Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
más... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di apprehendi apprehendi = apprehendere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
significado | |
Presente | |
apprehendi | ser agarrado, ser agarrada... |
Conjugación de: apprehendo, apprehendis, apprehendi, apprehensŭm, apprehendĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendo tu apprehendis ille apprehendit nos apprehendīmus vos apprehendītis illi apprehendunt | Yo agarro Tu agarras El/Ella/Eso agarra Nosotros agarramos Vosotros agarráis Ellos/Ellas/Esos agarran |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbam tu apprehendēbas ille apprehendēbat nos apprehendebāmus vos apprehendebātis illi apprehendēbant | Yo agarraba Tu agarrabas El/Ella/Eso agarraba Nosotros agarrabamos Vosotros agarrabais Ellos/Ellas/Esos agarraban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo agarré Tu agarraste El/Ella/Eso agarró Nosotros agarramos Vosotros agarrasteis Ellos/Ellas/Esos agarraron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo he agarrado Tu has agarrado El/Ella/Eso ha agarrado Nosotros hemos agarrado Vosotros habéis agarrado Ellos/Ellas/Esos han agarrado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | Yo había agarrado Tu habías agarrado El/Ella/Eso había agarrado Nosotros habíamos agarrado Vosotros habíais agarrado Ellos/Ellas/Esos habían agarrado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | Yo hube agarrado Tu hubiste agarrado El/Ella/Eso hubo agarrado Nosotros hubimos agarrado Vosotros hubisteis agarrado Ellos/Ellas/Esos hubieron agarrado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | Yo había agarrado Tu habías agarrado El/Ella/Eso había agarrado Nosotros habíamos agarrado Vosotros habíais agarrado Ellos/Ellas/Esos habían agarrado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendam tu apprehendes ille apprehendet nos apprehendēmus vos apprehendētis illi apprehendent | Yo agarraré Tu agarraras El/Ella/Eso agarrará Nosotros agarraremos Vosotros agarrareis Ellos/Ellas/Esos agarrarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehendĕro tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehendĕrint | Yo habré agarrado Tu habrás agarrado El/Ella/Eso habrá agarrado Nosotros habremos agarrado Vosotros habréis agarrado Ellos/Ellas/Esos habrán agarrado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendam tu apprehendas ille apprehendat nos apprehendāmus vos apprehendātis illi apprehendant | Yo agarre Tu agarres El/Ella/Eso agarre Nosotros agarremos Vosotros agarréis Ellos/Ellas/Esos agarren |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | Yo agarrara Tu agarraras El/Ella/Eso agarrara Nosotros agarráramos Vosotros agarrarais Ellos/Ellas/Esos agarraran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendĕrim tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehend;ĕrint | Yo haya agarrado Tu hayas agarrado El/Ella/Eso haya agarrado Nosotros hayamos agarrado Vosotros hayáis agarrado Ellos/Ellas/Esos hayan agarrado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | Yo hubiera agarrado Tu hubieras agarrado El/Ella/Eso hubiera agarrado Nosotros hubiéramos agarrado Vosotros hubierais agarrado Ellos/Ellas/Esos hubieran agarrado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | Yo agarraría Tu agarrarías El/Ella/Eso agarraría Nosotros agarraríamos Vosotros agarraríais Ellos/Ellas/Esos agarrarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | Yo habría agarrado Tu habrías agarrado El/Ella/Eso habría agarrado Nosotros habríamos agarrado Vosotros habríais agarrado Ellos/Ellas/Esos habrían agarrado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
apprehende apprehendite Futuro apprehendito apprehendito apprehenditote apprehendunto | agarra agarrad ve a agarrar vaya a agarrar id a agarrar vayan a agarrar |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendĕre | agarrar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehendisse | haber agarrado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensurum esse, apprehensuram esse, apprehensurum esse, apprehensuros esse, apprehensuras esse, apprehensura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
apprehendendi, apprehendendo, apprehendendum, apprehendendo... | de a para por |
SUPINO | |
apprehensŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que agarra |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Feminina | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Neutro | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendens Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentia apprehendentium apprehendentibus apprehendentia apprehendentia apprehendentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensurus Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensure Abl.apprehensuro | apprehensuri apprehensurorum apprehensuris apprehensuros apprehensuri apprehensuris |
Feminina | |
Nom.apprehensura Gen.apprehensurae Dat.apprehensurae Acc.apprehensuram Voc.apprehensura Abl.apprehensura | apprehensurae apprehensurarum apprehensuris apprehensuras apprehensurae apprehensuris |
Neutro | |
Nom.apprehensurum Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensurum Abl.apprehensuro | apprehensura apprehensurorum apprehensuris apprehensura apprehensura apprehensuris |
- Conjugación completa di apprehendi Forma pasiva |
