Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di solari solare =
solari: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di solare Forma deponente |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
solāre solamĭni Futuro | consuela consolad |
- Declinación de: solare aggettivo Declinación de: solaris aggettivo |
Declinación de: solaris, solaris, solare significado:solare, del sole, 3decl. lang. Latino declinación: Aggettivo Nom.: neut. sing. Acc.: neut. sing. Voc.: neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĭs Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕm Voc.solarĭs Abl.solarī | solarēs solarĭŭm solarĭbus solarēs solarēs solarĭbus |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĭs Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕm Voc.solarĭs Abl.solarī | solarēs solarĭŭm solarĭbus solarēs solarēs solarĭbus |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.solarĕ Gen.solarĭs Dat.solarī Acc.solarĕ Voc.solarĕ Abl.solarī | solariă solarĭŭm solarĭbus solariă solariă solarĭbus |
Conjugación de: solo, solas, solavi, solatum, solāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = spopolare, (eng) = deprive of inhabitants, leave deserted, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego solo tu solas ille solat nos solāmus vos solātis illi solant | Yo consuelo Tu consuelas El/Ella/Eso consuela Nosotros consolamos Vosotros consoláis Ellos/Ellas/Esos consuelan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego solābam tu solābas ille solābat nos solabāmus vos solabatis illi solābant | Yo consolaba Tu consolabas El/Ella/Eso consolaba Nosotros consolabamos Vosotros consolabais Ellos/Ellas/Esos consolaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solavi tu solavisti, solasti... ille solavit nos solavĭmus vos solavistis, solastis... illi solavērunt, solarunt, solavere... | Yo consolé Tu consolaste El/Ella/Eso consoló Nosotros consolamos Vosotros consolasteis Ellos/Ellas/Esos consolaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solavi tu solavisti, solasti... ille solavit nos solavĭmus vos solavistis, solastis... illi solavērunt, solarunt, solavere... | Yo he consolado Tu has consolado El/Ella/Eso ha consolado Nosotros hemos consolado Vosotros habéis consolado Ellos/Ellas/Esos han consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego solavĕram, solaram... tu solavĕras, solaras... ille solavĕrat, solarat... nos solaverāmus, solaramus... vos solaverātis, solaratis... illi solaverant, solarant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego solavi tu solavisti, solasti... ille solavit nos solavĭmus vos solavistis, solastis... illi solavērunt, solarunt, solavere... | Yo hube consolado Tu hubiste consolado El/Ella/Eso hubo consolado Nosotros hubimos consolado Vosotros hubisteis consolado Ellos/Ellas/Esos hubieron consolado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego solavĕram, solaram... tu solavĕras, solaras... ille solavĕrat, solarat... nos solaverāmus, solaramus... vos solaverātis, solaratis... illi solaverant, solarant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego solābo tu solābis ille solābit nos solabĭmus vos solabĭtis illi solābunt | Yo consolaré Tu consolaras El/Ella/Eso consolará Nosotros consolaremos Vosotros consolareis Ellos/Ellas/Esos consolarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego solavĕro, solaro... tu solavĕris, solaris... ille solavĕrit, solarit... nos solaverĭmus, solarimus... vos solaverĭtis, solaritis... illi solavĕrint, solarint... | Yo habré consolado Tu habrás consolado El/Ella/Eso habrá consolado Nosotros habremos consolado Vosotros habréis consolado Ellos/Ellas/Esos habrán consolado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego solem tu soles ille solet nos solēmus vos solētis illi solent | Yo consuele Tu consueles El/Ella/Eso consuele Nosotros consolemos Vosotros consoléis Ellos/Ellas/Esos consuelen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego solārem tu solāres ille solāret nos solarēmus vos solarētis illi solārent | Yo consolara Tu consolaras El/Ella/Eso consolara Nosotros consoláramos Vosotros consolarais Ellos/Ellas/Esos consolaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego solavĕrim, solarim... tu solavĕris, solaris... ille solavĕrit, solarit... nos solaverĭmus, solarimus... vos solaverĭtis, solaritis... illi solavĕrint, solarint... | Yo haya consolado Tu hayas consolado El/Ella/Eso haya consolado Nosotros hayamos consolado Vosotros hayáis consolado Ellos/Ellas/Esos hayan consolado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego solavissem, solassem... tu solavisses, solasses... ille solavisset, solasset... nos solavissēmus, solassemus... vos solavissētis, solassetis... illi solavissent, solassent... | Yo hubiera consolado Tu hubieras consolado El/Ella/Eso hubiera consolado Nosotros hubiéramos consolado Vosotros hubierais consolado Ellos/Ellas/Esos hubieran consolado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego solārem tu solāres ille solāret nos solarēmus vos solarētis illi solārent | Yo consolaría Tu consolarías El/Ella/Eso consolaría Nosotros consolaríamos Vosotros consolaríais Ellos/Ellas/Esos consolarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego solavissem, solassem... tu solavisses, solasses... ille solavisset, solasset... nos solavissēmus, solassemus... vos solavissētis, solassetis... illi solavissent, solassent... | Yo habría consolado Tu habrías consolado El/Ella/Eso habría consolado Nosotros habríamos consolado Vosotros habríais consolado Ellos/Ellas/Esos habrían consolado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
