Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di intendi intendi = intendere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
Conjugación de: intendo, intendis, intendi, intentŭm, intendĕre conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = tendere verso, intr./tr, (eng) = stretch,   (esp) = tender hacia, extender, dirigir, dirigirse hacia, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego intendo tu intendis ille intendit nos intendīmus vos intendītis illi intendunt | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego intendēbam tu intendēbas ille intendēbat nos intendebāmus vos intendebātis illi intendēbant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intendi tu intendisti ille intendit nos intendĭmus vos intendistis illi intendērunt, intendere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intendi tu intendisti ille intendit nos intendĭmus vos intendistis illi intendērunt, intendere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego intendĕram tu intendĕras ille intendĕrat nos intenderāmus vos intenderātis illi intendĕrant | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego intendi tu intendisti ille intendit nos intendĭmus vos intendistis illi intendērunt, intendere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego intendĕram tu intendĕras ille intendĕrat nos intenderāmus vos intenderātis illi intendĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego intendam tu intendes ille intendet nos intendēmus vos intendētis illi intendent | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego intendĕro tu intendĕris ille intendĕrit nos intenderĭmus vos intenderĭtis illi intendĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego intendam tu intendas ille intendat nos intendāmus vos intendātis illi intendant | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego intendĕrem tu intendĕres ille intendĕret nos intenderēmus vos intenderētis illi intendĕrent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego intendĕrim tu intendĕris ille intendĕrit nos intenderĭmus vos intenderĭtis illi intend;ĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego intendissem tu intendisses ille intendisset nos intendissēmus vos intendissētis illi intendissent | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego intendĕrem tu intendĕres ille intendĕret nos intenderēmus vos intenderētis illi intendĕrent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego intendissem tu intendisses ille intendisset nos intendissēmus vos intendissētis illi intendissent | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
intende intendite Futuro intendito intendito intenditote intendunto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
intendĕre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
intendisse | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
intenturum esse, intenturam esse, intenturum esse, intenturos esse, intenturas esse, intentura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
intendendi, intendendo, intendendum, intendendo... | de a para por |
SUPINO | |
intentŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.intendens Gen.intendentis Dat.intendenti Acc.intendentem Voc.intendens Abl.intendente, intendenti... | intendentes intendentium intendentibus intendentes intendentes intendentibus |
Feminina | |
Nom.intendens Gen.intendentis Dat.intendenti Acc.intendentem Voc.intendens Abl.intendente, intendenti... | intendentes intendentium intendentibus intendentes intendentes intendentibus |
Neutro | |
Nom.intendens Gen.intendentis Dat.intendenti Acc.intendens Voc.intendens Abl.intendente, intendenti... | intendentia intendentium intendentibus intendentia intendentia intendentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.intenturus Gen.intenturi Dat.intenturo Acc.intenturum Voc.intenture Abl.intenturo | intenturi intenturorum intenturis intenturos intenturi intenturis |
Feminina | |
Nom.intentura Gen.intenturae Dat.intenturae Acc.intenturam Voc.intentura Abl.intentura | intenturae intenturarum intenturis intenturas intenturae intenturis |
Neutro | |
Nom.intenturum Gen.intenturi Dat.intenturo Acc.intenturum Voc.intenturum Abl.intenturo | intentura intenturorum intenturis intentura intentura intenturis |
- Conjugación completa di intendi Forma pasiva |
