Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
insistere = insistir Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di insistere insistere = insistere: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
insistĕreinsistir
Conjugación de: insisto, insistis, institi, - , insistĕre
conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - attiva
(Ita) = insistere,    stare sopra,    incalzare,    intr./tr, camminare su,   


(eng) = stand on,    tread on,    set foot in,    visit,   

stop,    persevere,    set about,   

(esp) = insistir, porfiar,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego insisto
tu insistis
ille insistit
nos insistīmus
vos insistītis
illi insistunt
Yo insisto
Tu insistes
El/Ella/Eso insiste
Nosotros insistimos
Vosotros insistís
Ellos/Ellas/Esos insisten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego insistēbam
tu insistēbas
ille insistēbat
nos insistebāmus
vos insistebātis
illi insistēbant
Yo insistía
Tu insistías
El/Ella/Eso insistía
Nosotros insistíamos
Vosotros insistíais
Ellos/Ellas/Esos insistían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego institi
tu institisti
ille institit
nos institĭmus
vos institistis
illi institērunt, institere...
Yo insistí
Tu insististe
El/Ella/Eso insistió
Nosotros insistimos
Vosotros insististeis
Ellos/Ellas/Esos insistieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego institi
tu institisti
ille institit
nos institĭmus
vos institistis
illi institērunt, institere...
Yo he insistido
Tu has insistido
El/Ella/Eso ha insistido
Nosotros hemos insistido
Vosotros habéis insistido
Ellos/Ellas/Esos han insistido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego institĕram
tu institĕras
ille institĕrat
nos institerāmus
vos institerātis
illi institĕrant
Yo había insistido
Tu habías insistido
El/Ella/Eso había insistido
Nosotros habíamos insistido
Vosotros habíais insistido
Ellos/Ellas/Esos habían insistido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego institi
tu institisti
ille institit
nos institĭmus
vos institistis
illi institērunt, institere...
Yo hube insistido
Tu hubiste insistido
El/Ella/Eso hubo insistido
Nosotros hubimos insistido
Vosotros hubisteis insistido
Ellos/Ellas/Esos hubieron insistido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego institĕram
tu institĕras
ille institĕrat
nos institerāmus
vos institerātis
illi institĕrant
Yo había insistido
Tu habías insistido
El/Ella/Eso había insistido
Nosotros habíamos insistido
Vosotros habíais insistido
Ellos/Ellas/Esos habían insistido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego insistam
tu insistes
ille insistet
nos insistēmus
vos insistētis
illi insistent
Yo insistiré
Tu insistiras
El/Ella/Eso insistirá
Nosotros insistiremos
Vosotros insistireis
Ellos/Ellas/Esos insistirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego institĕro
tu institĕris
ille institĕrit
nos institerĭmus
vos institerĭtis
illi institĕrint
Yo habré insistido
Tu habrás insistido
El/Ella/Eso habrá insistido
Nosotros habremos insistido
Vosotros habréis insistido
Ellos/Ellas/Esos habrán insistido
SUBJUNTIVE
Presente
ego insistam
tu insistas
ille insistat
nos insistāmus
vos insistātis
illi insistant
Yo insista
Tu insistas
El/Ella/Eso insista
Nosotros insistamos
Vosotros insistáis
Ellos/Ellas/Esos insistan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego insistĕrem
tu insistĕres
ille insistĕret
nos insisterēmus
vos insisterētis
illi insistĕrent
Yo insistiera
Tu insistieras
El/Ella/Eso insistiera
Nosotros insistiéramos
Vosotros insistierais
Ellos/Ellas/Esos insistieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego institĕrim
tu institĕris
ille institĕrit
nos institerĭmus
vos institerĭtis
illi instit;ĕrint
Yo haya insistido
Tu hayas insistido
El/Ella/Eso haya insistido
Nosotros hayamos insistido
Vosotros hayáis insistido
Ellos/Ellas/Esos hayan insistido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego institissem
tu institisses
ille institisset
nos institissēmus
vos institissētis
illi institissent
Yo hubiera insistido
Tu hubieras insistido
El/Ella/Eso hubiera insistido
Nosotros hubiéramos insistido
Vosotros hubierais insistido
Ellos/Ellas/Esos hubieran insistido
POTENTIAL
Presente
ego insistĕrem
tu insistĕres
ille insistĕret
nos insisterēmus
vos insisterētis
illi insistĕrent
Yo insistiría
Tu insistirías
El/Ella/Eso insistiría
Nosotros insistiríamos
Vosotros insistiríais
Ellos/Ellas/Esos insistirían
POTENTIAL
Pasado
ego institissem
tu institisses
ille institisset
nos institissēmus
vos institissētis
illi institissent
Yo habría insistido
Tu habrías insistido
El/Ella/Eso habría insistido
Nosotros habríamos insistido
Vosotros habríais insistido
Ellos/Ellas/Esos habrían insistido
IMPERATIVO 
Presente
insiste
insistite
Futuro
insistito
insistito
insistitote
insistunto
insiste
insistid

ve a insistir
vaya a insistir
id a insistir
vayan a insistir
INFINITIVO  
Presente
insistĕreinsistir
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
institissehaber insistido
INFINITIVO  
GERUNDIO
insistendi, insistendo, insistendum, insistendo...de
a
para
por
PARTICIPLE significado
Presenteque insiste
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.insistens
Gen.insistentis
Dat.insistenti
Acc.insistentem
Voc.insistens
Abl.insistente, insistenti...
insistentes
insistentium
insistentibus
insistentes
insistentes
insistentibus
Feminina 
Nom.insistens
Gen.insistentis
Dat.insistenti
Acc.insistentem
Voc.insistens
Abl.insistente, insistenti...
insistentes
insistentium
insistentibus
insistentes
insistentes
insistentibus
Neutro 
Nom.insistens
Gen.insistentis
Dat.insistenti
Acc.insistens
Voc.insistens
Abl.insistente, insistenti...
insistentia
insistentium
insistentibus
insistentia
insistentia
insistentibus

- Conjugación completa di insisti Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021