Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di _ tonare =
_: Verbo anomalo/irregolare IMPERATIVO - Conjugación completa di tonare Forma irregular |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
_ _ Futuro _ tonare tonuisse _ | atruena atronad ve a atronar vaya a atronar id a atronar vayan a atronar |
Conjugación de: tono, tonas, tonui, - , tonāre conjugación: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = tuonare, intr., (eng) = thunder, speak in thunderous tones, utter thunderously, make with a noise like thunder,   (esp) = tronar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego tono tu tonas ille tonat nos tonāmus vos tonātis illi tonant | Yo atrueno Tu atruenas El/Ella/Eso atruena Nosotros atronamos Vosotros atronáis Ellos/Ellas/Esos atruenan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego tonābam tu tonābas ille tonābat nos tonabāmus vos tonabatis illi tonābant | Yo atronaba Tu atronabas El/Ella/Eso atronaba Nosotros atronabamos Vosotros atronabais Ellos/Ellas/Esos atronaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego tonui tu tonuisti ille tonuit nos tonuĭmus vos tonuistis illi tonuērunt, tonuere... | Yo atroné Tu atronaste El/Ella/Eso atronó Nosotros atronamos Vosotros atronasteis Ellos/Ellas/Esos atronaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego tonui tu tonuisti ille tonuit nos tonuĭmus vos tonuistis illi tonuērunt, tonuere... | Yo he atronado Tu has atronado El/Ella/Eso ha atronado Nosotros hemos atronado Vosotros habéis atronado Ellos/Ellas/Esos han atronado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego tonuĕram tu tonuĕras ille tonuĕrat nos tonuerāmus vos tonuerātis illi tonuerant | Yo había atronado Tu habías atronado El/Ella/Eso había atronado Nosotros habíamos atronado Vosotros habíais atronado Ellos/Ellas/Esos habían atronado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego tonui tu tonuisti ille tonuit nos tonuĭmus vos tonuistis illi tonuērunt, tonuere... | Yo hube atronado Tu hubiste atronado El/Ella/Eso hubo atronado Nosotros hubimos atronado Vosotros hubisteis atronado Ellos/Ellas/Esos hubieron atronado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego tonuĕram tu tonuĕras ille tonuĕrat nos tonuerāmus vos tonuerātis illi tonuerant | Yo había atronado Tu habías atronado El/Ella/Eso había atronado Nosotros habíamos atronado Vosotros habíais atronado Ellos/Ellas/Esos habían atronado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego tonābo tu tonābis ille tonābit nos tonabĭmus vos tonabĭtis illi tonābunt | Yo atronaré Tu atronaras El/Ella/Eso atronará Nosotros atronaremos Vosotros atronareis Ellos/Ellas/Esos atronarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego tonuĕro tu tonuĕris ille tonuĕrit nos tonuerĭmus vos tonuerĭtis illi tonuĕrint | Yo habré atronado Tu habrás atronado El/Ella/Eso habrá atronado Nosotros habremos atronado Vosotros habréis atronado Ellos/Ellas/Esos habrán atronado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego tonem tu tones ille tonet nos tonēmus vos tonētis illi tonent | Yo atruene Tu atruenes El/Ella/Eso atruene Nosotros atronemos Vosotros atronéis Ellos/Ellas/Esos atruenen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego tonārem tu tonāres ille tonāret nos tonarēmus vos tonarētis illi tonārent | Yo atronara Tu atronaras El/Ella/Eso atronara Nosotros atronáramos Vosotros atronarais Ellos/Ellas/Esos atronaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego tonuĕrim tu tonuĕris ille tonuĕrit nos tonuerĭmus vos tonuerĭtis illi tonuĕrint | Yo haya atronado Tu hayas atronado El/Ella/Eso haya atronado Nosotros hayamos atronado Vosotros hayáis atronado Ellos/Ellas/Esos hayan atronado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego tonuissem tu tonuisses ille tonuisset nos tonuissēmus vos tonuissētis illi tonuissent | Yo hubiera atronado Tu hubieras atronado El/Ella/Eso hubiera atronado Nosotros hubiéramos atronado Vosotros hubierais atronado Ellos/Ellas/Esos hubieran atronado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego tonārem tu tonāres ille tonāret nos tonarēmus vos tonarētis illi tonārent | Yo atronaría Tu atronarías El/Ella/Eso atronaría Nosotros atronaríamos Vosotros atronaríais Ellos/Ellas/Esos atronarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego tonuissem tu tonuisses ille tonuisset nos tonuissēmus vos tonuissētis illi tonuissent | Yo habría atronado Tu habrías atronado El/Ella/Eso habría atronado Nosotros habríamos atronado Vosotros habríais atronado Ellos/Ellas/Esos habrían atronado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
tona tonate Futuro tonato tonato tonatote tonanto | atruena atronad ve a atronar vaya a atronar id a atronar vayan a atronar |
INFINITIVO | |
Presente | |
tonāre | atronar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
tonuisse | haber atronado |
INFINITIVO | |
GERUNDIO | |
tonandi, tonando, tonandum, tonando... | de a para por |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que atruena |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.tonans Gen.tonantis Dat.tonanti Acc.tonantem Voc.tonans Abl.tonante, tonanti... | tonantes tonantium tonantibus tonantes tonantes tonantibus |
