Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
di più... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di annui annui = annuere: Verbo passivo INFINITO Presente |
- Coniugazione completa di annui annui = annuere: Verbo passivo INFINITO Presente |
- Declinazione di: annui aggettivo Declinazione di: annuus aggettivo |
Declinazione di: annuus, annua, annuum significato:annuo, annuale, (eng) = yearly, lasting a year, lang. Latino declinazione: Aggettivo Nom.: masc. plur. Gen.: masc. sing. neut. sing. Voc.: masc. plur. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.annuŭs Gen.annuī Dat.annuō Acc.annuŭm Voc.annuĕ Abl.annuō | annuī annuōrum annuīs annuōs annuī annuīs | annuo/ annui (di..) (a, ..) annuo/ annui (o) (da,con,in,su,..) |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.annuă Gen.annuae Dat.annuae Acc.annuăm Voc.annuă Abl.annuā | annuae annuārum annuīs annuās annuae annuīs | annua/ annue (di..) (a, ..) annua/ annue (o) (da,con,in,su,..) |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.annuŭm Gen.annuī Dat.annuō Acc.annuŭm Voc.annuŭm Abl.annuō | annuă annuōrum annuīs annuă annuă annuīs | annuo/ annui (di..) (a, ..) annuo/ annui (o) (da,con,in,su,..) |
Coniugazione di: annuo, annuis, annui, - , annuĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = annuire, proteggere, (eng) = nod,   (esp) = hacer un segnal, hacer una señal de aprobacion, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego annuo tu annuis ille annuit nos annuīmus vos annuītis illi annuunt | Io annuisco Tu annuisci Egli/Ella/Esso annuisce Noi annuiamo Voi annuite Essi/Esse/Loro annuiscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego annuēbam tu annuēbas ille annuēbat nos annuebāmus vos annuebātis illi annuēbant | Io annuivo Tu annuivi Egli/Ella/Esso annuiva Noi annuivamo Voi annuivate Essi/Esse/Loro annuivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego annui tu annuisti ille annuit nos annuĭmus vos annuistis illi annuērunt, annuere... | Io annuii Tu annuisti Egli/Ella/Esso annuì Noi annuimmo Voi annuiste Essi/Esse/Loro annuirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego annui tu annuisti ille annuit nos annuĭmus vos annuistis illi annuērunt, annuere... | Io ho annuito Tu hai annuito Egli/Ella/Esso ha annuito Noi abbiamo annuito Voi avete annuito Essi/Esse/Loro hanno annuito |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego annuĕram tu annuĕras ille annuĕrat nos annuerāmus vos annuerātis illi annuĕrant | Io avevo annuito Tu avevi annuito Egli/Ella/Esso aveva annuito Noi avevamo annuito Voi avevate annuito Essi/Esse/Loro avevano annuito |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego annui tu annuisti ille annuit nos annuĭmus vos annuistis illi annuērunt, annuere... | Io ebbi annuito Tu avesti annuito Egli/Ella/Esso ebbe annuito Noi avemmo annuito Voi aveste annuito Essi/Esse/Loro ebbero annuito |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego annuĕram tu annuĕras ille annuĕrat nos annuerāmus vos annuerātis illi annuĕrant | Io avevo annuito Tu avevi annuito Egli/Ella/Esso aveva annuito Noi avevamo annuito Voi avevate annuito Essi/Esse/Loro avevano annuito |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego annuam tu annues ille annuet nos annuēmus vos annuētis illi annuent | Io annuirò Tu annuirai Egli/Ella/Esso annuirà Noi annuiremo Voi annuirete Essi/Esse/Loro annuiranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego annuĕro tu annuĕris ille annuĕrit nos annuerĭmus vos annuerĭtis illi annuĕrint | Io avrò annuito Tu avrai annuito Egli/Ella/Esso avrà annuito Noi avremo annuito Voi avrete annuito Essi/Esse/Loro avranno annuito |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego annuam tu annuas ille annuat nos annuāmus vos annuātis illi annuant | Io annuisca Tu annuisca Egli/Ella/Esso annuisca Noi annuiamo Voi annuiate Essi/Esse/Loro annuiscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego annuĕrem tu