Buena navegación con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Conjugación de: consurgo, consurgis, consurrexi, consurrectŭm, consurgĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = alzarsi, levarsi, sorgere insieme, intr., (eng) = rise, stand, arise, (esp) = levantarse, alzar, crecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego consurgo tu consurgis ille consurgit nos consurgīmus vos consurgītis illi consurgunt | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego consurgēbam tu consurgēbas ille consurgēbat nos consurgebāmus vos consurgebātis illi consurgēbant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego consurrexi tu consurrexisti ille consurrexit nos consurrexĭmus vos consurrexistis illi consurrexērunt, consurrexere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego consurrexi tu consurrexisti ille consurrexit nos consurrexĭmus vos consurrexistis illi consurrexērunt, consurrexere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego consurrexĕram tu consurrexĕras ille consurrexĕrat nos consurrexerāmus vos consurrexerātis illi consurrexĕrant | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego consurrexi tu consurrexisti ille consurrexit nos consurrexĭmus vos consurrexistis illi consurrexērunt, consurrexere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego consurrexĕram tu consurrexĕras ille consurrexĕrat nos consurrexerāmus vos consurrexerātis illi consurrexĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego consurgam tu consurges ille consurget nos consurgēmus vos consurgētis illi consurgent | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego consurrexĕro tu consurrexĕris ille consurrexĕrit nos consurrexerĭmus vos consurrexerĭtis illi consurrexĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego consurgam tu consurgas ille consurgat nos consurgāmus vos consurgātis illi consurgant | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego consurgĕrem tu consurgĕres ille consurgĕret nos consurgerēmus vos consurgerētis illi consurgĕrent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego consurrexĕrim tu consurrexĕris ille consurrexĕrit nos consurrexerĭmus vos consurrexerĭtis illi consurrex;ĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego consurrexissem tu consurrexisses ille consurrexisset nos consurrexissēmus vos consurrexissētis illi consurrexissent | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego consurgĕrem tu consurgĕres ille consurgĕret nos consurgerēmus vos consurgerētis illi consurgĕrent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego consurrexissem tu consurrexisses ille consurrexisset nos consurrexissēmus vos consurrexissētis illi consurrexissent | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
consurge consurgite Futuro consurgito consurgito consurgitote consurgunto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
consurgĕre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
consurrexisse | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
consurrecturum esse, consurrecturam esse, consurrecturum esse, consurrecturos esse, consurrecturas esse, consurrectura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
consurgendi, consurgendo, consurgendum, consurgendo... | de a para por |
SUPINO | |
consurrectŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.consurgens Gen.consurgentis Dat.consurgenti Acc.consurgentem Voc.consurgens Abl.consurgente, consurgenti... | consurgentes consurgentium consurgentibus consurgentes consurgentes consurgentibus |
Feminina | |
Nom.consurgens Gen.consurgentis Dat.consurgenti Acc.consurgentem Voc.consurgens Abl.consurgente, consurgenti... | consurgentes consurgentium consurgentibus consurgentes consurgentes consurgentibus |
Neutro | |
Nom.consurgens Gen.consurgentis Dat.consurgenti Acc.consurgens Voc.consurgens Abl.consurgente, consurgenti... | consurgentia consurgentium consurgentibus consurgentia consurgentia consurgentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.consurrecturus Gen.consurrecturi Dat.consurrecturo Acc.consurrecturum Voc.consurrecture Abl.consurrecturo | consurrecturi consurrecturorum consurrecturis consurrecturos consurrecturi consurrecturis |
Feminina | |
Nom.consurrectura Gen.consurrecturae Dat.consurrecturae Acc.consurrecturam Voc.consurrectura Abl.consurrectura | consurrecturae consurrecturarum consurrecturis consurrecturas consurrecturae consurrecturis |
Neutro | |
Nom.consurrecturum Gen.consurrecturi Dat.consurrecturo Acc.consurrecturum Voc.consurrecturum Abl.consurrecturo | consurrectura consurrecturorum consurrecturis consurrectura consurrectura consurrecturis |
Conjugación de: consurgitur, consurgebatur, consurrectum est, - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = alzarsi, levarsi, sorgere insieme, intr., (eng) = rise, stand, arise, (esp) = levantarse, alzar, crecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
consurgitur | se |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
consurgebatur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
consurrectum est | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
consurrectum est | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
consurrectum erat | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
consurrectum est | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
consurrectum erat | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
consurgetur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
consurrectum erit | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
consurgatur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
consurgeretur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
consurrectum sit | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
consurrectum esset | |
POTENTIAL | |
Presente | |
consurgeretur | se |
POTENTIAL | |
Pasado | |
consurrectum esset | se |