Buena navegación con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
- Conjugación completa di infirmari infirmare =
infirmari: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di infirmare Forma deponente |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirmare infirmamini Futuro |
Conjugación de: infirmo, infirmas, infirmavi, infirmatum, infirmāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = indebolire, confutare, (eng) = weaken, diminish, annul,   (esp) = desfallecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego infirmo tu infirmas ille infirmat nos infirmāmus vos infirmātis illi infirmant | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmābam tu infirmābas ille infirmābat nos infirmabāmus vos infirmabatis illi infirmābant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego infirmābo tu infirmābis ille infirmābit nos infirmabĭmus vos infirmabĭtis illi infirmābunt | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego infirmavĕro, infirmaro... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego infirmem tu infirmes ille infirmet nos infirmēmus vos infirmētis illi infirment | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavĕrim, infirmarim... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirma infirmate Futuro infirmato infirmato infirmatote infirmanto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
infirmāre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
infirmavisse, infirmasse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
infirmaturum esse, infirmaturam esse, infirmaturum esse, infirmaturos esse, infirmaturas esse, infirmatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
infirmandi, infirmando, infirmandum, infirmando... | de a para por |
SUPINO | |
infirmatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Feminina | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Neutro | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmaturus Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmature Abl.infirmaturo | infirmaturi infirmaturorum infirmaturis infirmaturos infirmaturi infirmaturis |
Feminina | |
Nom.infirmatura Gen.infirmaturae Dat.infirmaturae Acc.infirmaturam Voc.infirmatura Abl.infirmatura | infirmaturae infirmaturarum infirmaturis infirmaturas infirmaturae infirmaturis |
Neutro | |
Nom.infirmaturum Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmaturum Abl.infirmaturo | infirmatura infirmaturorum infirmaturis infirmatura infirmatura infirmaturis |
- Conjugación completa di infirmari Forma pasiva |
Conjugación de: infirmor, infirmāris, , - , infirmari conjugación: 1 - intransitivo - deponente (Ita) = ammalarsi, indebolirsi, intr., (eng) = fall ill, be taken ill, (esp) = enfermarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego infirmor tu infirmāris ille infirmātur nos infirmāmur vos infirmamĭni illi infirmantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmābar tu infirmabāris ille infirmabātur nos infirmabāmur vos infirmabamini illi infirmabantur | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego infirmābor tu infirmabĕris ille infirmabĭtur nos infirmabĭmur vos infirmabimĭni illi infirmabuntur | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego infirmer tu infirmeris ille infirmetur nos infirmemur vos infirmemini illi infirmentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirmare infirmamini Futuro | |
INFINITIVO | |
Presente | |
infirmari | |
INFINITIVO | |
INFINITIVO | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmandus Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmande Abl.infirmando | infirmandi infirmandorum infirmandis infirmandos infirmandi infirmandis |
Feminina | |
Nom.infirmanda Gen.infirmandae Dat.infirmandae Acc.infirmandam Voc.infirmanda Abl.infirmanda | infirmandae infirmandarum infirmandis infirmandas infirmandae infirmandis |
Neutro | |
Nom.infirmandum Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmandum Abl.infirmando | infirmanda infirmandorum infirmandis infirmanda infirmanda infirmandis |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Feminina | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Neutro | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |