Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
más... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di apprehendi apprehendi = apprehendere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
significado | |
Presente | |
apprehendi | ser asido, ser asida... |
Conjugación de: apprehendo, apprehendis, apprehendi, apprehensŭm, apprehendĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendo tu apprehendis ille apprehendit nos apprehendīmus vos apprehendītis illi apprehendunt | Yo asgo Tu ases El/Ella/Eso ase Nosotros asimos Vosotros asís Ellos/Ellas/Esos asen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbam tu apprehendēbas ille apprehendēbat nos apprehendebāmus vos apprehendebātis illi apprehendēbant | Yo asía Tu asías El/Ella/Eso asía Nosotros asíamos Vosotros asíais Ellos/Ellas/Esos asían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo así Tu asiste El/Ella/Eso asió Nosotros asimos Vosotros asisteis Ellos/Ellas/Esos asieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo he asido Tu has asido El/Ella/Eso ha asido Nosotros hemos asido Vosotros habéis asido Ellos/Ellas/Esos han asido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | Yo había asido Tu habías asido El/Ella/Eso había asido Nosotros habíamos asido Vosotros habíais asido Ellos/Ellas/Esos habían asido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo hube asido Tu hubiste asido El/Ella/Eso hubo asido Nosotros hubimos asido Vosotros hubisteis asido Ellos/Ellas/Esos hubieron asido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | Yo había asido Tu habías asido El/Ella/Eso había asido Nosotros habíamos asido Vosotros habíais asido Ellos/Ellas/Esos habían asido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendam tu apprehendes ille apprehendet nos apprehendēmus vos apprehendētis illi apprehendent | Yo asiré Tu asiras El/Ella/Eso asirá Nosotros asiremos Vosotros asireis Ellos/Ellas/Esos asirán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehendĕro tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehendĕrint | Yo habré asido Tu habrás asido El/Ella/Eso habrá asido Nosotros habremos asido Vosotros habréis asido Ellos/Ellas/Esos habrán asido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendam tu apprehendas ille apprehendat nos apprehendāmus vos apprehendātis illi apprehendant | Yo asga Tu asgas El/Ella/Eso asga Nosotros asgamos Vosotros asgí¡is Ellos/Ellas/Esos asgan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | Yo asiera Tu asieras El/Ella/Eso asiera Nosotros asiéramos Vosotros asierais Ellos/Ellas/Esos asieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendĕrim tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehend;ĕrint | Yo haya asido Tu hayas asido El/Ella/Eso haya asido Nosotros hayamos asido Vosotros hayáis asido Ellos/Ellas/Esos hayan asido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | Yo hubiera asido Tu hubieras asido El/Ella/Eso hubiera asido Nosotros hubiéramos asido Vosotros hubierais asido Ellos/Ellas/Esos hubieran asido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | Yo asiría Tu asirías El/Ella/Eso asiría Nosotros asiríamos Vosotros asiríais Ellos/Ellas/Esos asirían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | Yo habría asido Tu habrías asido El/Ella/Eso habría asido Nosotros habríamos asido Vosotros habríais asido Ellos/Ellas/Esos habrían asido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
apprehende apprehendite Futuro apprehendito apprehendito apprehenditote apprehendunto | ase asid ve a asir vaya a asir id a asir vayan a asir |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendĕre | asir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehendisse | haber asido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensurum esse, apprehensuram esse, apprehensurum esse, apprehensuros esse, apprehensuras esse, apprehensura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
apprehendendi, apprehendendo, apprehendendum, apprehendendo... | de a para por |
SUPINO | |
apprehensŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que ase |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Feminina | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Neutro | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendens Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentia apprehendentium apprehendentibus apprehendentia apprehendentia apprehendentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensurus Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensure Abl.apprehensuro | apprehensuri apprehensurorum apprehensuris apprehensuros apprehensuri apprehensuris |
Feminina | |
Nom.apprehensura Gen.apprehensurae Dat.apprehensurae Acc.apprehensuram Voc.apprehensura Abl.apprehensura | apprehensurae apprehensurarum apprehensuris apprehensuras apprehensurae apprehensuris |
Neutro | |
Nom.apprehensurum Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensurum Abl.apprehensuro | apprehensura apprehensurorum apprehensuris apprehensura apprehensura apprehensuris |
- Conjugación completa di apprehendi Forma pasiva |
Conjugación de: apprehendor, apprehendĕris, apprehensus sum, - , apprehendi conjugación: 3 - transitivo - passiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendor tu apprehendĕris ille apprehendĭtur nos apprehendĭmur vos apprehendimĭni illi apprehenduntur | Yo soy asido, soy asida... Tu eres asido, eres asida... El/Ella/Eso es asido, es asida... Nosotros somos asidos, somos asidas... Vosotros seis asidos, seis asidas... Ellos/Ellas/Esos son asidos, son asidas... |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbar tu apprehendebāris ille apprehendebātur nos apprehendebāmur vos apprehendebamĭni illi apprehendebantur | Yo era asido, era asida... Tu eras asido, eras asida... El/Ella/Eso era asido, era asida... Nosotros èramos asidos, èramos asidas... Vosotros erais asidos, erais asidas... Ellos/Ellas/Esos eran asidos, eran asidas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo fui asido, fui asida... Tu fuiste asido, fuiste asida... El/Ella/Eso fue asido, fue asida... Nosotros fuimos asidos, fuimos asidas... Vosotros fuisteis asidos, fuisteis asidas... Ellos/Ellas/Esos fueron asidos, fueron asidas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo he sido asido, he sido asida... Tu has sido asido, has sido asida... El/Ella/Eso ha sido asido, ha sido asida... Nosotros hemos sido asidos, hemos sido asidas... Vosotros habèis sido asidos, habèis sido asidas... Ellos/Ellas/Esos han sido asidos, han sido asidas... |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | Yo había sido asido, había sido asida... Tu habías sido asido, habías sido asida... El/Ella/Eso había sido asido, había sido asida... Nosotros habíamos sido asidos, habíamos sido asidas... Vosotros habías sido asidos, habías sido asidas... Ellos/Ellas/Esos habían sido asidos, habían sido asidas... |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo hube sido asido, hube sido asida... Tu hubiste sido asido, hubiste sido asida... El/Ella/Eso hubo sido asido, hubo sido asida... Nosotros hubimos sido asidos, hubimos sido asidas... Vosotros hubisteis sido asidos, hubisteis sido asidas... Ellos/Ellas/Esos hubieron sido asidos, hubieron sido asidas... |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | Yo había sido asido, había sido asida... Tu habías sido asido, habías sido asida... El/Ella/Eso había sido asido, había sido asida... Nosotros habíamos sido asidos, habíamos sido asidas... Vosotros habías sido asidos, habías sido asidas... Ellos/Ellas/Esos habían sido asidos, habían sido asidas... |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendar tu apprehendēris ille apprehendētur nos apprehendēmur vos apprehendemĭni illi apprehendentur | Yo seré asido, seré asida... Tu serás asido, serás asida... El/Ella/Eso será asido, será asida... Nosotros seremos asidos, seremos asidas... Vosotros sereis asidos, sereis asidas... Ellos/Ellas/Esos serán asidos, serán asidas... |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehensus ero, apprehensa ero, apprehensum ero... tu apprehensus eris, apprehensa eris, apprehensum eris... ille apprehensus erit, apprehensa erit, apprehensum erit... nos apprehensi erimus, apprehensae erimus, apprehensa erimus... vos apprehensi erĭtis, apprehensae eritis, apprehensa eritis... illi apprehensi erunt, apprehensae erunt, apprehensa erunt... | Yo habrè sido asido, habrè sido asida... Tu habrás sido asido, habrás sido asida... El/Ella/Eso habrá sido asido, habrá