annuĕres ille annuĕret nos annuerēmus vos annuerētis illi annuĕrent | Io annuissi Tu annuissi Egli/Ella/Esso annuisse Noi annuissimo Voi annuiste Essi/Esse/Loro annuissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego annuĕrim tu annuĕris ille annuĕrit nos annuerĭmus vos annuerĭtis illi annu;ĕrint | Io abbia annuito Tu abbia annuito Egli/Ella/Esso abbia annuito Noi abbiamo annuito Voi abbiate annuito Essi/Esse/Loro abbiano annuito |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego annuissem tu annuisses ille annuisset nos annuissēmus vos annuissētis illi annuissent | Io avessi annuito Tu avessi annuito Egli/Ella/Esso avesse annuito Noi avessimo annuito Voi aveste annuito Essi/Esse/Loro avessero annuito |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego annuĕrem tu annuĕres ille annuĕret nos annuerēmus vos annuerētis illi annuĕrent | Io annuirei Tu annuiresti Egli/Ella/Esso annuirebbe Noi annuiremmo Voi annuireste Essi/Esse/Loro annuirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego annuissem tu annuisses ille annuisset nos annuissēmus vos annuissētis illi annuissent | Io avrei annuito Tu avresti annuito Egli/Ella/Esso avrebbe annuito Noi avremmo annuito Voi avreste annuito Essi/Esse/Loro avrebbero annuito |
IMPERATIVO | |
Presente | |
annue annuite Futuro annuito annuito annuitote annuunto | annuisci annuite annuirai annuirà annuirete annuiranno |
INFINITO | |
Presente | |
annuĕre | annuire |
INFINITO | |
Perfetto | |
annuisse | avere annuito |
INFINITO | |
GERUNDIO | |
annuendi, annuendo, annuendum, annuendo... | di ad a da, con.. |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che annuisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.annuens Gen.annuentis Dat.annuenti Acc.annuentem Voc.annuens Abl.annuente, annuenti... | annuentes annuentium annuentibus annuentes annuentes annuentibus |
Femminile | |
Nom.annuens Gen.annuentis Dat.annuenti Acc.annuentem Voc.annuens Abl.annuente, annuenti... | annuentes annuentium annuentibus annuentes annuentes annuentibus |
Neutro | |
Nom.annuens Gen.annuentis Dat.annuenti Acc.annuens Voc.annuens Abl.annuente, annuenti... | annuentia annuentium annuentibus annuentia annuentia annuentibus |
- Coniugazione completa di annui Forma passiva |
Coniugazione di: annuor, annuĕris, , - , annui coniugazione: 3 - transitivo - passiva (Ita) = annuire, proteggere, (eng) = nod,   (esp) = hacer un segnal, hacer una señal de aprobacion, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego annuor tu annuĕris ille annuĭtur nos annuĭmur vos annuimĭni illi annuuntur | |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego annuēbar tu annuebāris ille annuebātur nos annuebāmur vos annuebamĭni illi annuebantur | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego annuar tu annuēris ille annuētur nos annuēmur vos annuemĭni illi annuentur | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego annuar tu annuaris ille annuatur nos annuamur vos annuamini illi annuantur | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego annuerer tu annuereris ille annueretur nos annueremur vos annueremini illi annuerentur | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego annuerer tu annuereris ille annueretur nos annueremur vos annueremini illi annuerentur | |
INFINITO | |
Presente | |
annui | |
INFINITO | |
INFINITO | |
GERUNDIVO | |
Maschile | ought to be |
Singolare | Plurale |
Nom.annuendus Gen.annuendi Dat.annuendo Acc.annuendum Voc.annuende Abl.annuendo | annuendi annuendorum annuendis annuendos annuendi annuendis |
Femminile | |
Nom.annuenda Gen.annuendae Dat.annuendae Acc.annuendam Voc.annuenda Abl.annuenda | annuendae annuendarum annuendis annuendas annuendae annuendis |
Neutro | |
Nom.annuendum Gen.annuendi Dat.annuendo Acc.annuendum Voc.annuendum Abl.annuendo | annuenda annuendorum annuendis annuenda annuenda annuendis |
- Coniugazione completa di annuere Forma attiva |
- Coniugazione completa di annui Forma passiva |