Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||||||||||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||||||||||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
- Declinazione di: constans aggettivo |
Declinazione di: constans, constans, constans significato:costante/i, compsup., (eng) = steadfast, firm, immovable, constant, secure, consistent, sure, steady, (esp) = constante, 3decl. lang. Latino declinazione: Aggettivo Nom.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. Acc.: neut. sing. Voc.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus | costante (di..) (a, ..) costante (o) (da,con,in,su,..) |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus | costante (di..) (a, ..) costante (o) (da,con,in,su,..) |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constans Voc.constans Abl.constantī | constantiă constantĭŭm constantĭbus constantiă constantiă constantĭbus | costante (di..) (a, ..) costante (o) (da,con,in,su,..) |
Comparativo | ||
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantius Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantius Voc.constantius Abl.constantiore | constantiora constantiorum constantioribus constantiora constantiora constantioribus |
Superlativo | ||
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantissimus Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissime Abl.constantissimo | constantissimi constantissimorum constantissimis constantissimos constantissimi constantissimis |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantissima Gen.constantissimae Dat.constantissimae Acc.constantissimam Voc.constantissima Abl.constantissima | constantissimae constantissimarum constantissimis constantissimas constantissimae constantissimis |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.constantissimum Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissimum Abl.constantissimo | constantissima constantissimorum constantissimis constantissima constantissima constantissimis |
Coniugazione di: consto, constas, constiti, , constaturum, constāre coniugazione: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm,   (esp) = resultar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego consto tu constas ille constat nos constāmus vos constātis illi constant | Io dimoro Tu dimori Egli/Ella/Esso dimora Noi dimoriamo Voi dimorate Essi/Esse/Loro dimorano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego constābam tu constābas ille constābat nos constabāmus vos constabatis illi constābant | Io dimoravo Tu dimoravi Egli/Ella/Esso dimorava Noi dimoravamo Voi dimoravate Essi/Esse/Loro dimoravano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Io dimorai Tu dimorasti Egli/Ella/Esso dimorò Noi dimorammo Voi dimoraste Essi/Esse/Loro dimorarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Io ho dimorato Tu hai dimorato Egli/Ella/Esso ha dimorato Noi abbiamo dimorato Voi avete dimorato Essi/Esse/Loro hanno dimorato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego constitĕram tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant | Io avevo dimorato Tu avevi dimorato Egli/Ella/Esso aveva dimorato Noi avevamo dimorato Voi avevate dimorato Essi/Esse/Loro avevano dimorato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Io ebbi dimorato Tu avesti dimorato Egli/Ella/Esso ebbe dimorato Noi avemmo dimorato Voi aveste dimorato Essi/Esse/Loro ebbero dimorato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego constitĕram tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant | Io avevo dimorato Tu avevi dimorato Egli/Ella/Esso aveva dimorato Noi avevamo dimorato Voi avevate dimorato Essi/Esse/Loro avevano dimorato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego constābo tu constābis ille constābit nos constabĭmus vos constabĭtis illi constābunt | Io dimorerò Tu dimorerai Egli/Ella/Esso dimorerà Noi dimoreremo Voi dimorerete Essi/Esse/Loro dimoreranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego constitĕro tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint | Io avrò dimorato Tu avrai dimorato Egli/Ella/Esso avrà dimorato Noi avremo dimorato Voi avrete dimorato Essi/Esse/Loro avranno dimorato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego constem tu constes ille constet nos constēmus vos constētis illi constent | Io dimori Tu dimori Egli/Ella/Esso dimori Noi dimoriamo Voi dimoriate Essi/Esse/Loro dimorino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego constārem tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent | Io dimorassi Tu dimorassi Egli/Ella/Esso dimorasse Noi dimorassimo Voi dimoraste Essi/Esse/Loro dimorassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego constitĕrim tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint | Io abbia dimorato Tu abbia dimorato Egli/Ella/Esso abbia dimorato Noi abbiamo dimorato Voi abbiate dimorato Essi/Esse/Loro abbiano dimorato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego constitissem tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent | Io avessi dimorato Tu avessi dimorato Egli/Ella/Esso avesse dimorato Noi avessimo dimorato Voi aveste dimorato Essi/Esse/Loro avessero dimorato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego constārem tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent | Io dimorerei Tu dimoreresti Egli/Ella/Esso dimorerebbe Noi dimoreremmo Voi dimorereste Essi/Esse/Loro dimorerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego constitissem tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent | Io avrei dimorato Tu avresti dimorato Egli/Ella/Esso avrebbe dimorato Noi avremmo dimorato Voi avreste dimorato Essi/Esse/Loro avrebbero dimorato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
consta constate Futuro constato constato constatote constanto | dimora dimorate dimorerai dimorerà dimorerete dimoreranno |
INFINITO | |
Presente | |
constāre | dimorare |
INFINITO | |
Perfetto | |
constitisse | avere dimorato |
INFINITO | |
Futuro | |
, constatururum esse, , constatururam esse, , constatururum esse, , constatururos esse, , constatururas esse, , constaturura esse | essere per |
GERUNDIO | |
constandi, constando, constandum, constando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
, constaturum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che dimora |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus |
Femminile | |
Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus |
Neutro | |
Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constans Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantia constantium constantibus constantia constantia constantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che dimorerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom., constatururus Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constaturure Abl., constatururo | , constatururi , constatururorum , constatururis , constatururos , constatururi , constatururis |
Femminile | |
Nom., constaturura Gen., constatururae Dat., constatururae Acc., constatururam Voc., constaturura Abl., constaturura | , constatururae , constatururarum , constatururis , constatururas , constatururae , constatururis |
Neutro | |
Nom., constatururum Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constatururum Abl., constatururo | , constaturura , constatururorum , constatururis , constaturura , constaturura , constatururis |
Coniugazione di: constatur, constabatur, , - , coniugazione: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm,   (esp) = resultar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
constatur | si dimora |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
constabatur | si dimorava |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
constabitur | si dimorerà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
constetur | si dimori |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
constaretur | si dimorasse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
constaretur | si dimorerebbe |