Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
adnui =asintí... INDICATIVO Pretérito perfecto 1 pers. sing.
(Detalles abajo)

más...

- Conjugación completa di adnuere adnui = adnuere: Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
- Conjugación completa di adnui Forma activa
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo asintí
Tu asentiste
El/Ella/Eso asintió
Nosotros asentimos
Vosotros asentisteis
Ellos/Ellas/Esos asintieron
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo he asentido
Tu has asentido
El/Ella/Eso ha asentido
Nosotros hemos asentido
Vosotros habéis asentido
Ellos/Ellas/Esos han asentido
INDICATIVO significado
Pretérito anterior
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo hube asentido
Tu hubiste asentido
El/Ella/Eso hubo asentido
Nosotros hubimos asentido
Vosotros hubisteis asentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron asentido
- Conjugación completa di adnui adnui = adnuere: Verbo passivo INFINITIVO Presente
Conjugación de: adnuo, adnuis, adnui, adnutŭm, adnuĕre
conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - attiva
(Ita) = annuire,    approvare,    dire di si,    intr./tr,
  
(eng) = nod at,   

nod to,    assent,    promise,    grant,   

indicate by a nod,   

(esp) = hacer una señal,    indicar por señas,   permitir,   

asentir, consentir,    decir que si,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego adnuo
tu adnuis
ille adnuit
nos adnuīmus
vos adnuītis
illi adnuunt
Yo asiento
Tu asientes
El/Ella/Eso asiente
Nosotros asentimos
Vosotros asentís
Ellos/Ellas/Esos asienten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego adnuēbam
tu adnuēbas
ille adnuēbat
nos adnuebāmus
vos adnuebātis
illi adnuēbant
Yo asentía
Tu asentías
El/Ella/Eso asentía
Nosotros asentíamos
Vosotros asentíais
Ellos/Ellas/Esos asentían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo asintí
Tu asentiste
El/Ella/Eso asintió
Nosotros asentimos
Vosotros asentisteis
Ellos/Ellas/Esos asintieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo he asentido
Tu has asentido
El/Ella/Eso ha asentido
Nosotros hemos asentido
Vosotros habéis asentido
Ellos/Ellas/Esos han asentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego adnuĕram
tu adnuĕras
ille adnuĕrat
nos adnuerāmus
vos adnuerātis
illi adnuĕrant
Yo había asentido
Tu habías asentido
El/Ella/Eso había asentido
Nosotros habíamos asentido
Vosotros habíais asentido
Ellos/Ellas/Esos habían asentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego adnui
tu adnuisti
ille adnuit
nos adnuĭmus
vos adnuistis
illi adnuērunt, adnuere...
Yo hube asentido
Tu hubiste asentido
El/Ella/Eso hubo asentido
Nosotros hubimos asentido
Vosotros hubisteis asentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron asentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego adnuĕram
tu adnuĕras
ille adnuĕrat
nos adnuerāmus
vos adnuerātis
illi adnuĕrant
Yo había asentido
Tu habías asentido
El/Ella/Eso había asentido
Nosotros habíamos asentido
Vosotros habíais asentido
Ellos/Ellas/Esos habían asentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego adnuam
tu adnues
ille adnuet
nos adnuēmus
vos adnuētis
illi adnuent
Yo asentiré
Tu asentiras
El/Ella/Eso asentirá
Nosotros asentiremos
Vosotros asentireis
Ellos/Ellas/Esos asentirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego adnuĕro
tu adnuĕris
ille adnuĕrit
nos adnuerĭmus
vos adnuerĭtis
illi adnuĕrint
Yo habré asentido
Tu habrás asentido
El/Ella/Eso habrá asentido
Nosotros habremos asentido
Vosotros habréis asentido
Ellos/Ellas/Esos habrán asentido
SUBJUNTIVE
Presente
ego adnuam
tu adnuas
ille adnuat
nos adnuāmus
vos adnuātis
illi adnuant
Yo asienta
Tu asientas
El/Ella/Eso asienta
Nosotros asintamos
Vosotros asintáis
Ellos/Ellas/Esos asientan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego adnuĕrem
tu adnuĕres
ille adnuĕret
nos adnuerēmus
vos adnuerētis
illi adnuĕrent
Yo asintiera
Tu asintieras
El/Ella/Eso asintiera
Nosotros asintiéramos
Vosotros asintierais
Ellos/Ellas/Esos asintieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego adnuĕrim
tu adnuĕris
ille adnuĕrit
nos adnuerĭmus
vos adnuerĭtis
illi adnu;ĕrint
Yo haya asentido
Tu hayas asentido
El/Ella/Eso haya asentido
Nosotros hayamos asentido
Vosotros hayáis asentido
Ellos/Ellas/Esos hayan asentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego adnuissem
tu adnuisses
ille adnuisset
nos adnuissēmus
vos adnuissētis
illi adnuissent
Yo hubiera asentido
Tu hubieras asentido
El/Ella/Eso hubiera asentido
Nosotros hubiéramos asentido
Vosotros hubierais asentido
Ellos/Ellas/Esos hubieran asentido
POTENTIAL
Presente
ego adnuĕrem
tu adnuĕres
ille adnuĕret
nos adnuerēmus
vos adnuerētis
illi adnuĕrent
Yo asentiría
Tu asentirías
El/Ella/Eso asentiría
Nosotros asentiríamos
Vosotros asentiríais
Ellos/Ellas/Esos asentirían
POTENTIAL
Pasado
ego adnuissem
tu adnuisses
ille adnuisset
nos adnuissēmus
vos adnuissētis
illi adnuissent
Yo habría asentido
Tu habrías asentido
El/Ella/Eso habría asentido
Nosotros habríamos asentido
Vosotros habríais asentido
Ellos/Ellas/Esos habrían asentido
IMPERATIVO 
Presente
adnue
adnuite
Futuro
adnuito
adnuito
adnuitote
adnuunto
asente
asintid

