Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di argui argui = arguere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
Conjugación de: arguo, arguis, argui, argutŭm, arguĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = asserire, denunciare, dimostrare, accusare, provare, incolpare, (eng) = prove, assert, accuse, convict, condem,   (esp) = probar, demostrar, hacer constar, denotar, denunciar, acusar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arguo tu arguis ille arguit nos arguīmus vos arguītis illi arguunt | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego arguēbam tu arguēbas ille arguēbat nos arguebāmus vos arguebātis illi arguēbant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego arguĕram tu arguĕras ille arguĕrat nos arguerāmus vos arguerātis illi arguĕrant | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego arguĕram tu arguĕras ille arguĕrat nos arguerāmus vos arguerātis illi arguĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego arguam tu argues ille arguet nos arguēmus vos arguētis illi arguent | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego arguĕro tu arguĕris ille arguĕrit nos arguerĭmus vos arguerĭtis illi arguĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego arguam tu arguas ille arguat nos arguāmus vos arguātis illi arguant | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego arguĕrem tu arguĕres ille arguĕret nos arguerēmus vos arguerētis illi arguĕrent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego arguĕrim tu arguĕris ille arguĕrit nos arguerĭmus vos arguerĭtis illi argu;ĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego arguissem tu arguisses ille arguisset nos arguissēmus vos arguissētis illi arguissent | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego arguĕrem tu arguĕres ille arguĕret nos arguerēmus vos arguerētis illi arguĕrent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego arguissem tu arguisses ille arguisset nos arguissēmus vos arguissētis illi arguissent | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
argue arguite Futuro arguito arguito arguitote arguunto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
arguĕre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
arguisse | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
arguturum esse, arguturam esse, arguturum esse, arguturos esse, arguturas esse, argutura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
arguendi, arguendo, arguendum, arguendo... | de a para por |
SUPINO | |
argutŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguentem Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentes arguentium arguentibus arguentes arguentes arguentibus |
Feminina | |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguentem Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentes arguentium arguentibus arguentes arguentes arguentibus |
Neutro | |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguens Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentia arguentium arguentibus arguentia arguentia arguentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.arguturus Gen.arguturi Dat.arguturo Acc.arguturum Voc.arguture Abl.arguturo | arguturi arguturorum arguturis arguturos arguturi arguturis |
Feminina | |
Nom.argutura Gen.arguturae Dat.arguturae Acc.arguturam Voc.argutura Abl.argutura | arguturae arguturarum arguturis arguturas arguturae arguturis |
Neutro | |
Nom.arguturum Gen.arguturi Dat.arguturo Acc.arguturum Voc.arguturum Abl.arguturo | argutura arguturorum arguturis argutura argutura arguturis |
- Conjugación completa di argui Forma pasiva |
Conjugación de: arguor, arguĕris, argutus sum, - , argui conjugación: 3 - transitivo - passiva (Ita) = asserire, denunciare, dimostrare, accusare, provare, incolpare, (eng) = prove, assert, accuse, convict, condem,   (esp) = probar, demostrar, hacer constar, denotar, denunciar, acusar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arguor tu arguĕris ille arguĭtur nos arguĭmur vos arguimĭni illi arguuntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego arguēbar tu arguebāris ille arguebātur nos arguebāmur vos arguebamĭni illi arguebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego argutus sum, arguta sum, argutum sum... tu argutus es, arguta es, argutum es... ille argutus est, arguta est, argutum est... nos arguti sumus, argutae sumus, arguta sumus... vos arguti estis, argutae estis, arguta estis... illi arguti sunt, argutae