunt | Io lamenterò Tu lamenterai Egli/Ella/Esso lamenterà Noi lamenteremo Voi lamenterete Essi/Esse/Loro lamenteranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego expostulavĕro, expostularo... tu expostulavĕris, expostularis... ille expostulavĕrit, expostularit... nos expostulaverĭmus, expostularimus... vos expostulaverĭtis, expostularitis... illi expostulavĕrint, expostularint... | Io avrò lamentato Tu avrai lamentato Egli/Ella/Esso avrà lamentato Noi avremo lamentato Voi avrete lamentato Essi/Esse/Loro avranno lamentato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego expostulem tu expostules ille expostulet nos expostulēmus vos expostulētis illi expostulent | Io lamenti Tu lamenti Egli/Ella/Esso lamenti Noi lamentiamo Voi lamentiate Essi/Esse/Loro lamentino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego expostulārem tu expostulāres ille expostulāret nos expostularēmus vos expostularētis illi expostulārent | Io lamentassi Tu lamentassi Egli/Ella/Esso lamentasse Noi lamentassimo Voi lamentaste Essi/Esse/Loro lamentassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego expostulavĕrim, expostularim... tu expostulavĕris, expostularis... ille expostulavĕrit, expostularit... nos expostulaverĭmus, expostularimus... vos expostulaverĭtis, expostularitis... illi expostulavĕrint, expostularint... | Io abbia lamentato Tu abbia lamentato Egli/Ella/Esso abbia lamentato Noi abbiamo lamentato Voi abbiate lamentato Essi/Esse/Loro abbiano lamentato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego expostulavissem, expostulassem... tu expostulavisses, expostulasses... ille expostulavisset, expostulasset... nos expostulavissēmus, expostulassemus... vos expostulavissētis, expostulassetis... illi expostulavissent, expostulassent... | Io avessi lamentato Tu avessi lamentato Egli/Ella/Esso avesse lamentato Noi avessimo lamentato Voi aveste lamentato Essi/Esse/Loro avessero lamentato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego expostulārem tu expostulāres ille expostulāret nos expostularēmus vos expostularētis illi expostulārent | Io lamenterei Tu lamenteresti Egli/Ella/Esso lamenterebbe Noi lamenteremmo Voi lamentereste Essi/Esse/Loro lamenterebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego expostulavissem, expostulassem... tu expostulavisses, expostulasses... ille expostulavisset, expostulasset... nos expostulavissēmus, expostulassemus... vos expostulavissētis, expostulassetis... illi expostulavissent, expostulassent... | Io avrei lamentato Tu avresti lamentato Egli/Ella/Esso avrebbe lamentato Noi avremmo lamentato Voi avreste lamentato Essi/Esse/Loro avrebbero lamentato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
expostula expostulate Futuro expostulato expostulato expostulatote expostulanto | lamenta lamentate lamenterai lamenterà lamenterete lamenteranno |
INFINITO | |
Presente | |
expostulāre | lamentare |
INFINITO | |
Perfetto | |
expostulavisse, expostulasse... | avere lamentato |
INFINITO | |
Futuro | |
expostulaturum esse, expostulaturam esse, expostulaturum esse, expostulaturos esse, expostulaturas esse, expostulatura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
expostulandi, expostulando, expostulandum, expostulando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
expostulatum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che lamenta |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.expostulans Gen.expostulantis Dat.expostulanti Acc.expostulantem Voc.expostulans Abl.expostulante, expostulanti... | expostulantes expostulantium expostulantibus expostulantes expostulantes expostulantibus |
Femminile | |
Nom.expostulans Gen.expostulantis Dat.expostulanti Acc.expostulantem Voc.expostulans Abl.expostulante, expostulanti... | expostulantes expostulantium expostulantibus expostulantes expostulantes expostulantibus |
Neutro | |
Nom.expostulans Gen.expostulantis Dat.expostulanti Acc.expostulans Voc.expostulans Abl.expostulante, expostulanti... | expostulantia expostulantium expostulantibus expostulantia expostulantia expostulantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che lamenterà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.expostulaturus Gen.expostulaturi Dat.expostulaturo Acc.expostulaturum Voc.expostulature Abl.expostulaturo | expostulaturi expostulaturorum expostulaturis expostulaturos expostulaturi expostulaturis |
Femminile | |
Nom.expostulatura Gen.expostulaturae Dat.expostulaturae Acc.expostulaturam Voc.expostulatura Abl.expostulatura | expostulaturae expostulaturarum expostulaturis expostulaturas expostulaturae expostulaturis |
Neutro | |
Nom.expostulaturum Gen.expostulaturi Dat.expostulaturo Acc.expostulaturum Voc.expostulaturum Abl.expostulaturo | expostulatura expostulaturorum expostulaturis expostulatura expostulatura expostulaturis |
- Coniugazione completa di expostulari Forma passiva |