Conjugación de: intendor, intendĕris, intentus sum, - , intendi conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - passiva (Ita) = tendere verso, intr./tr, (eng) = stretch,   (esp) = tender hacia, extender, dirigir, dirigirse hacia, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego intendor tu intendĕris ille intendĭtur nos intendĭmur vos intendimĭni illi intenduntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego intendēbar tu intendebāris ille intendebātur nos intendebāmur vos intendebamĭni illi intendebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum... tu intentus es, intenta es, intentum es... ille intentus est, intenta est, intentum est... nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus... vos intenti estis, intentae estis, intenta estis... illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum... tu intentus es, intenta es, intentum es... ille intentus est, intenta est, intentum est... nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus... vos intenti estis, intentae estis, intenta estis... illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego intentus eram, intenta eram, intentum eram... tu intentus eras, intenta eras, intentum eras... ille intentus erat, intenta erat, intentum erat... nos intenti erāmus, intentae eramus, intenta eramus... vos intenti erātis, intentae eratis, intenta eratis... illi intenti erant, intentae erant, intenta erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum... tu intentus es, intenta es, intentum es... ille intentus est, intenta est, intentum est... nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus... vos intenti estis, intentae estis, intenta estis... illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego intentus eram, intenta eram, intentum eram... tu intentus eras, intenta eras, intentum eras... ille intentus erat, intenta erat, intentum erat... nos intenti erāmus, intentae eramus, intenta eramus... vos intenti erātis, intentae eratis, intenta eratis... illi intenti erant, intentae erant, intenta erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego intendar tu intendēris ille intendētur nos intendēmur vos intendemĭni illi intendentur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego intentus ero, intenta ero, intentum ero... tu intentus eris, intenta eris, intentum eris... ille intentus erit, intenta erit, intentum erit... nos intenti erimus, intentae erimus, intenta erimus... vos intenti erĭtis, intentae eritis, intenta eritis... illi intenti erunt, intentae erunt, intenta erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego intendar tu intendāris ille intendātur nos intendāmur vos intendamĭni illi intendantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego intendĕrer tu intenderēris ille intenderētur nos intenderēmur vos intenderemĭni illi intenderentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego intentus sim, intenta sim, intentum sim... tu intentus sis, intenta sis, intentum sis... ille intentus sit, intenta sit, intentum sit... nos intenti simus, intentae simus, intenta simus... vos intenti sitis, intentae sitis, intenta sitis... illi intenti sint, intentae sint, intenta sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego intentus essem, intenta essem, intentum essem... tu intentus esses, intenta esses, intentum esses... ille intentus esset, intenta esset, intentum esset... nos intentessēmus, intentae essemus, intenta essemus... vos intentessētis, intentae essetis, intenta essetis... illi intenti essent, intentae essent, intenta essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego intendĕrer tu intenderēris ille intenderētur nos intenderēmur vos intenderemĭni illi intenderentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego intentus essem, intenta essem, intentum essem... tu intentus esses, intenta esses, intentum esses... ille intentus esset, intenta esset, intentum esset... nos intentessēmus, intentae essemus, intenta essemus... vos intentessētis, intentae essetis, intenta essetis... illi intenti essent, intentae essent, intenta essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
intendi | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
intentum esse, intentam esse, intentum esse, intentos esse, intentas esse, intenta esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
intentum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.intendendus Gen.intendendi Dat.intendendo Acc.intendendum Voc.intendende Abl.intendendo | intendendi intendendorum intendendis intendendos intendendi intendendis |
Feminina | |
Nom.intendenda Gen.intendendae Dat.intendendae Acc.intendendam Voc.intendenda Abl.intendenda | intendendae intendendarum intendendis intendendas intendendae intendendis |
Neutro | |
Nom.intendendum Gen.intendendi Dat.intendendo Acc.intendendum Voc.intendendum Abl.intendendo | intendenda intendendorum intendendis intendenda intendenda intendendis |
SUPINO | |
intentu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.intentus Gen.intenti Dat.intento Acc.intentum Voc.intente Abl.intento | intenti intentorum intentis intentos intenti intentis |
Feminina | |
Nom.intenta Gen.intentae Dat.intentae Acc.intentam Voc.intenta Abl.intenta | intentae intentarum intentis intentas intentae intentis |
Neutro | |
Nom.intentum Gen.intenti Dat.intento Acc.intentum Voc.intentum Abl.intento | intenta intentorum intentis intenta intenta intentis |
- Conjugación completa di intendere Forma activa |