| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: intelligo, intelligis, intellexi, intellectŭm, intelligĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = intendere, (eng) = understand,   (esp) = conocer, notar, comprender, entender, alcanzar, concebir, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego intelligo tu intelligis ille intelligit nos intelligīmus vos intelligītis illi intelligunt | Yo entiendo Tu entiendes El/Ella/Eso entiende Nosotros entendemos Vosotros entendéis Ellos/Ellas/Esos entienden |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligēbam tu intelligēbas ille intelligēbat nos intelligebāmus vos intelligebātis illi intelligēbant | Yo entendía Tu entendías El/Ella/Eso entendía Nosotros entendíamos Vosotros entendíais Ellos/Ellas/Esos entendían |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo entendí Tu entendiste El/Ella/Eso entendió Nosotros entendimos Vosotros entendisteis Ellos/Ellas/Esos entendieron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo he entendido Tu has entendido El/Ella/Eso ha entendido Nosotros hemos entendido Vosotros habéis entendido Ellos/Ellas/Esos han entendido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant | Yo había entendido Tu habías entendido El/Ella/Eso había entendido Nosotros habíamos entendido Vosotros habíais entendido Ellos/Ellas/Esos habían entendido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo hube entendido Tu hubiste entendido El/Ella/Eso hubo entendido Nosotros hubimos entendido Vosotros hubisteis entendido Ellos/Ellas/Esos hubieron entendido |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant | Yo había entendido Tu habías entendido El/Ella/Eso había entendido Nosotros habíamos entendido Vosotros habíais entendido Ellos/Ellas/Esos habían entendido |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego intelligam tu intelliges ille intelliget nos intelligēmus vos intelligētis illi intelligent | Yo entenderé Tu entenderas El/Ella/Eso entenderá Nosotros entenderemos Vosotros entendereis Ellos/Ellas/Esos entenderán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego intellexĕro tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellexĕrint | Yo habré entendido Tu habrás entendido El/Ella/Eso habrá entendido Nosotros habremos entendido Vosotros habréis entendido Ellos/Ellas/Esos habrán entendido |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego intelligam tu intelligas ille intelligat nos intelligāmus vos intelligātis illi intelligant | Yo entienda Tu entiendas El/Ella/Eso entienda Nosotros entendamos Vosotros entendáis Ellos/Ellas/Esos entiendan |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligĕrem tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent | Yo entendiera Tu entendieras El/Ella/Eso entendiera Nosotros entendiéramos Vosotros entendierais Ellos/Ellas/Esos entendieran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexĕrim tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellex;ĕrint | Yo haya entendido Tu hayas entendido El/Ella/Eso haya entendido Nosotros hayamos entendido Vosotros hayáis entendido Ellos/Ellas/Esos hayan entendido |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexissem tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent | Yo hubiera entendido Tu hubieras entendido El/Ella/Eso hubiera entendido Nosotros hubiéramos entendido Vosotros hubierais entendido Ellos/Ellas/Esos hubieran entendido |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego intelligĕrem tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent | Yo entendería Tu entenderías El/Ella/Eso entendería Nosotros entenderíamos Vosotros entenderíais Ellos/Ellas/Esos entenderían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego intellexissem tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent | Yo habría entendido Tu habrías entendido El/Ella/Eso habría entendido Nosotros habríamos entendido Vosotros habríais entendido Ellos/Ellas/Esos habrían entendido |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| intellige intelligite Futuro intelligito intelligito intelligitote intelligunto | entiende entended ve a entender vaya a entender id a entender vayan a entender |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| intelligĕre | entender |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| intellexisse | haber entendido |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| intellecturum esse, intellecturam esse, intellecturum esse, intellecturos esse, intellecturas esse, intellectura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| intelligendi, intelligendo, intelligendum, intelligendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| intellectŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que entiende |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti... | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus |
| Feminina | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti... | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus |
| Neutro | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligens Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti... | intelligentia intelligentium intelligentibus intelligentia intelligentia intelligentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.intellecturus Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecture Abl.intellecturo | intellecturi intellecturorum intellecturis intellecturos intellecturi intellecturis |
| Feminina | |
| Nom.intellectura Gen.intellecturae Dat.intellecturae Acc.intellecturam Voc.intellectura Abl.intellectura | intellecturae intellecturarum intellecturis intellecturas intellecturae intellecturis |
| Neutro | |
| Nom.intellecturum Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecturum Abl.intellecturo | intellectura intellecturorum intellecturis intellectura intellectura intellecturis |
| - Conjugación completa di intelligi Forma pasiva |