| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||||||||||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||||||||||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
| - Declinación de: constantia nome |
| Declinación de: constantia, constantiae, significado:costanza/f, invariabilita, fermezza, coerenza, fem., (eng) = steadfastness, constancy, firmness, perseverance, resolution, agreement, (esp) = perseverancia, tenacidad, lang. Latino declinación: 1 Nom.: fem. sing. Voc.: fem. sing. Abl.: fem. sing. |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantiă Gen.constantiae Dat.constantiae Acc.constantiăm Voc.constantiă Abl.constantiā | constantiae constantiārum constantiīs constantiās constantiae constantiīs | perseverancia/ perseverancias/ perseverancias / perseverancias (de..) (para,..) perseverancia/ perseverancias/ perseverancias / perseverancias (o) (en, sobre, por,..) |
| - Declinación de: constantia aggettivo Declinación de: constans aggettivo |
| Declinación de: constans, constans, constans significado:costante/i, compsup., (eng) = steadfast, firm, immovable, constant, secure, consistent, sure, steady, (esp) = constante, 3decl. lang. Latino declinación: Aggettivo Nom.: neut. plur. Acc.: neut. plur. Voc.: neut. plur. |
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..) |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..) |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constans Voc.constans Abl.constantī | constantiă constantĭŭm constantĭbus constantiă constantiă constantĭbus | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..) |
| Comparativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantius Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantius Voc.constantius Abl.constantiore | constantiora constantiorum constantioribus constantiora constantiora constantioribus |
| Superlativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissimus Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissime Abl.constantissimo | constantissimi constantissimorum constantissimis constantissimos constantissimi constantissimis |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissima Gen.constantissimae Dat.constantissimae Acc.constantissimam Voc.constantissima Abl.constantissima | constantissimae constantissimarum constantissimis constantissimas constantissimae constantissimis |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissimum Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissimum Abl.constantissimo | constantissima constantissimorum constantissimis constantissima constantissima constantissimis |
| Conjugación de: consto, constas, constiti, , constaturum, constāre conjugación: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm, (esp) = resultar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego consto tu constas ille constat nos constāmus vos constātis illi constant | Yo resulto Tu resultas El/Ella/Eso resulta Nosotros resultamos Vosotros resultáis Ellos/Ellas/Esos resultan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego constābam tu constābas ille constābat nos constabāmus vos constabatis illi constābant | Yo resultaba Tu resultabas El/Ella/Eso resultaba Nosotros resultabamos Vosotros resultabais Ellos/Ellas/Esos resultaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Yo resulté Tu resultaste El/Ella/Eso resultó Nosotros resultamos Vosotros resultasteis Ellos/Ellas/Esos resultaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Yo he resultado Tu has resultado El/Ella/Eso ha resultado Nosotros hemos resultado Vosotros habéis resultado Ellos/Ellas/Esos han resultado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego constitĕram tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant | Yo había resultado Tu habías resultado El/Ella/Eso había resultado Nosotros habíamos resultado Vosotros habíais resultado Ellos/Ellas/Esos habían resultado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego constiti tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere... | Yo hube resultado Tu hubiste resultado El/Ella/Eso hubo resultado Nosotros hubimos resultado Vosotros hubisteis resultado Ellos/Ellas/Esos hubieron resultado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego constitĕram tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant | Yo había resultado Tu habías resultado El/Ella/Eso había resultado Nosotros habíamos resultado Vosotros habíais resultado Ellos/Ellas/Esos habían resultado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego constābo tu constābis ille constābit nos constabĭmus vos constabĭtis illi constābunt | Yo resultaré Tu resultaras El/Ella/Eso resultará Nosotros resultaremos Vosotros resultareis Ellos/Ellas/Esos resultarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego constitĕro tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint | Yo habré resultado Tu habrás resultado El/Ella/Eso habrá resultado Nosotros habremos resultado Vosotros habréis resultado Ellos/Ellas/Esos habrán resultado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego constem tu constes ille constet nos constēmus vos constētis illi constent | Yo resulte Tu resultes El/Ella/Eso resulte Nosotros resultemos Vosotros resultéis Ellos/Ellas/Esos resulten |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego constārem tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent | Yo resultara Tu resultaras El/Ella/Eso resultara Nosotros resultáramos Vosotros resultarais Ellos/Ellas/Esos resultaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constitĕrim tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint | Yo haya resultado Tu hayas resultado El/Ella/Eso haya resultado Nosotros hayamos resultado Vosotros hayáis resultado Ellos/Ellas/Esos hayan resultado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego constitissem tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent | Yo hubiera resultado Tu hubieras resultado El/Ella/Eso hubiera resultado Nosotros hubiéramos resultado Vosotros hubierais resultado Ellos/Ellas/Esos hubieran resultado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego constārem tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent | Yo resultaría Tu resultarías El/Ella/Eso resultaría Nosotros resultaríamos Vosotros resultaríais Ellos/Ellas/Esos resultarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego constitissem tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent | Yo habría resultado Tu habrías resultado El/Ella/Eso habría resultado Nosotros habríamos resultado Vosotros habríais resultado Ellos/Ellas/Esos habrían resultado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| consta constate Futuro constato constato constatote constanto | resulta resultad ve a resultar vaya a resultar id a resultar vayan a resultar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| constāre | resultar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| constitisse | haber resultado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| , constatururum esse, , constatururam esse, , constatururum esse, , constatururos esse, , constatururas esse, , constaturura esse | ir a |
| GERUNDIO | |
| constandi, constando, constandum, constando... | de a para por |
| SUPINO | |
| , constaturum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que resulta |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus |
| Feminina | |
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus |
| Neutro | |
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constans Voc.constans Abl.constante, constanti... | constantia constantium constantibus constantia constantia constantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom., constatururus Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constaturure Abl., constatururo | , constatururi , constatururorum , constatururis , constatururos , constatururi , constatururis |
| Feminina | |
| Nom., constaturura Gen., constatururae Dat., constatururae Acc., constatururam Voc., constaturura Abl., constaturura | , constatururae , constatururarum , constatururis , constatururas , constatururae , constatururis |
| Neutro | |
| Nom., constatururum Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constatururum Abl., constatururo | , constaturura , constatururorum , constatururis , constaturura , constaturura , constatururis |
| Conjugación de: constatur, constabatur, , - , conjugación: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm, (esp) = resultar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| constatur | se resulta |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| constabatur | se resultaba |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| constabitur | se resultará |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| constetur | se resulte |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| constaretur | se resultara |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| constaretur | se resultaría |