Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: impugno, impugnas, impugnavi, impugnatum, impugnāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = attaccare, assalire, (eng) = fight against, attack, assail,   (esp) = arremeter, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego impugno tu impugnas ille impugnat nos impugnāmus vos impugnātis illi impugnant | Yo arremeto Tu arremetes El/Ella/Eso arremete Nosotros arremetemos Vosotros arremetéis Ellos/Ellas/Esos arremeten |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego impugnābam tu impugnābas ille impugnābat nos impugnabāmus vos impugnabatis illi impugnābant | Yo arremetía Tu arremetías El/Ella/Eso arremetía Nosotros arremetíamos Vosotros arremetíais Ellos/Ellas/Esos arremetían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego impugnavi tu impugnavisti, impugnasti... ille impugnavit nos impugnavĭmus vos impugnavistis, impugnastis... illi impugnavērunt, impugnarunt, impugnavere... | Yo arremetí Tu arremetiste El/Ella/Eso arremetió Nosotros arremetimos Vosotros arremetisteis Ellos/Ellas/Esos arremetieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego impugnavi tu impugnavisti, impugnasti... ille impugnavit nos impugnavĭmus vos impugnavistis, impugnastis... illi impugnavērunt, impugnarunt, impugnavere... | Yo he arremetido Tu has arremetido El/Ella/Eso ha arremetido Nosotros hemos arremetido Vosotros habéis arremetido Ellos/Ellas/Esos han arremetido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego impugnavĕram, impugnaram... tu impugnavĕras, impugnaras... ille impugnavĕrat, impugnarat... nos impugnaverāmus, impugnaramus... vos impugnaverātis, impugnaratis... illi impugnaverant, impugnarant... | Yo había arremetido Tu habías arremetido El/Ella/Eso había arremetido Nosotros habíamos arremetido Vosotros habíais arremetido Ellos/Ellas/Esos habían arremetido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego impugnavi tu impugnavisti, impugnasti... ille impugnavit nos impugnavĭmus vos impugnavistis, impugnastis... illi impugnavērunt, impugnarunt, impugnavere... | Yo hube arremetido Tu hubiste arremetido El/Ella/Eso hubo arremetido Nosotros hubimos arremetido Vosotros hubisteis arremetido Ellos/Ellas/Esos hubieron arremetido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego impugnavĕram, impugnaram... tu impugnavĕras, impugnaras... ille impugnavĕrat, impugnarat... nos impugnaverāmus, impugnaramus... vos impugnaverātis, impugnaratis... illi impugnaverant, impugnarant... | Yo había arremetido Tu habías arremetido El/Ella/Eso había arremetido Nosotros habíamos arremetido Vosotros habíais arremetido Ellos/Ellas/Esos habían arremetido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego impugnābo tu impugnābis ille impugnābit nos impugnabĭmus vos impugnabĭtis illi impugnābunt | Yo arremeteré Tu arremeteras El/Ella/Eso arremeterá Nosotros arremeteremos Vosotros arremetereis Ellos/Ellas/Esos arremeterán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego impugnavĕro, impugnaro... tu impugnavĕris, impugnaris... ille impugnavĕrit, impugnarit... nos impugnaverĭmus, impugnarimus... vos impugnaverĭtis, impugnaritis... illi impugnavĕrint, impugnarint... | Yo habré arremetido Tu habrás arremetido El/Ella/Eso habrá arremetido Nosotros habremos arremetido Vosotros habréis arremetido Ellos/Ellas/Esos habrán arremetido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego impugnem tu impugnes ille impugnet nos impugnēmus vos impugnētis illi impugnent | Yo arremeta Tu arremetas El/Ella/Eso arremeta Nosotros arremetamos Vosotros arremetáis Ellos/Ellas/Esos arremetan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego impugnārem tu impugnāres ille impugnāret nos impugnarēmus vos impugnarētis