Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: praesum, praees, praefui, - , praeesse conjugación: - - intransitivo - attiva (Ita) = presiedere, essere a capo, governare, comandare, essere responsabile, intr., (eng) = be in charge, be in control, take the lead, (esp) = estar delante de, ser gobernador, instigar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego praesum tu praees ille praeest nos praesumus vos praeestis illi praesunt | Yo instigo Tu instigas El/Ella/Eso instiga Nosotros instigamos Vosotros instigáis Ellos/Ellas/Esos instigan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego praeeram tu praeeras ille praeerat nos praeeramus vos praeeratis illi praeerant | Yo instigaba Tu instigabas El/Ella/Eso instigaba Nosotros instigabamos Vosotros instigabais Ellos/Ellas/Esos instigaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praefui tu praefuisti ille praefuit nos praefuimus vos praefuistis illi praefuerunt, praefuere... | Yo instigué Tu instigaste El/Ella/Eso instigó Nosotros instigamos Vosotros instigasteis Ellos/Ellas/Esos instigaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praefui tu praefuisti ille praefuit nos praefuimus vos praefuistis illi praefuerunt, praefuere... | Yo he instigado Tu has instigado El/Ella/Eso ha instigado Nosotros hemos instigado Vosotros habéis instigado Ellos/Ellas/Esos han instigado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego praefueram tu praefueras ille praefuerat nos praefueramus vos praefueratis illi praefuerant | Yo había instigado Tu habías instigado El/Ella/Eso había instigado Nosotros habíamos instigado Vosotros habíais instigado Ellos/Ellas/Esos habían instigado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego praefui tu praefuisti ille praefuit nos praefuimus vos praefuistis illi praefuerunt, praefuere... | Yo hube instigado Tu hubiste instigado El/Ella/Eso hubo instigado Nosotros hubimos instigado Vosotros hubisteis instigado Ellos/Ellas/Esos hubieron instigado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego praefueram tu praefueras ille praefuerat nos praefueramus vos praefueratis illi praefuerant | Yo había instigado Tu habías instigado El/Ella/Eso había instigado Nosotros habíamos instigado Vosotros habíais instigado Ellos/Ellas/Esos habían instigado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego praeero tu praeeris ille praeerit nos praeerimus vos praeeritis illi praeerunt | Yo instigaré Tu instigaras El/Ella/Eso instigará Nosotros instigaremos Vosotros instigareis Ellos/Ellas/Esos instigarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego praefuero tu praefueris ille praefuerit nos praefuerimus vos praefueritis illi praefuerint | Yo habré instigado Tu habrás instigado El/Ella/Eso habrá instigado Nosotros habremos instigado Vosotros habréis instigado Ellos/Ellas/Esos habrán instigado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego praesim tu praesis ille praesit nos praesimus vos praesitis illi praesint | Yo instigue Tu instigues El/Ella/Eso instigue Nosotros instiguemos Vosotros instiguéis Ellos/Ellas/Esos instiguen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego praeessem tu praeesses ille praeesset nos praeessemus vos praeessetis illi praeessent | Yo instigara Tu instigaras El/Ella/Eso instigara Nosotros instigáramos Vosotros instigarais Ellos/Ellas/Esos instigaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego praefuerim tu praefueris ille praefuerit nos praefuerimus vos praefueritis illi praefuerint | Yo haya instigado Tu hayas instigado El/Ella/Eso haya instigado Nosotros hayamos instigado Vosotros hayáis instigado Ellos/Ellas/Esos hayan instigado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego praefuissem tu praefuisses ille praefuisset nos praefuissemus vos praefuissetis illi praefuissent | Yo hubiera instigado Tu hubieras instigado El/Ella/Eso hubiera instigado Nosotros hubiéramos instigado Vosotros hubierais instigado Ellos/Ellas/Esos hubieran instigado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego praeessem tu praeesses ille praeesset nos praeessemus vos praeessetis illi praeessent | Yo instigaría Tu instigarías El/Ella/Eso instigaría Nosotros instigaríamos Vosotros instigaríais Ellos/Ellas/Esos instigarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego praefuissem tu praefuisses ille praefuisset nos praefuissemus vos praefuissetis illi praefuissent | Yo habría instigado Tu habrías instigado El/Ella/Eso habría instigado Nosotros habríamos instigado Vosotros habríais instigado Ellos/Ellas/Esos habrían instigado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
praees praeeste Futuro praeesto praeesto praeestote praesunto | instiga instigad ve a instigar vaya a instigar id a instigar vayan a instigar |
INFINITIVO | |
Presente | |
praeesse | instigar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
praefuisse | haber instigado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
praefuturum esse, praefuturam esse, praefuturum esse, praefuturos esse, praefuturas esse, praefutura esse... | ir a |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.praefuturus Gen.praefuturi Dat.praefuturo Acc.praefuturum Voc.praefuture Abl.praefuturo | praefuturi praefuturorum praefuturis praefuturos praefuturi praefuturis |
Feminina | |
Nom.praefutura Gen.praefuturae Dat.praefuturae Acc.praefuturam Voc.praefutura Abl.praefutura | praefuturae praefuturarum praefuturis praefuturas praefuturae praefuturis |
Neutro | |
Nom.praefuturum Gen.praefuturi Dat.praefuturo Acc.praefuturum Voc.praefuturum Abl.praefuturo | praefutura praefuturorum praefuturis praefutura praefutura praefuturis |