Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: sollicito, sollicitas, sollicitavi, sollicitatum, sollicitāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = sollecitare, (eng) = harass, molest, tug at, shake up, disturb, pester, torment, rouse, stimulate, strive to influence, incite to revolt, attempt to seduce,   (esp) = apresurar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego sollicito tu sollicitas ille sollicitat nos sollicitāmus vos sollicitātis illi sollicitant | Yo apresuro Tu apresuras El/Ella/Eso apresura Nosotros apresuramos Vosotros apresuráis Ellos/Ellas/Esos apresuran |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego sollicitābam tu sollicitābas ille sollicitābat nos sollicitabāmus vos sollicitabatis illi sollicitābant | Yo apresuraba Tu apresurabas El/Ella/Eso apresuraba Nosotros apresurabamos Vosotros apresurabais Ellos/Ellas/Esos apresuraban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego sollicitavi tu sollicitavisti, sollicitasti... ille sollicitavit nos sollicitavĭmus vos sollicitavistis, sollicitastis... illi sollicitavērunt, sollicitarunt, sollicitavere... | Yo apresuré Tu apresuraste El/Ella/Eso apresuró Nosotros apresuramos Vosotros apresurasteis Ellos/Ellas/Esos apresuraron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego sollicitavi tu sollicitavisti, sollicitasti... ille sollicitavit nos sollicitavĭmus vos sollicitavistis, sollicitastis... illi sollicitavērunt, sollicitarunt, sollicitavere... | Yo he apresurado Tu has apresurado El/Ella/Eso ha apresurado Nosotros hemos apresurado Vosotros habéis apresurado Ellos/Ellas/Esos han apresurado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego sollicitavĕram, sollicitaram... tu sollicitavĕras, sollicitaras... ille sollicitavĕrat, sollicitarat... nos sollicitaverāmus, sollicitaramus... vos sollicitaverātis, sollicitaratis... illi sollicitaverant, sollicitarant... | Yo había apresurado Tu habías apresurado El/Ella/Eso había apresurado Nosotros habíamos apresurado Vosotros habíais apresurado Ellos/Ellas/Esos habían apresurado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego sollicitavi tu sollicitavisti, sollicitasti... ille sollicitavit nos sollicitavĭmus vos sollicitavistis, sollicitastis... illi sollicitavērunt, sollicitarunt, sollicitavere... | Yo hube apresurado Tu hubiste apresurado El/Ella/Eso hubo apresurado Nosotros hubimos apresurado Vosotros hubisteis apresurado Ellos/Ellas/Esos hubieron apresurado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego sollicitavĕram, sollicitaram... tu sollicitavĕras, sollicitaras... ille sollicitavĕrat, sollicitarat... nos sollicitaverāmus, sollicitaramus... vos sollicitaverātis, sollicitaratis... illi sollicitaverant, sollicitarant... | Yo había apresurado Tu habías apresurado El/Ella/Eso había apresurado Nosotros habíamos apresurado Vosotros habíais apresurado Ellos/Ellas/Esos habían apresurado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego sollicitābo tu sollicitābis ille sollicitābit nos sollicitabĭmus vos sollicitabĭtis illi sollicitābunt | Yo apresuraré Tu apresuraras El/Ella/Eso apresurará Nosotros apresuraremos Vosotros apresurareis Ellos/Ellas/Esos apresurarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego sollicitavĕro, sollicitaro... tu sollicitavĕris, sollicitaris... ille sollicitavĕrit, sollicitarit... nos sollicitaverĭmus, sollicitarimus... vos sollicitaverĭtis, sollicitaritis... illi sollicitavĕrint, sollicitarint... | Yo habré apresurado Tu habrás apresurado El/Ella/Eso habrá apresurado Nosotros habremos apresurado Vosotros habréis apresurado Ellos/Ellas/Esos habrán apresurado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego sollicitem tu sollicites ille sollicitet nos sollicitēmus vos sollicitētis illi sollicitent | Yo apresure Tu apresures El/Ella/Eso apresure Nosotros apresuremos Vosotros apresuréis Ellos/Ellas/Esos apresuren |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego sollicitārem tu sollicitāres ille sollicitāret nos sollicitarēmus