Buena navegación con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Conjugación de: conqueror, conquerĕris, conquestus sum, conquesta sum, conquestum sum..., - , conqueri conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - deponente (Ita) = lamentarsi, deplorare, intr./tr, (eng) = complain of, bewail, (esp) = penarse, quejarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego conqueror tu conquerĕris ille conquerĭtur nos conquerĭmur vos conquerimĭni illi conqueruntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego conquerēbar tu conquerebāris ille conquerebātur nos conquerebāmur vos conquerebamĭni illi conquerebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego conquestus sum, conquesta sum, conquestum sum... tu conquestus es, conquesta es, conquestum es... ille conquestus est, conquesta est, conquestum est... nos conquesti sumus, conquestae sumus, conquesta sumus... vos conquesti estis, conquestae estis, conquesta estis... illi conquesti sunt, conquestae sunt, conquesta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego conquestus sum, conquesta sum, conquestum sum... tu conquestus es, conquesta es, conquestum es... ille conquestus est, conquesta est, conquestum est... nos conquesti sumus, conquestae sumus, conquesta sumus... vos conquesti estis, conquestae estis, conquesta estis... illi conquesti sunt, conquestae sunt, conquesta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego conquestus eram, conquesta eram, conquestum eram... tu conquestus eras, conquesta eras, conquestum eras... ille conquestus erat, conquesta erat, conquestum erat... nos conquesti erāmus, conquestae eramus, conquesta eramus... vos conquesti erātis, conquestae eratis, conquesta eratis... illi conquesti erant, conquestae erant, conquesta erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego conquestus sum, conquesta sum, conquestum sum... tu conquestus es, conquesta es, conquestum es... ille conquestus est, conquesta est, conquestum est... nos conquesti sumus, conquestae sumus, conquesta sumus... vos conquesti estis, conquestae estis, conquesta estis... illi conquesti sunt, conquestae sunt, conquesta sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego conquestus eram, conquesta eram, conquestum eram... tu conquestus eras, conquesta eras, conquestum eras... ille conquestus erat, conquesta erat, conquestum erat... nos conquesti erāmus, conquestae eramus, conquesta eramus... vos conquesti erātis, conquestae eratis, conquesta eratis... illi conquesti erant, conquestae erant, conquesta erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego conquerar tu conquerēris ille conquerētur nos conquerēmur vos conqueremĭni illi conquerentur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego conquestus ero, conquesta ero, conquestum ero... tu conquestus eris, conquesta eris, conquestum eris... ille conquestus erit, conquesta erit, conquestum erit... nos conquesti erimus, conquestae erimus, conquesta erimus... vos conquesti erĭtis, conquestae eritis, conquesta eritis... illi conquesti erunt, conquestae erunt, conquesta erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego conquerar tu conquerāris ille conquerātur nos conquerāmur vos conqueramĭni illi conquerantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego conquĕrerer tu conquererēris ille conquererētur nos conquererēmur vos conquereremĭni illi conquererentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego conquestus sim, conquesta sim, conquestum sim... tu conquestus sis, conquesta sis, conquestum sis... ille conquestus sit, conquesta sit, conquestum sit... nos conquesti simus, conquestae simus, conquesta simus... vos conquesti sitis, conquestae sitis, conquesta sitis... illi conquesti sint, conquestae sint, conquesta sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego conquestus essem, conquesta essem, conquestum essem... tu conquestus esses, conquesta esses, conquestum esses... ille conquestus esset, conquesta esset, conquestum esset... nos conquestessēmus, conquestae essemus, conquesta essemus... vos conquestessētis, conquestae essetis, conquesta essetis... illi conquesti essent, conquestae essent, conquesta essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego conquĕrerer tu conquererēris ille conquererētur nos conquererēmur vos conquereremĭni illi conquererentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego conquestus essem, conquesta essem, conquestum essem... tu conquestus esses, conquesta esses, conquestum esses... ille conquestus esset, conquesta esset, conquestum esset... nos conquestessēmus, conquestae essemus, conquesta essemus... vos conquestessētis, conquestae essetis, conquesta essetis... illi conquesti essent, conquestae essent, conquesta essent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
conquĕrere conquerimĭni Futuro | |
INFINITIVO | |
Presente | |
conqueri | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
conquestum esse, conquestam esse, conquestum esse, conquestos esse, conquestas esse, conquesta esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
conquesturum esse, conquesturam esse, conquesturum esse, conquesturos esse, conquesturas esse, conquestura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
conquerendi, conquerendo, conquerendum, conquerendo... | de a para por |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.conquerendus Gen.conquerendi Dat.conquerendo Acc.conquerendum Voc.conquerende Abl.conquerendo | conquerendi conquerendorum conquerendis conquerendos conquerendi conquerendis |
Feminina | |
Nom.conquerenda Gen.conquerendae Dat.conquerendae Acc.conquerendam Voc.conquerenda Abl.conquerenda | conquerendae conquerendarum conquerendis conquerendas conquerendae conquerendis |
Neutro | |
Nom.conquerendum Gen.conquerendi Dat.conquerendo Acc.conquerendum Voc.conquerendum Abl.conquerendo | conquerenda conquerendorum conquerendis conquerenda conquerenda conquerendis |
SUPINO | |
conquestum | |
conquestu | de |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conquerens Gen.conquerentis Dat.conquerenti Acc.conquerentem Voc.conquerens Abl.conquerente | conquerentes conquerentium conquerentibus conquerentes conquerentes conquerentibus |
Feminina | |
Nom.conquerens Gen.conquerentis Dat.conquerenti Acc.conquerentem Voc.conquerens Abl.conquerente | conquerentes conquerentium conquerentibus conquerentes conquerentes conquerentibus |
Neutro | |
Nom.conquerens Gen.conquerentis Dat.conquerenti Acc.conquerens Voc.conquerens Abl.conquerente | conquerentia conquerentium conquerentibus conquerentia conquerentia conquerentibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conquestus Gen.conquesti Dat.conquesto Acc.conquestum Voc.conqueste Abl.conquesto | conquesti conquestorum conquestis conquestos conquesti conquestis |
Feminina | |
Nom.conquesta Gen.conquestae Dat.conquestae Acc.conquestam Voc.conquesta Abl.conquesta | conquestae conquestarum conquestis conquestas conquestae conquestis |
Neutro | |
Nom.conquestum Gen.conquesti Dat.conquesto Acc.conquestum Voc.conquestum Abl.conquesto | conquesta conquestorum conquestis conquesta conquesta conquestis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conquesturus Gen.conquesturi Dat.conquesturo Acc.conquesturum Voc.conquesture Abl.conquesturo | conquesturi conquesturorum conquesturis conquesturos conquesturi conquesturis |
Feminina | |
Nom.conquestura Gen.conquesturae Dat.conquesturae Acc.conquesturam Voc.conquestura Abl.conquestura | conquesturae conquesturarum conquesturis conquesturas conquesturae conquesturis |
Neutro | |
Nom.conquesturum Gen.conquesturi Dat.conquesturo Acc.conquesturum Voc.conquesturum Abl.conquesturo | conquestura conquesturorum conquesturis conquestura conquestura conquesturis |