Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: impedio, impedis, impedivi, impedii..., impeditum, impedire conjugación: 4 - transitivo - attiva (Ita) = impedire, avviluppare, (eng) = entangle, hamper, hinder,   (esp) = impedir, obstar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego impedio tu impedis ille impedit nos impedīmus vos impedītis illi impediunt | Yo obsto Tu obstas El/Ella/Eso obsta Nosotros obstamos Vosotros obstáis Ellos/Ellas/Esos obstan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego impediēbam tu impediēbas ille impediēbat nos impediebāmus vos impediebātis illi impediēbant | Yo obstaba Tu obstabas El/Ella/Eso obstaba Nosotros obstabamos Vosotros obstabais Ellos/Ellas/Esos obstaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego impedivi, impedii... tu impedivisti, impediisti... ille impedivit, impediit... nos impedivīmus, impediīmus... vos impedivistis, impediistis... illi impedivērunt, impediērunt... | Yo obsté Tu obstaste El/Ella/Eso obstó Nosotros obstamos Vosotros obstasteis Ellos/Ellas/Esos obstaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego impedivi, impedii... tu impedivisti, impediisti... ille impedivit, impediit... nos impedivīmus, impediīmus... vos impedivistis, impediistis... illi impedivērunt, impediērunt... | Yo he obstado Tu has obstado El/Ella/Eso ha obstado Nosotros hemos obstado Vosotros habéis obstado Ellos/Ellas/Esos han obstado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego impedivĕram, impediĕram... tu impedivĕras, impediĕras... ille impedivĕrat, impediĕrat... nos impediverāmus, impedierāmus... vos impediverātis, impedierātis... illi impedivĕrant, impediĕrant... | Yo había obstado Tu habías obstado El/Ella/Eso había obstado Nosotros habíamos obstado Vosotros habíais obstado Ellos/Ellas/Esos habían obstado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego impedivi, impedii... tu impedivisti, impediisti... ille impedivit, impediit... nos impedivīmus, impediīmus... vos impedivistis, impediistis... illi impedivērunt, impediērunt... | Yo hube obstado Tu hubiste obstado El/Ella/Eso hubo obstado Nosotros hubimos obstado Vosotros hubisteis obstado Ellos/Ellas/Esos hubieron obstado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego impedivĕram, impediĕram... tu impedivĕras, impediĕras... ille impedivĕrat, impediĕrat... nos impediverāmus, impedierāmus... vos impediverātis, impedierātis... illi impedivĕrant, impediĕrant... | Yo había obstado Tu habías obstado El/Ella/Eso había obstado Nosotros habíamos obstado Vosotros habíais obstado Ellos/Ellas/Esos habían obstado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego impediam tu impedies ille impediet nos impediēmus vos impediētis illi impedient | Yo obstaré Tu obstaras El/Ella/Eso obstará Nosotros obstaremos Vosotros obstareis Ellos/Ellas/Esos obstarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego impedivĕro, impediĕro... tu impedivĕris, impediĕris... ille impedivĕrit, impediĕrit... nos impediverĭmus, impedierĭmus... vos impediverĭtis, impedierĭtis... illi impedivĕrint, impediĕrint... | Yo habré obstado Tu habrás obstado El/Ella/Eso habrá obstado Nosotros habremos obstado Vosotros habréis obstado Ellos/Ellas/Esos habrán obstado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego impediam tu impedias ille impediat nos impediāmus vos impediātis illi impediant | Yo obste Tu obstes El/Ella/Eso obste Nosotros obstemos Vosotros obstéis Ellos/Ellas/Esos obsten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego impedirem tu impedires ille impediret nos impedirēmus vos impedirĕtis illi impedirent | Yo obstara Tu obstaras El/Ella/Eso obstara Nosotros obstáramos Vosotros obstarais Ellos/Ellas/Esos obstaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego impedivĕrim, impediĕrim... tu impedivĕris, impediĕris... ille impedivĕrit, impediĕrit... nos impediverĭmus, impedierĭmus... vos impediverĭtis, impedierĭtis... illi impedivĕrint, impediĕrint... | Yo haya obstado Tu hayas obstado El/Ella/Eso haya obstado Nosotros hayamos obstado Vosotros hayáis obstado Ellos/Ellas/Esos hayan obstado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego impedivissem, impediissem... tu impedivisses, impediisses... ille impedivisset, impediisset... nos impedivissēmus, impediissēmus... vos impedivissētis, impediissētis... illi impedivissent, impediissent... | Yo hubiera obstado Tu hubieras obstado El/Ella/Eso hubiera obstado Nosotros hubiéramos obstado Vosotros hubierais obstado Ellos/Ellas/Esos hubieran obstado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego impedirem tu impedires ille impediret nos impedirēmus vos impedirĕtis illi impedirent | Yo obstaría Tu obstarías El/Ella/Eso obstaría Nosotros obstaríamos Vosotros obstaríais Ellos/Ellas/Esos obstarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego impedivissem, impediissem... tu impedivisses, impediisses... ille impedivisset, impediisset... nos impedivissēmus, impediissēmus... vos impedivissētis, impediissētis... illi impedivissent, impediissent... | Yo habría obstado Tu habrías obstado El/Ella/Eso habría obstado Nosotros habríamos obstado Vosotros habríais obstado Ellos/Ellas/Esos habrían obstado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
impedi impedite Futuro impedito impedito impeditote impediunto | obsta obstad ve a obstar vaya a obstar id a obstar vayan a obstar |
INFINITIVO | |
Presente | |
impedire | obstar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
impedivisse, impediisse... | haber obstado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
impediturum esse, impedituram esse, impediturum esse, impedituros esse, impedituras esse, impeditura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
impediendi, impediendo, impediendum, impediendo... | de a para por |
SUPINO | |
impeditum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que obsta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.impediens Gen.impedientis Dat.impedienti Acc.impedientem Voc.impediens Abl.impediente, impedienti... | impedientes impedientium impedientibus impedientes impedientes impedientibus |
Feminina | |
Nom.impediens Gen.impedientis Dat.impedienti Acc.impedientem Voc.impediens Abl.impediente, impedienti... | impedientes impedientium impedientibus impedientes impedientes impedientibus |
Neutro | |
Nom.impediens Gen.impedientis Dat.impedienti Acc.impediens Voc.impediens Abl.impediente, impedienti... | impedientia impedientium impedientibus impedientia impedientia impedientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.impediturus Gen.impedituri Dat.impedituro Acc.impediturum Voc.impediture Abl.impedituro | impedituri impediturorum impedituris impedituros impedituri impedituris |
Feminina | |
Nom.impeditura Gen.impediturae Dat.impediturae Acc.impedituram Voc.impeditura Abl.impeditura | impediturae impediturarum impedituris impedituras impediturae impedituris |
Neutro | |
Nom.impediturum Gen.impedituri Dat.impedituro Acc.impediturum Voc.impediturum Abl.impedituro | impeditura impediturorum impedituris impeditura impeditura impedituris |
- Conjugación completa di impediri Forma pasiva |