Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
desenescere = dissipare Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)
- Coniugazione completa di desenescere desenescere = desenescere: Verbo attivo INFINITO Presente
significato
Presente
desenescĕredissipare
Coniugazione di: desenesco, desenescis, desenui, - , desenescĕre
coniugazione: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = dissiparsi, intr.,
  
(eng) = die away,   

(esp) = disipar,    dispersar,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego desenesco
tu desenescis
ille desenescit
nos desenescīmus
vos desenescītis
illi desenescunt
Io dissipo
Tu dissipi
Egli/Ella/Esso dissipa
Noi dissipiamo
Voi dissipate
Essi/Esse/Loro dissipano
INDICATIVO
Imperfetto
ego desenescēbam
tu desenescēbas
ille desenescēbat
nos desenescebāmus
vos desenescebātis
illi desenescēbant
Io dissipavo
Tu dissipavi
Egli/Ella/Esso dissipava
Noi dissipavamo
Voi dissipavate
Essi/Esse/Loro dissipavano
INDICATIVO
Perfetto
ego desenui
tu desenuisti
ille desenuit
nos desenuĭmus
vos desenuistis
illi desenuērunt, desenuere...
Io dissipai
Tu dissipasti
Egli/Ella/Esso dissipò
Noi dissipammo
Voi dissipaste
Essi/Esse/Loro dissiparono
INDICATIVO
Passato prossimo
ego desenui
tu desenuisti
ille desenuit
nos desenuĭmus
vos desenuistis
illi desenuērunt, desenuere...
Io ho dissipato
Tu hai dissipato
Egli/Ella/Esso ha dissipato
Noi abbiamo dissipato
Voi avete dissipato
Essi/Esse/Loro hanno dissipato
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego desenuĕram
tu desenuĕras
ille desenuĕrat
nos desenuerāmus
vos desenuerātis
illi desenuĕrant
Io avevo dissipato
Tu avevi dissipato
Egli/Ella/Esso aveva dissipato
Noi avevamo dissipato
Voi avevate dissipato
Essi/Esse/Loro avevano dissipato
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego desenui
tu desenuisti
ille desenuit
nos desenuĭmus
vos desenuistis
illi desenuērunt, desenuere...
Io ebbi dissipato
Tu avesti dissipato
Egli/Ella/Esso ebbe dissipato
Noi avemmo dissipato
Voi aveste dissipato
Essi/Esse/Loro ebbero dissipato
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego desenuĕram
tu desenuĕras
ille desenuĕrat
nos desenuerāmus
vos desenuerātis
illi desenuĕrant
Io avevo dissipato
Tu avevi dissipato
Egli/Ella/Esso aveva dissipato
Noi avevamo dissipato
Voi avevate dissipato
Essi/Esse/Loro avevano dissipato
INDICATIVO
Futuro semplice
ego desenescam
tu desenesces
ille desenescet
nos desenescēmus
vos desenescētis
illi desenescent
Io dissiperò
Tu dissiperai
Egli/Ella/Esso dissiperà
Noi dissiperemo
Voi dissiperete
Essi/Esse/Loro dissiperanno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego desenuĕro
tu desenuĕris
ille desenuĕrit
nos desenuerĭmus
vos desenuerĭtis
illi desenuĕrint
Io avrò dissipato
Tu avrai dissipato
Egli/Ella/Esso avrà dissipato
Noi avremo dissipato
Voi avrete dissipato
Essi/Esse/Loro avranno dissipato
CONGIUNTIVO
Presente
ego desenescam
tu desenescas
ille desenescat
nos desenescāmus
vos desenescātis
illi desenescant
Io dissipi
Tu dissipi
Egli/Ella/Esso dissipi
Noi dissipiamo
Voi dissipiate
Essi/Esse/Loro dissipino
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego desenescĕrem
tu desenescĕres
ille desenescĕret
nos desenescerēmus
vos desenescerētis
illi desenescĕrent
Io dissipassi
Tu dissipassi
Egli/Ella/Esso dissipasse
Noi dissipassimo
Voi dissipaste
Essi/Esse/Loro dissipassero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego desenuĕrim
tu desenuĕris
ille desenuĕrit
nos desenuerĭmus
vos desenuerĭtis
illi desenu;ĕrint
Io abbia dissipato
Tu abbia dissipato
Egli/Ella/Esso abbia dissipato
Noi abbiamo dissipato
Voi abbiate dissipato
Essi/Esse/Loro abbiano dissipato
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego desenuissem
tu desenuisses
ille desenuisset
nos desenuissēmus
vos desenuissētis
illi desenuissent
Io avessi dissipato
Tu avessi dissipato
Egli/Ella/Esso avesse dissipato
Noi avessimo dissipato
Voi aveste dissipato
Essi/Esse/Loro avessero dissipato
CONDIZIONALE
Presente
ego desenescĕrem
tu desenescĕres
ille desenescĕret
nos desenescerēmus
vos desenescerētis
illi desenescĕrent
Io dissiperei
Tu dissiperesti
Egli/Ella/Esso dissiperebbe
Noi dissiperemmo
Voi dissipereste
Essi/Esse/Loro dissiperebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego desenuissem
tu desenuisses
ille desenuisset
nos desenuissēmus
vos desenuissētis
illi desenuissent
Io avrei dissipato
Tu avresti dissipato
Egli/Ella/Esso avrebbe dissipato
Noi avremmo dissipato
Voi avreste dissipato
Essi/Esse/Loro avrebbero dissipato
IMPERATIVO 
Presente
desenesce
desenescite
Futuro
desenescito
desenescito
desenescitote
desenescunto
dissipa
dissipate

dissiperai
dissiperà
dissiperete
dissiperanno
INFINITO  
Presente
desenescĕredissipare
INFINITO  
Perfetto
desenuisseavere dissipato
INFINITO  
GERUNDIO
desenescendi, desenescendo, desenescendum, desenescendo...di
ad a

da, con..
PARTICIPIO significato
Presenteche dissipa
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.desenescens
Gen.desenescentis
Dat.desenescenti
Acc.desenescentem
Voc.desenescens
Abl.desenescente, desenescenti...
desenescentes
desenescentium
desenescentibus
desenescentes
desenescentes
desenescentibus
Femminile 
Nom.desenescens
Gen.desenescentis
Dat.desenescenti
Acc.desenescentem
Voc.desenescens
Abl.desenescente, desenescenti...
desenescentes
desenescentium
desenescentibus
desenescentes
desenescentes
desenescentibus
Neutro 
Nom.desenescens
Gen.desenescentis
Dat.desenescenti
Acc.desenescens
Voc.desenescens
Abl.desenescente, desenescenti...
desenescentia
desenescentium
desenescentibus
desenescentia
desenescentia
desenescentibus
Coniugazione di: desenescitur, desenescebatur, , - ,
coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = dissiparsi, intr.,
  
(eng) = die away,   

(esp) = disipar,    dispersar,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
desenescitur
si dissipa
INDICATIVO
Imperfetto
desenescebatur
si dissipava
INDICATIVO
Futuro semplice
desenescetur
si dissiperà
CONGIUNTIVO
Presente
desenescatur
si dissipi
CONGIUNTIVO
Imperfetto
desenesceretur
si dissipasse
CONDIZIONALE
Presente
desenesceretur
si dissiperebbe
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021