ve a asentir
vaya a asentir
id a asentir
vayan a asentir
INFINITIVO  
Presente
adnuĕreasentir
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
adnuissehaber asentido
INFINITIVO  
Futuro
adnuturum esse, adnuturam esse, adnuturum esse, adnuturos esse, adnuturas esse, adnutura esse...ir a
GERUNDIO
adnuendi, adnuendo, adnuendum, adnuendo...de
a
para
por
SUPINO
adnutŭm
PARTICIPLE significado
Presenteque asiente
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.adnuens
Gen.adnuentis
Dat.adnuenti
Acc.adnuentem
Voc.adnuens
Abl.adnuente, adnuenti...
adnuentes
adnuentium
adnuentibus
adnuentes
adnuentes
adnuentibus
Feminina 
Nom.adnuens
Gen.adnuentis
Dat.adnuenti
Acc.adnuentem
Voc.adnuens
Abl.adnuente, adnuenti...
adnuentes
adnuentium
adnuentibus
adnuentes
adnuentes
adnuentibus
Neutro 
Nom.adnuens
Gen.adnuentis
Dat.adnuenti
Acc.adnuens
Voc.adnuens
Abl.adnuente, adnuenti...
adnuentia
adnuentium
adnuentibus
adnuentia
adnuentia
adnuentibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.adnuturus
Gen.adnuturi
Dat.adnuturo
Acc.adnuturum
Voc.adnuture
Abl.adnuturo
adnuturi
adnuturorum
adnuturis
adnuturos
adnuturi
adnuturis
Feminina 
Nom.adnutura
Gen.adnuturae
Dat.adnuturae
Acc.adnuturam
Voc.adnutura
Abl.adnutura
adnuturae
adnuturarum
adnuturis
adnuturas
adnuturae
adnuturis
Neutro 
Nom.adnuturum
Gen.adnuturi
Dat.adnuturo
Acc.adnuturum
Voc.adnuturum
Abl.adnuturo
adnutura
adnuturorum
adnuturis
adnutura
adnutura
adnuturis

- Conjugación completa di adnui Forma pasiva
Conjugación de: adnuor, adnuĕris, adnutus sum, - , adnui
conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - passiva
(Ita) = annuire,    approvare,    dire di si,    intr./tr,
  