sola solate Futuro solato solato solatote solanto | consuela consolad ve a consolar vaya a consolar id a consolar vayan a consolar |
INFINITIVO | |
Presente | |
solāre | consolar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
solavisse, solasse... | haber consolado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
solaturum esse, solaturam esse, solaturum esse, solaturos esse, solaturas esse, solatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
solandi, solando, solandum, solando... | de a para por |
SUPINO | |
solatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que consuela |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante, solanti... | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Feminina | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante, solanti... | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Neutro | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solans Voc.solans Abl.solante, solanti... | solantia solantium solantibus solantia solantia solantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solaturus Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solature Abl.solaturo | solaturi solaturorum solaturis solaturos solaturi solaturis |
Feminina | |
Nom.solatura Gen.solaturae Dat.solaturae Acc.solaturam Voc.solatura Abl.solatura | solaturae solaturarum solaturis solaturas solaturae solaturis |
Neutro | |
Nom.solaturum Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solaturum Abl.solaturo | solatura solaturorum solaturis solatura solatura solaturis |
- Conjugación completa di solari Forma pasiva |
Conjugación de: solor, solāris, solatus sum, solata sum, solatum sum..., - , solari conjugación: 1 - transitivo - deponente (Ita) = consolare, confortare, (eng) = comfort, relieve, mitigate,   (esp) = consolar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego solor tu solāris ille solātur nos solāmur vos solamĭni illi solantur | Yo consuelo Tu consuelas El/Ella/Eso consuela Nosotros consolamos Vosotros consoláis Ellos/Ellas/Esos consuelan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego solābar tu solabāris ille solabātur nos solabāmur vos solabamini illi solabantur | Yo consolaba Tu consolabas El/Ella/Eso consolaba Nosotros consolabamos Vosotros consolabais Ellos/Ellas/Esos consolaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo consolé Tu consolaste El/Ella/Eso consoló Nosotros consolamos Vosotros consolasteis Ellos/Ellas/Esos consolaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo he consolado Tu has consolado El/Ella/Eso ha consolado Nosotros hemos consolado Vosotros habéis consolado Ellos/Ellas/Esos han consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego solatus eram, solata eram, solatum eram... tu solatus eras, solata eras, solatum eras... ille solatus erat, solata erat, solatum erat... nos solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... vos solati erātis, solatae eratis, solata eratis... illi solati erant, solatae erant, solata erant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego solatus sum, solata sum, solatum sum... tu solatus es, solata es, solatum es... ille solatus est, solata est, solatum est... nos solati sumus, solatae sumus, solata sumus... vos solati estis, solatae estis, solata estis... illi solati sunt, solatae sunt, solata sunt... | Yo hube consolado Tu hubiste consolado El/Ella/Eso hubo consolado Nosotros hubimos consolado Vosotros hubisteis consolado Ellos/Ellas/Esos hubieron consolado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego solatus eram, solata eram, solatum eram... tu solatus eras, solata eras, solatum eras... ille solatus erat, solata erat, solatum erat... nos solati erāmus, solatae eramus, solata eramus... vos solati erātis, solatae eratis, solata eratis... illi solati erant, solatae erant, solata erant... | Yo había consolado Tu habías consolado El/Ella/Eso había consolado Nosotros habíamos consolado Vosotros habíais consolado Ellos/Ellas/Esos habían consolado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego solābor tu solabĕris ille solabĭtur nos solabĭmur vos solabimĭni illi solabuntur | Yo consolaré Tu consolaras El/Ella/Eso consolará Nosotros consolaremos Vosotros consolareis Ellos/Ellas/Esos consolarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego solatus ero, solata ero, solatum ero... tu solatus eris, solata eris, solatum eris... ille solatus erit, solata erit, solatum erit... nos solati erimus, solatae erimus, solata erimus... vos