illi impugnārent | Yo arremetiera Tu arremetieras El/Ella/Eso arremetiera Nosotros arremetiéramos Vosotros arremetierais Ellos/Ellas/Esos arremetieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego impugnavĕrim, impugnarim... tu impugnavĕris, impugnaris... ille impugnavĕrit, impugnarit... nos impugnaverĭmus, impugnarimus... vos impugnaverĭtis, impugnaritis... illi impugnavĕrint, impugnarint... | Yo haya arremetido Tu hayas arremetido El/Ella/Eso haya arremetido Nosotros hayamos arremetido Vosotros hayáis arremetido Ellos/Ellas/Esos hayan arremetido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego impugnavissem, impugnassem... tu impugnavisses, impugnasses... ille impugnavisset, impugnasset... nos impugnavissēmus, impugnassemus... vos impugnavissētis, impugnassetis... illi impugnavissent, impugnassent... | Yo hubiera arremetido Tu hubieras arremetido El/Ella/Eso hubiera arremetido Nosotros hubiéramos arremetido Vosotros hubierais arremetido Ellos/Ellas/Esos hubieran arremetido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego impugnārem tu impugnāres ille impugnāret nos impugnarēmus vos impugnarētis illi impugnārent | Yo arremetería Tu arremeterías El/Ella/Eso arremetería Nosotros arremeteríamos Vosotros arremeteríais Ellos/Ellas/Esos arremeterían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego impugnavissem, impugnassem... tu impugnavisses, impugnasses... ille impugnavisset, impugnasset... nos impugnavissēmus, impugnassemus... vos impugnavissētis, impugnassetis... illi impugnavissent, impugnassent... | Yo habría arremetido Tu habrías arremetido El/Ella/Eso habría arremetido Nosotros habríamos arremetido Vosotros habríais arremetido Ellos/Ellas/Esos habrían arremetido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
impugna impugnate Futuro impugnato impugnato impugnatote impugnanto | arremete arremeted ve a arremeter vaya a arremeter id a arremeter vayan a arremeter |
INFINITIVO | |
Presente | |
impugnāre | arremeter |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
impugnavisse, impugnasse... | haber arremetido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
impugnaturum esse, impugnaturam esse, impugnaturum esse, impugnaturos esse, impugnaturas esse, impugnatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
impugnandi, impugnando, impugnandum, impugnando... | de a para por |
SUPINO | |
impugnatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que arremete |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.impugnans Gen.impugnantis Dat.impugnanti Acc.impugnantem Voc.impugnans Abl.impugnante, impugnanti... | impugnantes impugnantium impugnantibus impugnantes impugnantes impugnantibus |
Feminina | |
Nom.impugnans Gen.impugnantis Dat.impugnanti Acc.impugnantem Voc.impugnans Abl.impugnante, impugnanti... | impugnantes impugnantium impugnantibus impugnantes impugnantes impugnantibus |
Neutro | |
Nom.impugnans Gen.impugnantis Dat.impugnanti Acc.impugnans Voc.impugnans Abl.impugnante, impugnanti... | impugnantia impugnantium impugnantibus impugnantia impugnantia impugnantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.impugnaturus Gen.impugnaturi Dat.impugnaturo Acc.impugnaturum Voc.impugnature Abl.impugnaturo | impugnaturi impugnaturorum impugnaturis impugnaturos impugnaturi impugnaturis |
Feminina | |
Nom.impugnatura Gen.impugnaturae Dat.impugnaturae Acc.impugnaturam Voc.impugnatura Abl.impugnatura | impugnaturae impugnaturarum impugnaturis impugnaturas impugnaturae impugnaturis |
Neutro | |
Nom.impugnaturum Gen.impugnaturi Dat.impugnaturo Acc.impugnaturum Voc.impugnaturum Abl.impugnaturo | impugnatura impugnaturorum impugnaturis impugnatura impugnatura impugnaturis |
- Conjugación completa di impugnari Forma pasiva |