Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: aestimo, aestimas, aestimavi, aestimatum, aestimāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = stimare, (eng) = value, estimate, consider, (esp) = estimar, poner precio, valorar, apreciar, juzgar, considerar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego aestimo tu aestimas ille aestimat nos aestimāmus vos aestimātis illi aestimant | Yo considero Tu consideras El/Ella/Eso considera Nosotros consideramos Vosotros consideráis Ellos/Ellas/Esos consideran |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego aestimābam tu aestimābas ille aestimābat nos aestimabāmus vos aestimabatis illi aestimābant | Yo consideraba Tu considerabas El/Ella/Eso consideraba Nosotros considerabamos Vosotros considerabais Ellos/Ellas/Esos consideraban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego aestimavi tu aestimavisti, aestimasti... ille aestimavit nos aestimavĭmus vos aestimavistis, aestimastis... illi aestimavērunt, aestimarunt, aestimavere... | Yo consideré Tu consideraste El/Ella/Eso consideró Nosotros consideramos Vosotros considerasteis Ellos/Ellas/Esos consideraron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego aestimavi tu aestimavisti, aestimasti... ille aestimavit nos aestimavĭmus vos aestimavistis, aestimastis... illi aestimavērunt, aestimarunt, aestimavere... | Yo he considerado Tu has considerado El/Ella/Eso ha considerado Nosotros hemos considerado Vosotros habéis considerado Ellos/Ellas/Esos han considerado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego aestimavĕram, aestimaram... tu aestimavĕras, aestimaras... ille aestimavĕrat, aestimarat... nos aestimaverāmus, aestimaramus... vos aestimaverātis, aestimaratis... illi aestimaverant, aestimarant... | Yo había considerado Tu habías considerado El/Ella/Eso había considerado Nosotros habíamos considerado Vosotros habíais considerado Ellos/Ellas/Esos habían considerado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego aestimavi tu aestimavisti, aestimasti... ille aestimavit nos aestimavĭmus vos aestimavistis, aestimastis... illi aestimavērunt, aestimarunt, aestimavere... | Yo hube considerado Tu hubiste considerado El/Ella/Eso hubo considerado Nosotros hubimos considerado Vosotros hubisteis considerado Ellos/Ellas/Esos hubieron considerado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego aestimavĕram, aestimaram... tu aestimavĕras, aestimaras... ille aestimavĕrat, aestimarat... nos aestimaverāmus, aestimaramus... vos aestimaverātis, aestimaratis... illi aestimaverant, aestimarant... | Yo había considerado Tu habías considerado El/Ella/Eso había considerado Nosotros habíamos considerado Vosotros habíais considerado Ellos/Ellas/Esos habían considerado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego aestimābo tu aestimābis ille aestimābit nos aestimabĭmus vos aestimabĭtis illi aestimābunt | Yo consideraré Tu consideraras El/Ella/Eso considerará Nosotros consideraremos Vosotros considerareis Ellos/Ellas/Esos considerarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego aestimavĕro, aestimaro... tu aestimavĕris, aestimaris... ille aestimavĕrit, aestimarit... nos aestimaverĭmus, aestimarimus... vos aestimaverĭtis, aestimaritis... illi aestimavĕrint, aestimarint... | Yo habré considerado Tu habrás considerado El/Ella/Eso habrá considerado Nosotros habremos considerado Vosotros habréis considerado Ellos/Ellas/Esos habrán considerado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego aestimem tu aestimes ille aestimet nos aestimēmus vos aestimētis illi aestiment | Yo considere Tu consideres El/Ella/Eso considere Nosotros consideremos Vosotros consideréis Ellos/Ellas/Esos consideren |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego aestimārem tu aestimāres ille aestimāret nos aestimarēmus vos aestimarētis illi aestimārent | Yo considerara Tu consideraras El/Ella/Eso considerara Nosotros consideráramos Vosotros considerarais Ellos/Ellas/Esos consideraran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego aestimavĕrim, aestimarim... tu aestimavĕris, aestimaris... ille aestimavĕrit, aestimarit... nos aestimaverĭmus, aestimarimus... vos aestimaverĭtis, aestimaritis... illi aestimavĕrint, aestimarint... | Yo haya considerado Tu hayas considerado El/Ella/Eso haya considerado Nosotros hayamos considerado Vosotros hayáis considerado Ellos/Ellas/Esos hayan considerado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego aestimavissem, aestimassem... tu aestimavisses, aestimasses... ille aestimavisset, aestimasset... nos aestimavissēmus, aestimassemus... vos aestimavissētis, aestimassetis... illi aestimavissent, aestimassent... | Yo hubiera considerado Tu hubieras considerado El/Ella/Eso hubiera considerado Nosotros hubiéramos considerado Vosotros hubierais considerado Ellos/Ellas/Esos hubieran considerado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego aestimārem tu aestimāres ille aestimāret nos aestimarēmus vos aestimarētis illi aestimārent | Yo consideraría Tu considerarías El/Ella/Eso consideraría Nosotros consideraríamos Vosotros consideraríais Ellos/Ellas/Esos considerarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego aestimavissem, aestimassem... tu aestimavisses, aestimasses... ille aestimavisset, aestimasset... nos aestimavissēmus, aestimassemus... vos aestimavissētis, aestimassetis... illi aestimavissent, aestimassent... | Yo habría considerado Tu habrías considerado El/Ella/Eso habría considerado Nosotros habríamos considerado Vosotros habríais considerado Ellos/Ellas/Esos habrían considerado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
aestima aestimate Futuro aestimato aestimato aestimatote aestimanto | considera considerad ve a considerar vaya a considerar id a considerar vayan a considerar |
INFINITIVO | |
Presente | |
aestimāre | considerar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
aestimavisse, aestimasse... | haber considerado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
aestimaturum esse, aestimaturam esse, aestimaturum esse, aestimaturos esse, aestimaturas esse, aestimatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
aestimandi, aestimando, aestimandum, aestimando... | de a para por |
SUPINO | |
aestimatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que considera |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.aestimans Gen.aestimantis Dat.aestimanti Acc.aestimantem Voc.aestimans Abl.aestimante, aestimanti... | aestimantes aestimantium aestimantibus aestimantes aestimantes aestimantibus |
Feminina | |
Nom.aestimans Gen.aestimantis Dat.aestimanti Acc.aestimantem Voc.aestimans Abl.aestimante, aestimanti... | aestimantes aestimantium aestimantibus aestimantes aestimantes aestimantibus |
Neutro | |
Nom.aestimans Gen.aestimantis Dat.aestimanti Acc.aestimans Voc.aestimans Abl.aestimante, aestimanti... | aestimantia aestimantium aestimantibus aestimantia aestimantia aestimantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.aestimaturus Gen.aestimaturi Dat.aestimaturo Acc.aestimaturum Voc.aestimature Abl.aestimaturo | aestimaturi aestimaturorum aestimaturis aestimaturos aestimaturi aestimaturis |
Feminina | |
Nom.aestimatura Gen.aestimaturae Dat.aestimaturae Acc.aestimaturam Voc.aestimatura Abl.aestimatura | aestimaturae aestimaturarum aestimaturis aestimaturas aestimaturae aestimaturis |
Neutro | |
Nom.aestimaturum Gen.aestimaturi Dat.aestimaturo Acc.aestimaturum Voc.aestimaturum Abl.aestimaturo | aestimatura aestimaturorum aestimaturis aestimatura aestimatura aestimaturis |
- Conjugación completa di aestimari Forma pasiva |