vos sollicitarētis illi sollicitārent | Yo apresurara Tu apresuraras El/Ella/Eso apresurara Nosotros apresuráramos Vosotros apresurarais Ellos/Ellas/Esos apresuraran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego sollicitavĕrim, sollicitarim... tu sollicitavĕris, sollicitaris... ille sollicitavĕrit, sollicitarit... nos sollicitaverĭmus, sollicitarimus... vos sollicitaverĭtis, sollicitaritis... illi sollicitavĕrint, sollicitarint... | Yo haya apresurado Tu hayas apresurado El/Ella/Eso haya apresurado Nosotros hayamos apresurado Vosotros hayáis apresurado Ellos/Ellas/Esos hayan apresurado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego sollicitavissem, sollicitassem... tu sollicitavisses, sollicitasses... ille sollicitavisset, sollicitasset... nos sollicitavissēmus, sollicitassemus... vos sollicitavissētis, sollicitassetis... illi sollicitavissent, sollicitassent... | Yo hubiera apresurado Tu hubieras apresurado El/Ella/Eso hubiera apresurado Nosotros hubiéramos apresurado Vosotros hubierais apresurado Ellos/Ellas/Esos hubieran apresurado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego sollicitārem tu sollicitāres ille sollicitāret nos sollicitarēmus vos sollicitarētis illi sollicitārent | Yo apresuraría Tu apresurarías El/Ella/Eso apresuraría Nosotros apresuraríamos Vosotros apresuraríais Ellos/Ellas/Esos apresurarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego sollicitavissem, sollicitassem... tu sollicitavisses, sollicitasses... ille sollicitavisset, sollicitasset... nos sollicitavissēmus, sollicitassemus... vos sollicitavissētis, sollicitassetis... illi sollicitavissent, sollicitassent... | Yo habría apresurado Tu habrías apresurado El/Ella/Eso habría apresurado Nosotros habríamos apresurado Vosotros habríais apresurado Ellos/Ellas/Esos habrían apresurado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
sollicita sollicitate Futuro sollicitato sollicitato sollicitatote sollicitanto | apresura apresurad ve a apresurar vaya a apresurar id a apresurar vayan a apresurar |
INFINITIVO | |
Presente | |
sollicitāre | apresurar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
sollicitavisse, sollicitasse... | haber apresurado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
sollicitaturum esse, sollicitaturam esse, sollicitaturum esse, sollicitaturos esse, sollicitaturas esse, sollicitatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
sollicitandi, sollicitando, sollicitandum, sollicitando... | de a para por |
SUPINO | |
sollicitatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que apresura |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.sollicitans Gen.sollicitantis Dat.sollicitanti Acc.sollicitantem Voc.sollicitans Abl.sollicitante, sollicitanti... | sollicitantes sollicitantium sollicitantibus sollicitantes sollicitantes sollicitantibus |
Feminina | |
Nom.sollicitans Gen.sollicitantis Dat.sollicitanti Acc.sollicitantem Voc.sollicitans Abl.sollicitante, sollicitanti... | sollicitantes sollicitantium sollicitantibus sollicitantes sollicitantes sollicitantibus |
Neutro | |
Nom.sollicitans Gen.sollicitantis Dat.sollicitanti Acc.sollicitans Voc.sollicitans Abl.sollicitante, sollicitanti... | sollicitantia sollicitantium sollicitantibus sollicitantia sollicitantia sollicitantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.sollicitaturus Gen.sollicitaturi Dat.sollicitaturo Acc.sollicitaturum Voc.sollicitature Abl.sollicitaturo | sollicitaturi sollicitaturorum sollicitaturis sollicitaturos sollicitaturi sollicitaturis |
Feminina | |
Nom.sollicitatura Gen.sollicitaturae Dat.sollicitaturae Acc.sollicitaturam Voc.sollicitatura Abl.sollicitatura | sollicitaturae sollicitaturarum sollicitaturis sollicitaturas sollicitaturae sollicitaturis |
Neutro | |
Nom.sollicitaturum Gen.sollicitaturi Dat.sollicitaturo Acc.sollicitaturum Voc.sollicitaturum Abl.sollicitaturo | sollicitatura sollicitaturorum sollicitaturis sollicitatura sollicitatura sollicitaturis |
- Conjugación completa di sollicitari Forma pasiva |