solati erĭtis, solatae eritis, solata eritis... illi solati erunt, solatae erunt, solata erunt... | Yo habré consolado Tu habrás consolado El/Ella/Eso habrá consolado Nosotros habremos consolado Vosotros habréis consolado Ellos/Ellas/Esos habrán consolado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego soler tu solēris ille solētur nos solēmur vos solemĭni illi solentur | Yo consuele Tu consueles El/Ella/Eso consuele Nosotros consolemos Vosotros consoléis Ellos/Ellas/Esos consuelen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego solarer tu solarēris ille solarētur nos solarēmur vos solaremĭni illi solarentur | Yo consolara Tu consolaras El/Ella/Eso consolara Nosotros consoláramos Vosotros consolarais Ellos/Ellas/Esos consolaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego solatus sim, solata sim, solatum sim... tu solatus sis, solata sis, solatum sis... ille solatus sit, solata sit, solatum sit... nos solati simus, solatae simus, solata simus... vos solati sitis, solatae sitis, solata sitis... illi solati sint, solatae sint, solata sint... | Yo haya consolado Tu hayas consolado El/Ella/Eso haya consolado Nosotros hayamos consolado Vosotros hayáis consolado Ellos/Ellas/Esos hayan consolado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego solatus essem, solata essem, solatum essem... tu solatus esses, solata esses, solatum esses... ille solatus esset, solata esset, solatum esset... nos solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... vos solatessētis, solatae essetis, solata essetis... illi solati essent, solatae essent, solata essent... | Yo hubiera consolado Tu hubieras consolado El/Ella/Eso hubiera consolado Nosotros hubiéramos consolado Vosotros hubierais consolado Ellos/Ellas/Esos hubieran consolado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego solarer tu solarēris ille solarētur nos solarēmur vos solaremĭni illi solarentur | Yo consolaría Tu consolarías El/Ella/Eso consolaría Nosotros consolaríamos Vosotros consolaríais Ellos/Ellas/Esos consolarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego solatus essem, solata essem, solatum essem... tu solatus esses, solata esses, solatum esses... ille solatus esset, solata esset, solatum esset... nos solatessēmus, solatae essemus, solata essemus... vos solatessētis, solatae essetis, solata essetis... illi solati essent, solatae essent, solata essent... | Yo habría consolado Tu habrías consolado El/Ella/Eso habría consolado Nosotros habríamos consolado Vosotros habríais consolado Ellos/Ellas/Esos habrían consolado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
solāre solamĭni Futuro | consuela consolad |
INFINITIVO | |
Presente | |
solari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
solatum esse, solatam esse, solatum esse, solatos esse, solatas esse, solata esse... | haber consolado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
solaturum esse, solaturam esse, solaturum esse, solaturos esse, solaturas esse, solatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
solandi, solando, solandum, solando... | de a para por |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.solandus Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solande Abl.solando | solandi solandorum solandis solandos solandi solandis |
Feminina | |
Nom.solanda Gen.solandae Dat.solandae Acc.solandam Voc.solanda Abl.solanda | solandae solandarum solandis solandas solandae solandis |
Neutro | |
Nom.solandum Gen.solandi Dat.solando Acc.solandum Voc.solandum Abl.solando | solanda solandorum solandis solanda solanda solandis |
SUPINO | |
solatum | |
solatu | de |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que consuela |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Feminina | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solantem Voc.solans Abl.solante | solantes solantium solantibus solantes solantes solantibus |
Neutro | |
Nom.solans Gen.solantis Dat.solanti Acc.solans Voc.solans Abl.solante | solantia solantium solantibus solantia solantia solantibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha consolado |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solatus Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solate Abl.solato | solati solatorum solatis solatos solati solatis |
Feminina | |
Nom.solata Gen.solatae Dat.solatae Acc.solatam Voc.solata Abl.solata | solatae solatarum solatis solatas solatae solatis |
Neutro | |
Nom.solatum Gen.solati Dat.solato Acc.solatum Voc.solatum Abl.solato | solata solatorum solatis solata solata solatis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.solaturus Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solature Abl.solaturo | solaturi solaturorum solaturis solaturos solaturi solaturis |
Feminina | |
Nom.solatura Gen.solaturae Dat.solaturae Acc.solaturam Voc.solatura Abl.solatura | solaturae solaturarum solaturis solaturas solaturae solaturis |
Neutro | |
Nom.solaturum Gen.solaturi Dat.solaturo Acc.solaturum Voc.solaturum Abl.solaturo | solatura solaturorum solaturis solatura solatura solaturis |