sunt, arguta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego argutus sum, arguta sum, argutum sum... tu argutus es, arguta es, argutum es... ille argutus est, arguta est, argutum est... nos arguti sumus, argutae sumus, arguta sumus... vos arguti estis, argutae estis, arguta estis... illi arguti sunt, argutae sunt, arguta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego argutus eram, arguta eram, argutum eram... tu argutus eras, arguta eras, argutum eras... ille argutus erat, arguta erat, argutum erat... nos arguti erāmus, argutae eramus, arguta eramus... vos arguti erātis, argutae eratis, arguta eratis... illi arguti erant, argutae erant, arguta erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego argutus sum, arguta sum, argutum sum... tu argutus es, arguta es, argutum es... ille argutus est, arguta est, argutum est... nos arguti sumus, argutae sumus, arguta sumus... vos arguti estis, argutae estis, arguta estis... illi arguti sunt, argutae sunt, arguta sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego argutus eram, arguta eram, argutum eram... tu argutus eras, arguta eras, argutum eras... ille argutus erat, arguta erat, argutum erat... nos arguti erāmus, argutae eramus, arguta eramus... vos arguti erātis, argutae eratis, arguta eratis... illi arguti erant, argutae erant, arguta erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego arguar tu arguēris ille arguētur nos arguēmur vos arguemĭni illi arguentur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego argutus ero, arguta ero, argutum ero... tu argutus eris, arguta eris, argutum eris... ille argutus erit, arguta erit, argutum erit... nos arguti erimus, argutae erimus, arguta erimus... vos arguti erĭtis, argutae eritis, arguta eritis... illi arguti erunt, argutae erunt, arguta erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego arguar tu arguāris ille arguātur nos arguāmur vos arguamĭni illi arguantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego arguĕrer tu arguerēris ille arguerētur nos arguerēmur vos argueremĭni illi arguerentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego argutus sim, arguta sim, argutum sim... tu argutus sis, arguta sis, argutum sis... ille argutus sit, arguta sit, argutum sit... nos arguti simus, argutae simus, arguta simus... vos arguti sitis, argutae sitis, arguta sitis... illi arguti sint, argutae sint, arguta sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego argutus essem, arguta essem, argutum essem... tu argutus esses, arguta esses, argutum esses... ille argutus esset, arguta esset, argutum esset... nos argutessēmus, argutae essemus, arguta essemus... vos argutessētis, argutae essetis, arguta essetis... illi arguti essent, argutae essent, arguta essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego arguĕrer tu arguerēris ille arguerētur nos arguerēmur vos argueremĭni illi arguerentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego argutus essem, arguta essem, argutum essem... tu argutus esses, arguta esses, argutum esses... ille argutus esset, arguta esset, argutum esset... nos argutessēmus, argutae essemus, arguta essemus... vos argutessētis, argutae essetis, arguta essetis... illi arguti essent, argutae essent, arguta essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
argui | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
argutum esse, argutam esse, argutum esse, argutos esse, argutas esse, arguta esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
argutum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.arguendus Gen.arguendi Dat.arguendo Acc.arguendum Voc.arguende Abl.arguendo | arguendi arguendorum arguendis arguendos arguendi arguendis |
Feminina | |
Nom.arguenda Gen.arguendae Dat.arguendae Acc.arguendam Voc.arguenda Abl.arguenda | arguendae arguendarum arguendis arguendas arguendae arguendis |
Neutro | |
Nom.arguendum Gen.arguendi Dat.arguendo Acc.arguendum Voc.arguendum Abl.arguendo | arguenda arguendorum arguendis arguenda arguenda arguendis |
SUPINO | |
argutu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.argutus Gen.arguti Dat.arguto Acc.argutum Voc.argute Abl.arguto | arguti argutorum argutis argutos arguti argutis |
Feminina | |
Nom.arguta Gen.argutae Dat.argutae Acc.argutam Voc.arguta Abl.arguta | argutae argutarum argutis argutas argutae argutis |
Neutro | |
Nom.argutum Gen.arguti Dat.arguto Acc.argutum Voc.argutum Abl.arguto | arguta argutorum argutis arguta arguta argutis |
- Conjugación completa di arguere Forma activa |