Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: induresco, indurescis, indurui, - , indurescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = indurirsi, intr., (eng) = become hard, harden, set, become tough, become firmly established,   (esp) = robustecer, endureserce, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego induresco tu indurescis ille indurescit nos indurescīmus vos indurescītis illi indurescunt | Io indurisco Tu indurisci Egli/Ella/Esso indurisce Noi induriamo Voi indurite Essi/Esse/Loro induriscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego indurescēbam tu indurescēbas ille indurescēbat nos indurescebāmus vos indurescebātis illi indurescēbant | Io indurivo Tu indurivi Egli/Ella/Esso induriva Noi indurivamo Voi indurivate Essi/Esse/Loro indurivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego indurui tu induruisti ille induruit nos induruĭmus vos induruistis illi induruērunt, induruere... | Io indurii Tu induristi Egli/Ella/Esso indurì Noi indurimmo Voi induriste Essi/Esse/Loro indurirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego indurui tu induruisti ille induruit nos induruĭmus vos induruistis illi induruērunt, induruere... | Io ho indurito Tu hai indurito Egli/Ella/Esso ha indurito Noi abbiamo indurito Voi avete indurito Essi/Esse/Loro hanno indurito |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego induruĕram tu induruĕras ille induruĕrat nos induruerāmus vos induruerātis illi induruĕrant | Io avevo indurito Tu avevi indurito Egli/Ella/Esso aveva indurito Noi avevamo indurito Voi avevate indurito Essi/Esse/Loro avevano indurito |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego indurui tu induruisti ille induruit nos induruĭmus vos induruistis illi induruērunt, induruere... | Io ebbi indurito Tu avesti indurito Egli/Ella/Esso ebbe indurito Noi avemmo indurito Voi aveste indurito Essi/Esse/Loro ebbero indurito |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego induruĕram tu induruĕras ille induruĕrat nos induruerāmus vos induruerātis illi induruĕrant | Io avevo indurito Tu avevi indurito Egli/Ella/Esso aveva indurito Noi avevamo indurito Voi avevate indurito Essi/Esse/Loro avevano indurito |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego indurescam tu induresces ille indurescet nos indurescēmus vos indurescētis illi indurescent | Io indurirò Tu indurirai Egli/Ella/Esso indurirà Noi induriremo Voi indurirete Essi/Esse/Loro induriranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego induruĕro tu induruĕris ille induruĕrit nos induruerĭmus vos induruerĭtis illi induruĕrint | Io avrò indurito Tu avrai indurito Egli/Ella/Esso avrà indurito Noi avremo indurito Voi avrete indurito Essi/Esse/Loro avranno indurito |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego indurescam tu indurescas ille indurescat nos indurescāmus vos indurescātis illi indurescant | Io indurisca Tu indurisca Egli/Ella/Esso indurisca Noi induriamo Voi induriate Essi/Esse/Loro induriscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego indurescĕrem tu indurescĕres ille indurescĕret nos indurescerēmus vos indurescerētis illi indurescĕrent | Io indurissi Tu indurissi Egli/Ella/Esso indurisse Noi indurissimo Voi induriste Essi/Esse/Loro indurissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego induruĕrim tu induruĕris ille induruĕrit nos induruerĭmus vos induruerĭtis illi induru;ĕrint | Io abbia indurito Tu abbia indurito Egli/Ella/Esso abbia indurito Noi abbiamo indurito Voi abbiate indurito Essi/Esse/Loro abbiano indurito |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego induruissem tu induruisses ille induruisset nos induruissēmus vos induruissētis illi induruissent | Io avessi indurito Tu avessi indurito Egli/Ella/Esso avesse indurito Noi avessimo indurito Voi aveste indurito Essi/Esse/Loro avessero indurito |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego indurescĕrem tu indurescĕres ille indurescĕret nos indurescerēmus vos indurescerētis illi indurescĕrent | Io indurirei Tu induriresti Egli/Ella/Esso indurirebbe Noi induriremmo Voi indurireste Essi/Esse/Loro indurirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego induruissem tu induruisses ille induruisset nos induruissēmus vos induruissētis illi induruissent | Io avrei indurito Tu avresti indurito Egli/Ella/Esso avrebbe indurito Noi avremmo indurito Voi avreste indurito Essi/Esse/Loro avrebbero indurito |
IMPERATIVO | |
Presente | |
induresce indurescite Futuro indurescito indurescito indurescitote indurescunto | indurisci indurite indurirai indurirà indurirete induriranno |
INFINITO | |
Presente | |
indurescĕre | indurire |
INFINITO | |
Perfetto | |
induruisse | avere indurito |
INFINITO | |
GERUNDIO | |
indurescendi, indurescendo, indurescendum, indurescendo... | di ad a da, con.. |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che indurisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.indurescens Gen.indurescentis Dat.indurescenti Acc.indurescentem Voc.indurescens Abl.indurescente, indurescenti... | indurescentes indurescentium indurescentibus indurescentes indurescentes indurescentibus |
Femminile | |
Nom.indurescens Gen.indurescentis Dat.indurescenti Acc.indurescentem Voc.indurescens Abl.indurescente, indurescenti... | indurescentes indurescentium indurescentibus indurescentes indurescentes indurescentibus |
Neutro | |
Nom.indurescens Gen.indurescentis Dat.indurescenti Acc.indurescens Voc.indurescens Abl.indurescente, indurescenti... | indurescentia indurescentium indurescentibus indurescentia indurescentia indurescentibus |
Coniugazione di: indurescitur, indurescebatur, , - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = indurirsi, intr., (eng) = become hard, harden, set, become tough, become firmly established,   (esp) = robustecer, endureserce, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
indurescitur | si indurisce |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
indurescebatur | si induriva |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
indurescetur | si indurirà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
indurescatur | si indurisca |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
induresceretur | si indurisse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
induresceretur | si indurirebbe |