(eng) = nod at,   

nod to,    assent,    promise,    grant,   

indicate by a nod,   

(esp) = hacer una señal,    indicar por señas,   permitir,   

asentir, consentir,    decir que si,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego adnuor
tu adnuĕris
ille adnuĭtur
nos adnuĭmur
vos adnuimĭni
illi adnuuntur
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego adnuēbar
tu adnuebāris
ille adnuebātur
nos adnuebāmur
vos adnuebamĭni
illi adnuebantur
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego adnutus sum, adnuta sum, adnutum sum...
tu adnutus es, adnuta es, adnutum es...
ille adnutus est, adnuta est, adnutum est...
nos adnuti sumus, adnutae sumus, adnuta sumus...
vos adnuti estis, adnutae estis, adnuta estis...
illi adnuti sunt, adnutae sunt, adnuta sunt...
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego adnutus sum, adnuta sum, adnutum sum...
tu adnutus es, adnuta es, adnutum es...
ille adnutus est, adnuta est, adnutum est...
nos adnuti sumus, adnutae sumus, adnuta sumus...
vos adnuti estis, adnutae estis, adnuta estis...
illi adnuti sunt, adnutae sunt, adnuta sunt...
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego adnutus eram, adnuta eram, adnutum eram...
tu adnutus eras, adnuta eras, adnutum eras...
ille adnutus erat, adnuta erat, adnutum erat...
nos adnuti erāmus, adnutae eramus, adnuta eramus...
vos adnuti erātis, adnutae eratis, adnuta eratis...
illi adnuti erant, adnutae erant, adnuta erant...
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego adnutus sum, adnuta sum, adnutum sum...
tu adnutus es, adnuta es, adnutum es...
ille adnutus est, adnuta est, adnutum est...
nos adnuti sumus, adnutae sumus, adnuta sumus...
vos adnuti estis, adnutae estis, adnuta estis...
illi adnuti sunt, adnutae sunt, adnuta sunt...
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego adnutus eram, adnuta eram, adnutum eram...
tu adnutus eras, adnuta eras, adnutum eras...
ille adnutus erat, adnuta erat, adnutum erat...
nos adnuti erāmus, adnutae eramus, adnuta eramus...
vos adnuti erātis, adnutae eratis, adnuta eratis...
illi adnuti erant, adnutae erant, adnuta erant...
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego adnuar
tu adnuēris
ille adnuētur
nos adnuēmur
vos adnuemĭni
illi adnuentur
INDICATIVO
Futuro anterior
ego adnutus ero, adnuta ero, adnutum ero...
tu adnutus eris, adnuta eris, adnutum eris...
ille adnutus erit, adnuta erit, adnutum erit...
nos adnuti erimus, adnutae erimus, adnuta erimus...
vos adnuti erĭtis, adnutae eritis, adnuta eritis...
illi adnuti erunt, adnutae erunt, adnuta erunt...
SUBJUNTIVE
Presente
ego adnuar
tu adnuāris
ille adnuātur
nos adnuāmur
vos adnuamĭni
illi adnuantur
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego adnuĕrer
tu adnuerēris
ille adnuerētur
nos adnuerēmur
vos adnueremĭni
illi adnuerentur
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego adnutus sim, adnuta sim, adnutum sim...
tu adnutus sis, adnuta sis, adnutum sis...
ille adnutus sit, adnuta sit, adnutum sit...
nos adnuti simus, adnutae simus, adnuta simus...
vos adnuti sitis, adnutae sitis, adnuta sitis...
illi adnuti sint, adnutae sint, adnuta sint...
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego adnutus essem, adnuta essem, adnutum essem...
tu adnutus esses, adnuta esses, adnutum esses...
ille adnutus esset, adnuta esset, adnutum esset...
nos adnutessēmus, adnutae essemus, adnuta essemus...
vos adnutessētis, adnutae essetis, adnuta essetis...
illi adnuti essent, adnutae essent, adnuta essent...
POTENTIAL
Presente
ego adnuĕrer
tu adnuerēris
ille adnuerētur
nos adnuerēmur
vos adnueremĭni
illi adnuerentur
POTENTIAL
Pasado
ego adnutus essem, adnuta essem, adnutum essem...
tu adnutus esses, adnuta esses, adnutum esses...
ille adnutus esset, adnuta esset, adnutum esset...
nos adnutessēmus, adnutae essemus, adnuta essemus...
vos adnutessētis, adnutae essetis, adnuta essetis...
illi adnuti essent, adnutae essent, adnuta essent...
INFINITIVO  
Presente
adnui
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
adnutum esse, adnutam esse, adnutum esse, adnutos esse, adnutas esse, adnuta esse...
INFINITIVO  
Futuro
adnutum iriir a
GERUNDIVO
Masculino el que debe
Singolare Plurale
Nom.adnuendus
Gen.adnuendi
Dat.adnuendo
Acc.adnuendum
Voc.adnuende
Abl.adnuendo
adnuendi
adnuendorum
adnuendis
adnuendos
adnuendi
adnuendis
Feminina 
Nom.adnuenda
Gen.adnuendae
Dat.adnuendae
Acc.adnuendam
Voc.adnuenda
Abl.adnuenda
adnuendae
adnuendarum
adnuendis
adnuendas
adnuendae
adnuendis
Neutro 
Nom.adnuendum
Gen.adnuendi
Dat.adnuendo
Acc.adnuendum
Voc.adnuendum
Abl.adnuendo
adnuenda
adnuendorum
adnuendis
adnuenda
adnuenda
adnuendis
SUPINO
adnutude
PARTICIPLE significado
Pretérito perfecto
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.adnutus
Gen.adnuti
Dat.adnuto
Acc.adnutum
Voc.adnute
Abl.adnuto
adnuti
adnutorum
adnutis
adnutos
adnuti
adnutis
Feminina 
Nom.adnuta
Gen.adnutae
Dat.adnutae
Acc.adnutam
Voc.adnuta
Abl.adnuta
adnutae
adnutarum
adnutis
adnutas
adnutae
adnutis
Neutro 
Nom.adnutum
Gen.adnuti
Dat.adnuto
Acc.adnutum
Voc.adnutum
Abl.adnuto
adnuta
adnutorum
adnutis
adnuta
adnuta
adnutis

- Conjugación completa di adnuere Forma activa
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021