Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: advenio, advenis, adveni, adventum, advenire conjugación: 4 - intransitivo - attiva (Ita) = giungere, venire, intr., (eng) = come to, arrive at, develop,   (esp) = llegar, sobrevenir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego advenio tu advenis ille advenit nos advenīmus vos advenītis illi adveniunt | Yo llego Tu llegas El/Ella/Eso llega Nosotros llegamos Vosotros llegáis Ellos/Ellas/Esos llegan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego adveniēbam tu adveniēbas ille adveniēbat nos adveniebāmus vos adveniebātis illi adveniēbant | Yo llegaba Tu llegabas El/Ella/Eso llegaba Nosotros llegabamos Vosotros llegabais Ellos/Ellas/Esos llegaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego adveni tu advenisti ille advenit nos advenīmus vos advenistis illi advenērunt, advenere... | Yo llegué Tu llegaste El/Ella/Eso llegó Nosotros llegamos Vosotros llegasteis Ellos/Ellas/Esos llegaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego adveni tu advenisti ille advenit nos advenīmus vos advenistis illi advenērunt, advenere... | Yo he llegado Tu has llegado El/Ella/Eso ha llegado Nosotros hemos llegado Vosotros habéis llegado Ellos/Ellas/Esos han llegado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego advenĕram tu advenĕras ille advenĕrat nos advenerāmus vos advenerātis illi advenĕrant | Yo había llegado Tu habías llegado El/Ella/Eso había llegado Nosotros habíamos llegado Vosotros habíais llegado Ellos/Ellas/Esos habían llegado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego adveni tu advenisti ille advenit nos advenīmus vos advenistis illi advenērunt, advenere... | Yo hube llegado Tu hubiste llegado El/Ella/Eso hubo llegado Nosotros hubimos llegado Vosotros hubisteis llegado Ellos/Ellas/Esos hubieron llegado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego advenĕram tu advenĕras ille advenĕrat nos advenerāmus vos advenerātis illi advenĕrant | Yo había llegado Tu habías llegado El/Ella/Eso había llegado Nosotros habíamos llegado Vosotros habíais llegado Ellos/Ellas/Esos habían llegado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego adveniam tu advenies ille adveniet nos adveniēmus vos adveniētis illi advenient | Yo llegaré Tu llegaras El/Ella/Eso llegará Nosotros llegaremos Vosotros llegareis Ellos/Ellas/Esos llegarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego advenĕro tu advenĕris ille advenĕrit nos advenerĭmus vos advenerĭtis illi advenĕrint | Yo habré llegado Tu habrás llegado El/Ella/Eso habrá llegado Nosotros habremos llegado Vosotros habréis llegado Ellos/Ellas/Esos habrán llegado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego adveniam tu advenias ille adveniat nos adveniāmus vos adveniātis illi adveniant | Yo llegue Tu llegues El/Ella/Eso llegue Nosotros lleguemos Vosotros lleguéis Ellos/Ellas/Esos lleguen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego advenirem tu advenires ille adveniret nos advenirēmus vos advenirĕtis illi advenirent | Yo llegara Tu llegaras El/Ella/Eso llegara Nosotros llegáramos Vosotros llegarais Ellos/Ellas/Esos llegaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego advenĕrim tu advenĕris ille advenĕrit nos advenerĭmus vos advenerĭtis illi advenĕrint | Yo haya llegado Tu hayas llegado El/Ella/Eso haya llegado Nosotros hayamos llegado Vosotros hayáis llegado Ellos/Ellas/Esos hayan llegado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego advenissem tu advenisses ille advenisset nos advenissēmus vos advenissētis illi advenissent | Yo hubiera llegado Tu hubieras llegado El/Ella/Eso hubiera llegado Nosotros hubiéramos llegado Vosotros hubierais llegado Ellos/Ellas/Esos hubieran llegado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego advenirem tu advenires ille adveniret nos advenirēmus vos advenirĕtis illi advenirent | Yo llegaría Tu llegarías El/Ella/Eso llegaría Nosotros llegaríamos Vosotros llegaríais Ellos/Ellas/Esos llegarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego advenissem tu advenisses ille advenisset nos advenissēmus vos advenissētis illi advenissent | Yo habría llegado Tu habrías llegado El/Ella/Eso habría llegado Nosotros habríamos llegado Vosotros habríais llegado Ellos/Ellas/Esos habrían llegado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
adveni advenite Futuro advenito advenito advenitote adveniunto | llega llegad ve a llegar vaya a llegar id a llegar vayan a llegar |
INFINITIVO | |
Presente | |
advenire | llegar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
advenisse | haber llegado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
adventurum esse, adventuram esse, adventurum esse, adventuros esse, adventuras esse, adventura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
adveniendi, adveniendo, adveniendum, adveniendo... | de a para por |
SUPINO | |
adventum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que llega |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.adveniens Gen.advenientis Dat.advenienti Acc.advenientem Voc.adveniens Abl.adveniente, advenienti... | advenientes advenientium advenientibus advenientes advenientes advenientibus |
Feminina | |
Nom.adveniens Gen.advenientis Dat.advenienti Acc.advenientem Voc.adveniens Abl.adveniente, advenienti... | advenientes advenientium advenientibus advenientes advenientes advenientibus |
Neutro | |
Nom.adveniens Gen.advenientis Dat.advenienti Acc.adveniens Voc.adveniens Abl.adveniente, advenienti... | advenientia advenientium advenientibus advenientia advenientia advenientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.adventurus Gen.adventuri Dat.adventuro Acc.adventurum Voc.adventure Abl.adventuro | adventuri adventurorum adventuris adventuros adventuri adventuris |
Feminina | |
Nom.adventura Gen.adventurae Dat.adventurae Acc.adventuram Voc.adventura Abl.adventura | adventurae adventurarum adventuris adventuras adventurae adventuris |
Neutro | |
Nom.adventurum Gen.adventuri Dat.adventuro Acc.adventurum Voc.adventurum Abl.adventuro | adventura adventurorum adventuris adventura adventura adventuris |
Conjugación de: advenitur, adveniebatur, adventum est, - , conjugación: 4 - intransitivo - Impersonale (Ita) = giungere, venire, intr., (eng) = come to, arrive at, develop,   (esp) = llegar, sobrevenir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
advenitur | se llega |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
adveniebatur | se llegaba |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
adventum est | se llegó |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
adventum est | se ha llegado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
adventum erat | se había llegado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
adventum est | se hubo llegado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
adventum erat | se había llegado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
advenietur | se llegará |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
adventum erit | se habrá llegado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
adveniatur | se llegue |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
adveniretur | se llegara |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
adventum sit | se haya llegado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
adventum esset | se hubiera llegado |
POTENTIAL | |
Presente | |
adveniretur | se llegaría |
POTENTIAL | |
Pasado | |
adventum esset | se habría llegado |