Feminina | |
Nom.tonans Gen.tonantis Dat.tonanti Acc.tonantem Voc.tonans Abl.tonante, tonanti... | tonantes tonantium tonantibus tonantes tonantes tonantibus |
Neutro | |
Nom.tonans Gen.tonantis Dat.tonanti Acc.tonans Voc.tonans Abl.tonante, tonanti... | tonantia tonantium tonantibus tonantia tonantia tonantibus |
Conjugación de: tonatur, tonabatur, , - , conjugación: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = tuonare, intr., (eng) = thunder, speak in thunderous tones, utter thunderously, make with a noise like thunder,   (esp) = tronar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
tonatur | se atruena |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
tonabatur | se atronaba |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
tonabitur | se atronará |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
tonetur | se atruene |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
tonaretur | se atronara |
POTENTIAL | |
Presente | |
tonaretur | se atronaría |
Conjugación de: _, _, _, - , _ conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = tuonare, (impersonale) (eng) = thunder, (esp) = tronar, retumbar, atronar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego _ tu _ ille tonat nos _ vos _ illi _ | Yo atrueno Tu atruenas El/Ella/Eso atruena Nosotros atronamos Vosotros atronáis Ellos/Ellas/Esos atruenan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego _ tu _ ille tonabat nos _ vos _ illi _ | Yo atronaba Tu atronabas El/Ella/Eso atronaba Nosotros atronabamos Vosotros atronabais Ellos/Ellas/Esos atronaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego _ tu _ ille tonuit nos _ vos _ illi _ | Yo atroné Tu atronaste El/Ella/Eso atronó Nosotros atronamos Vosotros atronasteis Ellos/Ellas/Esos atronaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego _ tu _ ille tonuit nos _ vos _ illi _ | Yo he atronado Tu has atronado El/Ella/Eso ha atronado Nosotros hemos atronado Vosotros habéis atronado Ellos/Ellas/Esos han atronado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego _ tu _ ille tonuerat nos _ vos _ illi _ | Yo había atronado Tu habías atronado El/Ella/Eso había atronado Nosotros habíamos atronado Vosotros habíais atronado Ellos/Ellas/Esos habían atronado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego _ tu _ ille tonuit nos _ vos _ illi _ | Yo hube atronado Tu hubiste atronado El/Ella/Eso hubo atronado Nosotros hubimos atronado Vosotros hubisteis atronado Ellos/Ellas/Esos hubieron atronado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego _ tu _ ille tonuerat nos _ vos _ illi _ | Yo había atronado Tu habías atronado El/Ella/Eso había atronado Nosotros habíamos atronado Vosotros habíais atronado Ellos/Ellas/Esos habían atronado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego _ tu _ ille tonabit nos _ vos _ illi _ | Yo atronaré Tu atronaras El/Ella/Eso atronará Nosotros atronaremos Vosotros atronareis Ellos/Ellas/Esos atronarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego _ tu _ ille tonuerit nos _ vos _ illi _ | Yo habré atronado Tu habrás atronado El/Ella/Eso habrá atronado Nosotros habremos atronado Vosotros habréis atronado Ellos/Ellas/Esos habrán atronado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego _ tu _ ille tonet nos _ vos _ illi _ | Yo atruene Tu atruenes El/Ella/Eso atruene Nosotros atronemos Vosotros atronéis Ellos/Ellas/Esos atruenen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego _ tu _ ille tonaret nos _ vos _ illi _ | Yo atronara Tu atronaras El/Ella/Eso atronara Nosotros atronáramos Vosotros atronarais Ellos/Ellas/Esos atronaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego _ tu _ ille tonuerit nos _ vos _ illi _ | Yo haya atronado Tu hayas atronado El/Ella/Eso haya atronado Nosotros hayamos atronado Vosotros hayáis atronado Ellos/Ellas/Esos hayan atronado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego _ tu _ ille tonuisset nos _ vos _ illi _ | Yo hubiera atronado Tu hubieras atronado El/Ella/Eso hubiera atronado Nosotros hubiéramos atronado Vosotros hubierais atronado Ellos/Ellas/Esos hubieran atronado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego _ tu _ ille tonaret nos _ vos _ illi _ | Yo atronaría Tu atronarías El/Ella/Eso atronaría Nosotros atronaríamos Vosotros atronaríais Ellos/Ellas/Esos atronarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego _ tu _ ille tonuisset nos _ vos _ illi _ | Yo habría atronado Tu habrías atronado El/Ella/Eso habría atronado Nosotros habríamos atronado Vosotros habríais atronado Ellos/Ellas/Esos habrían atronado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
_ _ Futuro _ tonare tonuisse _ | atruena atronad ve a atronar vaya a atronar id a atronar vayan a atronar |
INFINITIVO | |
Presente | |
_ | atronar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
_ | haber atronado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
_ | ir a |
SUPINO | |
tepefactu | de |