Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di comperiri comperire =
comperiri: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di comperire Forma deponente |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
comperiīre compermĭnimmĭninmĭni Futuro | sabe ciertamente sabed ciertamente |
Conjugación de: comperio, comperis, comperi, compertum, comperire conjugación: 4 - transitivo - attiva (Ita) = sapere esattamente, (eng) = find out, learn, know for certain, (esp) = descubrir, averiguar, saber ciertamente, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego comperio tu comperis ille comperit nos comperīmus vos comperītis illi comperiunt | Yo sé ciertamente Tu sabes ciertamente El/Ella/Eso sabe ciertamente Nosotros sabemos ciertamente Vosotros sabéis ciertamente Ellos/Ellas/Esos saben ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego comperiēbam tu comperiēbas ille comperiēbat nos comperiebāmus vos comperiebātis illi comperiēbant | Yo sabía ciertamente Tu sabías ciertamente El/Ella/Eso sabía ciertamente Nosotros sabíamos ciertamente Vosotros sabíais ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabían ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego comperi tu comperisti ille comperit nos comperīmus vos comperistis illi comperērunt, comperere... | Yo supe ciertamente Tu supiste ciertamente El/Ella/Eso supo ciertamente Nosotros supimos ciertamente Vosotros supisteis ciertamente Ellos/Ellas/Esos supieron ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego comperi tu comperisti ille comperit nos comperīmus vos comperistis illi comperērunt, comperere... | Yo he sabido ciertamente Tu has sabido ciertamente El/Ella/Eso ha sabido ciertamente Nosotros hemos sabido ciertamente Vosotros habéis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos han sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego comperĕram tu comperĕras ille comperĕrat nos compererāmus vos compererātis illi comperĕrant | Yo había sabido ciertamente Tu habías sabido ciertamente El/Ella/Eso había sabido ciertamente Nosotros habíamos sabido ciertamente Vosotros habíais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habían sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego comperi tu comperisti ille comperit nos comperīmus vos comperistis illi comperērunt, comperere... | Yo hube sabido ciertamente Tu hubiste sabido ciertamente El/Ella/Eso hubo sabido ciertamente Nosotros hubimos sabido ciertamente Vosotros hubisteis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hubieron sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego comperĕram tu comperĕras ille comperĕrat nos compererāmus vos compererātis illi comperĕrant | Yo había sabido ciertamente Tu habías sabido ciertamente El/Ella/Eso había sabido ciertamente Nosotros habíamos sabido ciertamente Vosotros habíais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habían sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego comperiam tu comperies ille comperiet nos comperiēmus vos comperiētis illi comperient | Yo sabré ciertamente Tu sabrás ciertamente El/Ella/Eso sabrá ciertamente Nosotros sabremos ciertamente Vosotros sabréis ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabrán ciertamente |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego comperĕro tu comperĕris ille comperĕrit nos compererĭmus vos compererĭtis illi comperĕrint | Yo habré sabido ciertamente Tu habrás sabido ciertamente El/Ella/Eso habrá sabido ciertamente Nosotros habremos sabido ciertamente Vosotros habréis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habrán sabido ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego comperiam tu comperias ille comperiat nos comperiāmus vos comperiātis illi comperiant | Yo sepa ciertamente Tu sepas ciertamente El/Ella/Eso sepa ciertamente Nosotros sepamos ciertamente Vosotros sepáis ciertamente Ellos/Ellas/Esos sepan ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego comperirem tu comperires ille comperiret nos comperirēmus vos comperirĕtis illi comperirent | Yo supiese ciertamente Tu supieses ciertamente El/Ella/Eso supiese ciertamente Nosotros supiésemos ciertamente Vosotros supieseis ciertamente Ellos/Ellas/Esos supiese ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego comperĕrim tu comperĕris ille comperĕrit nos compererĭmus vos compererĭtis illi comperĕrint | Yo haya sabido ciertamente Tu hayas sabido ciertamente El/Ella/Eso haya sabido ciertamente Nosotros hayamos sabido ciertamente Vosotros hayáis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hayan sabido ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego comperissem tu comperisses ille comperisset nos comperissēmus vos comperissētis illi comperissent | Yo hubiera sabido ciertamente Tu hubieras sabido ciertamente El/Ella/Eso hubiera sabido ciertamente Nosotros hubiéramos sabido ciertamente Vosotros hubierais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hubieran sabido ciertamente |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego comperirem tu comperires ille comperiret nos comperirēmus vos comperirĕtis illi comperirent | Yo sabría ciertamente Tu sabrías ciertamente El/Ella/Eso sabría ciertamente Nosotros sabríamos ciertamente Vosotros sabríais ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabrían ciertamente |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego comperissem tu comperisses ille comperisset nos comperissēmus vos comperissētis illi comperissent | Yo habría sabido ciertamente Tu habrías sabido ciertamente El/Ella/Eso habría sabido ciertamente Nosotros habríamos sabido ciertamente Vosotros habríais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habrían sabido ciertamente |
IMPERATIVO | |
Presente | |
comperi comperite Futuro comperito comperito comperitote comperiunto | sabe ciertamente sabed ciertamente ve a saber ciertamente vaya a saber ciertamente id a saber ciertamente vayan a saber ciertamente |
INFINITIVO | |
Presente | |
comperire | saber ciertamente |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
comperisse | haber sabido ciertamente |
INFINITIVO | |
Futuro | |
comperturum esse, comperturam esse, comperturum esse, comperturos esse, comperturas esse, compertura esse... | ir a ciertamente |
GERUNDIO | |
comperiendi, comperiendo, comperiendum, comperiendo... | de ciertamente a ciertamente para ciertamente por ciertamente |
SUPINO | |
compertum | ciertamente |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que sabe ciertamente |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperientem Voc.comperiens Abl.comperiente, comperienti... | comperientes comperientium comperientibus comperientes comperientes comperientibus |
Feminina | |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperientem Voc.comperiens Abl.comperiente, comperienti... | comperientes comperientium comperientibus comperientes comperientes comperientibus |
Neutro | |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperiens Voc.comperiens Abl.comperiente, comperienti... | comperientia comperientium comperientibus comperientia comperientia comperientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.comperturus Gen.comperturi Dat.comperturo Acc.comperturum Voc.comperture Abl.comperturo | comperturi comperturorum comperturis comperturos comperturi comperturis |
Feminina | |
Nom.compertura Gen.comperturae Dat.comperturae Acc.comperturam Voc.compertura Abl.compertura | comperturae comperturarum comperturis comperturas comperturae comperturis |
Neutro | |
Nom.comperturum Gen.comperturi Dat.comperturo Acc.comperturum Voc.comperturum Abl.comperturo | compertura comperturorum comperturis compertura compertura comperturis |
- Conjugación completa di comperiri Forma pasiva |
Conjugación de: comperior, comperīris, compertus sum, comperta sum, compertum sum..., - , comperiri conjugación: 4 - transitivo - deponente (Ita) = sapere esattamente, (eng) = find out, learn, know for certain, (esp) = descubrir, averiguar, saber ciertamente, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego comperior tu comperīris ille comperītur nos comperīmur vos comperimĭni illi comperiuntur | Yo sé ciertamente Tu sabes ciertamente El/Ella/Eso sabe ciertamente Nosotros sabemos ciertamente Vosotros sabéis ciertamente Ellos/Ellas/Esos saben ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego comperiēbar tu comperiebāris ille comperiebātur nos comperiebāmur vos comperiebamĭni illi comperiebantur | Yo sabía ciertamente Tu sabías ciertamente El/Ella/Eso sabía ciertamente Nosotros sabíamos ciertamente Vosotros sabíais ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabían ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego compertus sum, comperta sum, compertum sum... tu compertus es, comperta es, compertum es... ille compertus est, comperta est, compertum est... nos comperti sumus, compertae sumus, comperta sumus... vos comperti estis, compertae estis, comperta estis... illi comperti sunt, compertae sunt, comperta sunt... | Yo supe ciertamente Tu supiste ciertamente El/Ella/Eso supo ciertamente Nosotros supimos ciertamente Vosotros supisteis ciertamente Ellos/Ellas/Esos supieron ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego compertus sum, comperta sum, compertum sum... tu compertus es, comperta es, compertum es... ille compertus est, comperta est, compertum est... nos comperti sumus, compertae sumus, comperta sumus... vos comperti estis, compertae estis, comperta estis... illi comperti sunt, compertae sunt, comperta sunt... | Yo he sabido ciertamente Tu has sabido ciertamente El/Ella/Eso ha sabido ciertamente Nosotros hemos sabido ciertamente Vosotros habéis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos han sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego compertus eram, comperta eram, compertum eram... tu compertus eras, comperta eras, compertum eras... ille compertus erat, comperta erat, compertum erat... nos comperti erāmus, compertae eramus, comperta eramus... vos comperti erātis, compertae eratis, comperta eratis... illi comperti erant, compertae erant, comperta erant... | Yo había sabido ciertamente Tu habías sabido ciertamente El/Ella/Eso había sabido ciertamente Nosotros habíamos sabido ciertamente Vosotros habíais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habían sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego compertus sum, comperta sum, compertum sum... tu compertus es, comperta es, compertum es... ille compertus est, comperta est, compertum est... nos comperti sumus, compertae sumus, comperta sumus... vos comperti estis, compertae estis, comperta estis... illi comperti sunt, compertae sunt, comperta sunt... | Yo hube sabido ciertamente Tu hubiste sabido ciertamente El/Ella/Eso hubo sabido ciertamente Nosotros hubimos sabido ciertamente Vosotros hubisteis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hubieron sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego compertus eram, comperta eram, compertum eram... tu compertus eras, comperta eras, compertum eras... ille compertus erat, comperta erat, compertum erat... nos comperti erāmus, compertae eramus, comperta eramus... vos comperti erātis, compertae eratis, comperta eratis... illi comperti erant, compertae erant, comperta erant... | Yo había sabido ciertamente Tu habías sabido ciertamente El/Ella/Eso había sabido ciertamente Nosotros habíamos sabido ciertamente Vosotros habíais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habían sabido ciertamente |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego comperiar tu comperiēris ille comperiētur nos comperiēmur vos comperiemĭni illi comperientur | Yo sabré ciertamente Tu sabrás ciertamente El/Ella/Eso sabrá ciertamente Nosotros sabremos ciertamente Vosotros sabréis ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabrán ciertamente |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego compertus ero, comperta ero, compertum ero... tu compertus eris, comperta eris, compertum eris... ille compertus erit, comperta erit, compertum erit... nos comperti erimus, compertae erimus, comperta erimus... vos comperti erĭtis, compertae eritis, comperta eritis... illi comperti erunt, compertae erunt, comperta erunt... | Yo habré sabido ciertamente Tu habrás sabido ciertamente El/Ella/Eso habrá sabido ciertamente Nosotros habremos sabido ciertamente Vosotros habréis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habrán sabido ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego comperiar tu comperiāris ille comperiātur nos comperiāmur vos comperiamĭni illi comperiantur | Yo sepa ciertamente Tu sepas ciertamente El/Ella/Eso sepa ciertamente Nosotros sepamos ciertamente Vosotros sepáis ciertamente Ellos/Ellas/Esos sepan ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego comperirer tu comperirēris ille comperirētur nos comperirēmur vos comperiremĭni illi comperirentur | Yo supiese ciertamente Tu supieses ciertamente El/Ella/Eso supiese ciertamente Nosotros supiésemos ciertamente Vosotros supieseis ciertamente Ellos/Ellas/Esos supiese ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego compertus sim, comperta sim, compertum sim... tu compertus sis, comperta sis, compertum sis... ille compertus sit, comperta sit, compertum sit... nos comperti simus, compertae simus, comperta simus... vos comperti sitis, compertae sitis, comperta sitis... illi comperti sint, compertae sint, comperta sint... | Yo haya sabido ciertamente Tu hayas sabido ciertamente El/Ella/Eso haya sabido ciertamente Nosotros hayamos sabido ciertamente Vosotros hayáis sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hayan sabido ciertamente |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego compertus essem, comperta essem, compertum