Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
más... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
significado | |
Presente | |
avertĕre | encaminar... |
Conjugación de: averto, avertis, averti, aversŭm, avertĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = deviare, distogliere, stornare, (eng) = turn away from, turn away aside, steal, misappropriate, divert, estrange,   (esp) = encaminar en otra direcci�n, alejar, desviar, sustraer, hacer desparecer, descaminar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego averto tu avertis ille avertit nos avertīmus vos avertītis illi avertunt | Yo encamino... Tu encaminas... El/Ella/Eso encamina... Nosotros encaminamos... Vosotros encamináis... Ellos/Ellas/Esos encaminan... |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego avertēbam tu avertēbas ille avertēbat nos avertebāmus vos avertebātis illi avertēbant | Yo encaminaba... Tu encaminabas... El/Ella/Eso encaminaba... Nosotros encaminabamos... Vosotros encaminabais... Ellos/Ellas/Esos encaminaban... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego averti tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere... | Yo encaminé... Tu encaminaste... El/Ella/Eso encaminó... Nosotros encaminamos... Vosotros encaminasteis... Ellos/Ellas/Esos encaminaron... ... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego averti tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere... | Yo he encaminado... Tu has encaminado... El/Ella/Eso ha encaminado... Nosotros hemos encaminado... Vosotros habéis encaminado... Ellos/Ellas/Esos han encaminado... ... |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego avertĕram tu avertĕras ille avertĕrat nos averterāmus vos averterātis illi avertĕrant | Yo había encaminado... Tu habías encaminado... El/Ella/Eso había encaminado... Nosotros habíamos encaminado... Vosotros habíais encaminado... Ellos/Ellas/Esos habían encaminado... |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego averti tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere... | Yo hube encaminado... Tu hubiste encaminado... El/Ella/Eso hubo encaminado... Nosotros hubimos encaminado... Vosotros hubisteis encaminado... Ellos/Ellas/Esos hubieron encaminado... ... |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego avertĕram tu avertĕras ille avertĕrat nos averterāmus vos averterātis illi avertĕrant | Yo había encaminado... Tu habías encaminado... El/Ella/Eso había encaminado... Nosotros habíamos encaminado... Vosotros habíais encaminado... Ellos/Ellas/Esos habían encaminado... |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego avertam tu avertes ille avertet nos avertēmus vos avertētis illi avertent | Yo encaminaré... Tu encaminaras... El/Ella/Eso encaminará... Nosotros encaminaremos... Vosotros encaminareis... Ellos/Ellas/Esos encaminarán... |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego avertĕro tu avertĕris ille avertĕrit nos averterĭmus vos averterĭtis illi avertĕrint | Yo habré encaminado... Tu habrás encaminado... El/Ella/Eso habrá encaminado... Nosotros habremos encaminado... Vosotros habréis encaminado... Ellos/Ellas/Esos habrán encaminado... |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego avertam tu avertas ille avertat nos avertāmus vos avertātis illi avertant | Yo encamine... Tu encamines... El/Ella/Eso encamine... Nosotros encaminemos... Vosotros encaminéis... Ellos/Ellas/Esos encaminen... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego avertĕrem tu avertĕres ille avertĕret nos averterēmus vos averterētis illi avertĕrent | Yo encaminara... Tu encaminaras... El/Ella/Eso encaminara... Nosotros encamináramos... Vosotros encaminarais... Ellos/Ellas/Esos encaminaran... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego avertĕrim tu avertĕris ille avertĕrit nos averterĭmus vos averterĭtis illi avert;ĕrint | Yo haya encaminado... Tu hayas encaminado... El/Ella/Eso haya encaminado... Nosotros hayamos encaminado... Vosotros hayáis encaminado... Ellos/Ellas/Esos hayan encaminado... |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego avertissem tu avertisses ille avertisset nos avertissēmus vos avertissētis illi avertissent | Yo hubiera encaminado... Tu hubieras encaminado... El/Ella/Eso hubiera encaminado... Nosotros hubiéramos encaminado... Vosotros hubierais encaminado... Ellos/Ellas/Esos hubieran encaminado... |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego avertĕrem tu avertĕres ille avertĕret nos averterēmus vos averterētis illi avertĕrent | Yo encaminaría... Tu encaminarías... El/Ella/Eso encaminaría... Nosotros encaminaríamos... Vosotros encaminaríais... Ellos/Ellas/Esos encaminarían... |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego avertissem tu avertisses ille avertisset nos avertissēmus vos avertissētis illi avertissent | Yo habría encaminado... Tu habrías encaminado... El/Ella/Eso habría encaminado... Nosotros habríamos encaminado... Vosotros habríais encaminado... Ellos/Ellas/Esos habrían encaminado... |
IMPERATIVO | |
Presente | |
averte avertite Futuro avertito avertito avertitote avertunto | encamina... encaminad... ve a encaminar... vaya a encaminar... id a encaminar... vayan a encaminar... |
INFINITIVO | |
Presente | |
avertĕre | encaminar... |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
avertisse | haber encaminado... |
INFINITIVO | |
Futuro | |
aversurum esse, aversuram esse, aversurum esse, aversuros esse, aversuras esse, aversura esse... | ir a ... |
GERUNDIO | |
avertendi, avertendo, avertendum, avertendo... | de ... a ... para ... por ... |
SUPINO | |
aversŭm | ... |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que encamina... |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertentem Voc.avertens Abl.avertente, avertenti... | avertentes avertentium avertentibus avertentes avertentes avertentibus |
Feminina | |
Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertentem Voc.avertens Abl.avertente, avertenti... | avertentes avertentium avertentibus avertentes avertentes avertentibus |
Neutro | |
Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertens Voc.avertens Abl.avertente, avertenti... | avertentia avertentium avertentibus avertentia avertentia avertentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.aversurus Gen.aversuri Dat.aversuro Acc.aversurum Voc.aversure Abl.aversuro | aversuri aversurorum aversuris aversuros aversuri aversuris |
Feminina | |
Nom.aversura Gen.aversurae Dat.aversurae Acc.aversuram Voc.aversura Abl.aversura | aversurae aversurarum aversuris aversuras aversurae aversuris |
Neutro | |
Nom.aversurum Gen.aversuri Dat.aversuro Acc.aversurum Voc.aversurum Abl.aversuro | aversura aversurorum aversuris aversura aversura aversuris |
- Conjugación completa di averti Forma pasiva |
- Conjugación completa di averti Forma pasiva |