Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di confugere confugere = confugere: Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
INDICATIVO significado
Pretérito anterior
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Conjugación de: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre
conjugación: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = rifugiarsi,    intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego confugio
tu confugis
ille confugit
nos confugīmus
vos confugītis
illi confugiunt
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego confugiēbam
tu confugiēbas
ille confugiēbat
nos confugiebāmus
vos confugiebātis
illi confugiēbant
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego confugiam
tu confugies
ille confugiet
nos confugiēmus
vos confugiētis
illi confugient
INDICATIVO
Futuro anterior
ego confugĕro
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confugĕrint
SUBJUNTIVE
Presente
ego confugiam
tu confugias
ille confugiat
nos confugiāmus
vos confugiātis
illi confugiant
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego confugĕrim
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confug;ĕrint
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
POTENTIAL
Presente
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
POTENTIAL
Pasado
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
IMPERATIVO 
Presente
confuge
confugite
Futuro
confugito
confugito
confugitote
confugiunto
INFINITIVO  
Presente
confugĕre
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
confugisse
INFINITIVO  
Futuro
, confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esseir a
GERUNDIO
confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo...de
a
para
por
SUPINO
, confugiturŭm
PARTICIPLE significado
Presenteque
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Feminina 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Neutro 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugiens
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientia
confugientium
confugientibus
confugientia
confugientia
confugientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom., confugitururus
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugiturure
Abl., confugitururo
, confugitururi
, confugitururorum
, confugitururis
, confugitururos
, confugitururi
, confugitururis
Feminina 
Nom., confugiturura
Gen., confugitururae
Dat., confugitururae
Acc., confugitururam
Voc., confugiturura
Abl., confugiturura
, confugitururae
, confugitururarum
, confugitururis
, confugitururas
, confugitururae
, confugitururis
Neutro 
Nom., confugitururum
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugitururum
Abl., confugitururo
, confugiturura
, confugitururorum
, confugitururis
, confugiturura
, confugiturura
, confugitururis
Conjugación de: confugitur, confugiebatur, , - ,
conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = rifugiarsi,    intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
confugitur
se
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
confugiebatur
INDICATIVO
Futuro imperfecto
confugietur
SUBJUNTIVE
Presente
confugiatur
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
confugeretur
POTENTIAL
Presente
confugeretur
se
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021