essem... tu compertus esses, comperta esses, compertum esses... ille compertus esset, comperta esset, compertum esset... nos compertessēmus, compertae essemus, comperta essemus... vos compertessētis, compertae essetis, comperta essetis... illi comperti essent, compertae essent, comperta essent... | Yo hubiera sabido ciertamente Tu hubieras sabido ciertamente El/Ella/Eso hubiera sabido ciertamente Nosotros hubiéramos sabido ciertamente Vosotros hubierais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos hubieran sabido ciertamente |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego comperirer tu comperirēris ille comperirētur nos comperirēmur vos comperiremĭni illi comperirentur | Yo sabría ciertamente Tu sabrías ciertamente El/Ella/Eso sabría ciertamente Nosotros sabríamos ciertamente Vosotros sabríais ciertamente Ellos/Ellas/Esos sabrían ciertamente |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego compertus essem, comperta essem, compertum essem... tu compertus esses, comperta esses, compertum esses... ille compertus esset, comperta esset, compertum esset... nos compertessēmus, compertae essemus, comperta essemus... vos compertessētis, compertae essetis, comperta essetis... illi comperti essent, compertae essent, comperta essent... | Yo habría sabido ciertamente Tu habrías sabido ciertamente El/Ella/Eso habría sabido ciertamente Nosotros habríamos sabido ciertamente Vosotros habríais sabido ciertamente Ellos/Ellas/Esos habrían sabido ciertamente |
IMPERATIVO | |
Presente | |
comperiīre compermĭnimmĭninmĭni Futuro | sabe ciertamente sabed ciertamente |
INFINITIVO | |
Presente | |
comperiri | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
compertum esse, compertam esse, compertum esse, compertos esse, compertas esse, comperta esse... | haber sabido ciertamente |
INFINITIVO | |
Futuro | |
comperturum esse, comperturam esse, comperturum esse, comperturos esse, comperturas esse, compertura esse... | ir a ciertamente |
GERUNDIO | |
comperiendi, comperiendo, comperiendum, comperiendo... | de ciertamente a ciertamente para ciertamente por ciertamente |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.comperiendus Gen.comperiendi Dat.comperiendo Acc.comperiendum Voc.comperiende Abl.comperiendo | comperiendi comperiendorum comperiendis comperiendos comperiendi comperiendis |
Feminina | |
Nom.comperienda Gen.comperiendae Dat.comperiendae Acc.comperiendam Voc.comperienda Abl.comperienda | comperiendae comperiendarum comperiendis comperiendas comperiendae comperiendis |
Neutro | |
Nom.comperiendum Gen.comperiendi Dat.comperiendo Acc.comperiendum Voc.comperiendum Abl.comperiendo | comperienda comperiendorum comperiendis comperienda comperienda comperiendis |
SUPINO | |
compertum | ciertamente |
compertu | de ciertamente |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que sabe ciertamente |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperientem Voc.comperiens Abl.comperiente | comperientes comperientium comperientibus comperientes comperientes comperientibus |
Feminina | |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperientem Voc.comperiens Abl.comperiente | comperientes comperientium comperientibus comperientes comperientes comperientibus |
Neutro | |
Nom.comperiens Gen.comperientis Dat.comperienti Acc.comperiens Voc.comperiens Abl.comperiente | comperientia comperientium comperientibus comperientia comperientia comperientibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha sabido |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.compertus Gen.comperti Dat.comperto Acc.compertum Voc.comperte Abl.comperto | comperti compertorum compertis compertos comperti compertis |
Feminina | |
Nom.comperta Gen.compertae Dat.compertae Acc.compertam Voc.comperta Abl.comperta | compertae compertarum compertis compertas compertae compertis |
Neutro | |
Nom.compertum Gen.comperti Dat.comperto Acc.compertum Voc.compertum Abl.comperto | comperta compertorum compertis comperta comperta compertis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.comperturus Gen.comperturi Dat.comperturo Acc.comperturum Voc.comperture Abl.comperturo | comperturi comperturorum comperturis comperturos comperturi comperturis |
Feminina | |
Nom.compertura Gen.comperturae Dat.comperturae Acc.comperturam Voc.compertura Abl.compertura | comperturae comperturarum comperturis comperturas comperturae comperturis |
Neutro | |
Nom.comperturum Gen.comperturi Dat.comperturo Acc.comperturum Voc.comperturum Abl.comperturo | compertura comperturorum comperturis compertura compertura comperturis |