sido asida... Nosotros habremos sido asidos, habremos sido asidas... Vosotros habreis sido asidos, habreis sido asidas... Ellos/Ellas/Esos habrán sido asidos, habrán sido asidas... |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendar tu apprehendāris ille apprehendātur nos apprehendāmur vos apprehendamĭni illi apprehendantur | Yo sea asido, sea asida... Tu seas asido, seas asida... El/Ella/Eso sea asido, sea asida... Nosotros seamos asidos, seamos asidas... Vosotros seáis asidos, seáis asidas... Ellos/Ellas/Esos sean asidos, sean asidas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | Yo fuere asido, fuere asida... Tu fueres asido, fueres asida... El/Ella/Eso fuere asido, fuere asida... Nosotros fuéremos asidos, fuéremos asidas... Vosotros fuereis asidos, fuereis asidas... Ellos/Ellas/Esos fueren asidos, fueren asidas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sim, apprehensa sim, apprehensum sim... tu apprehensus sis, apprehensa sis, apprehensum sis... ille apprehensus sit, apprehensa sit, apprehensum sit... nos apprehensi simus, apprehensae simus, apprehensa simus... vos apprehensi sitis, apprehensae sitis, apprehensa sitis... illi apprehensi sint, apprehensae sint, apprehensa sint... | Yo haya sido asido, haya sido asida... Tu hayas sido asido, hayas sido asida... El/Ella/Eso haya sido asido, haya sido asida... Nosotros hayamos sido asidos, hayamos sido asidas... Vosotros hayáis sido asidos, hayáis sido asidas... Ellos/Ellas/Esos hayan sido asidos, hayan sido asidas... |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | Yo hubiere sido asido, hubiere sido asida... Tu hubieres sido asido, hubieres sido asida... El/Ella/Eso hubiere sido asido, hubiere sido asida... Nosotros hubiéremos sido asidos, hubiéremos sido asidas... Vosotros hubierei sido asidos, hubierei sido asidas... Ellos/Ellas/Esos hubieren sido asidos, hubieren sido asidas... |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | Yo sería asido, sería asida... Tu serías asido, serías asida... El/Ella/Eso sería asido, sería asida... Nosotros seríamos asidos, seríamos asidas... Vosotros seríais asidos, seríais asidas... Ellos/Ellas/Esos serían asidos, serían asidas... |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | Yo habría sido asido, habría sido asida... Tu habrías sido asido, habrías sido asida... El/Ella/Eso habría sido asidos, habría sido asidas... Nosotros habríamos sido asidos, habríamos sido asidas... Vosotros habríais sido asidos, habríais sido asidas... Ellos/Ellas/Esos habrían sido asidos, habrían sido asidas... |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendi | ser asido, ser asida... |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehensum esse, apprehensam esse, apprehensum esse, apprehensos esse, apprehensas esse, apprehensa esse... | haber sido asido, haber sido asida... |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendendus Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendende Abl.apprehendendo | apprehendendi apprehendendorum apprehendendis apprehendendos apprehendendi apprehendendis |
Feminina | |
Nom.apprehendenda Gen.apprehendendae Dat.apprehendendae Acc.apprehendendam Voc.apprehendenda Abl.apprehendenda | apprehendendae apprehendendarum apprehendendis apprehendendas apprehendendae apprehendendis |
Neutro | |
Nom.apprehendendum Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendendum Abl.apprehendendo | apprehendenda apprehendendorum apprehendendis apprehendenda apprehendenda apprehendendis |
SUPINO | |
apprehensu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | asido, asidos, asida, asidos, asido, asidas... |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensus Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehense Abl.apprehenso | apprehensi apprehensorum apprehensis apprehensos apprehensi apprehensis |
Feminina | |
Nom.apprehensa Gen.apprehensae Dat.apprehensae Acc.apprehensam Voc.apprehensa Abl.apprehensa | apprehensae apprehensarum apprehensis apprehensas apprehensae apprehensis |
Neutro | |
Nom.apprehensum Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehensum Abl.apprehenso | apprehensa apprehensorum apprehensis apprehensa apprehensa apprehensis |
- Conjugación completa di apprehendere Forma activa |