Conjugación de: apprehendor, apprehendĕris, apprehensus sum, - , apprehendi conjugación: 3 - transitivo - passiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendor tu apprehendĕris ille apprehendĭtur nos apprehendĭmur vos apprehendimĭni illi apprehenduntur | Yo soy agarrado, soy agarrada... Tu eres agarrado, eres agarrada... El/Ella/Eso es agarrado, es agarrada... Nosotros somos agarrados, somos agarradas... Vosotros seis agarrados, seis agarradas... Ellos/Ellas/Esos son agarrados, son agarradas... |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbar tu apprehendebāris ille apprehendebātur nos apprehendebāmur vos apprehendebamĭni illi apprehendebantur | Yo era agarrado, era agarrada... Tu eras agarrado, eras agarrada... El/Ella/Eso era agarrado, era agarrada... Nosotros èramos agarrados, èramos agarradas... Vosotros erais agarrados, erais agarradas... Ellos/Ellas/Esos eran agarrados, eran agarradas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo fui agarrado, fui agarrada... Tu fuiste agarrado, fuiste agarrada... El/Ella/Eso fue agarrado, fue agarrada... Nosotros fuimos agarrados, fuimos agarradas... Vosotros fuisteis agarrados, fuisteis agarradas... Ellos/Ellas/Esos fueron agarrados, fueron agarradas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo he sido agarrado, he sido agarrada... Tu has sido agarrado, has sido agarrada... El/Ella/Eso ha sido agarrado, ha sido agarrada... Nosotros hemos sido agarrados, hemos sido agarradas... Vosotros habèis sido agarrados, habèis sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos han sido agarrados, han sido agarradas... |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | Yo había sido agarrado, había sido agarrada... Tu habías sido agarrado, habías sido agarrada... El/Ella/Eso había sido agarrado, había sido agarrada... Nosotros habíamos sido agarrados, habíamos sido agarradas... Vosotros habías sido agarrados, habías sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos habían sido agarrados, habían sido agarradas... |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | Yo hube sido agarrado, hube sido agarrada... Tu hubiste sido agarrado, hubiste sido agarrada... El/Ella/Eso hubo sido agarrado, hubo sido agarrada... Nosotros hubimos sido agarrados, hubimos sido agarradas... Vosotros hubisteis sido agarrados, hubisteis sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos hubieron sido agarrados, hubieron sido agarradas... |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | Yo había sido agarrado, había sido agarrada... Tu habías sido agarrado, habías sido agarrada... El/Ella/Eso había sido agarrado, había sido agarrada... Nosotros habíamos sido agarrados, habíamos sido agarradas... Vosotros habías sido agarrados, habías sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos habían sido agarrados, habían sido agarradas... |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendar tu apprehendēris ille apprehendētur nos apprehendēmur vos apprehendemĭni illi apprehendentur | Yo seré agarrado, seré agarrada... Tu serás agarrado, serás agarrada... El/Ella/Eso será agarrado, será agarrada... Nosotros seremos agarrados, seremos agarradas... Vosotros sereis agarrados, sereis agarradas... Ellos/Ellas/Esos serán agarrados, serán agarradas... |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehensus ero, apprehensa ero, apprehensum ero... tu apprehensus eris, apprehensa eris, apprehensum eris... ille apprehensus erit, apprehensa erit, apprehensum erit... nos apprehensi erimus, apprehensae erimus, apprehensa erimus... vos apprehensi erĭtis, apprehensae eritis, apprehensa eritis... illi apprehensi erunt, apprehensae erunt, apprehensa erunt... | Yo habrè sido agarrado, habrè sido agarrada... Tu habrás sido agarrado, habrás sido agarrada... El/Ella/Eso habrá sido agarrado, habrá sido agarrada... Nosotros habremos sido agarrados, habremos sido agarradas... Vosotros habreis sido agarrados, habreis sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos habrán sido agarrados, habrán sido agarradas... |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendar tu apprehendāris ille apprehendātur nos apprehendāmur vos apprehendamĭni illi apprehendantur | Yo sea agarrado, sea agarrada... Tu seas agarrado, seas agarrada... El/Ella/Eso sea agarrado, sea agarrada... Nosotros seamos agarrados, seamos agarradas... Vosotros seáis agarrados, seáis agarradas... Ellos/Ellas/Esos sean agarrados, sean agarradas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | Yo fuere agarrado, fuere agarrada... Tu fueres agarrado, fueres agarrada... El/Ella/Eso fuere agarrado, fuere agarrada... Nosotros fuéremos agarrados, fuéremos agarradas... Vosotros fuereis agarrados, fuereis agarradas... Ellos/Ellas/Esos fueren agarrados, fueren agarradas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sim, apprehensa sim, apprehensum sim... tu apprehensus sis, apprehensa sis, apprehensum sis... ille apprehensus sit, apprehensa sit, apprehensum sit... nos apprehensi simus, apprehensae simus, apprehensa simus... vos apprehensi sitis, apprehensae sitis, apprehensa sitis... illi apprehensi sint, apprehensae sint, apprehensa sint... | Yo haya sido agarrado, haya sido agarrada... Tu hayas sido agarrado, hayas sido agarrada... El/Ella/Eso haya sido agarrado, haya sido agarrada... Nosotros hayamos sido agarrados, hayamos sido agarradas... Vosotros hayáis sido agarrados, hayáis sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos hayan sido agarrados, hayan sido agarradas... |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | Yo hubiere sido agarrado, hubiere sido agarrada... Tu hubieres sido agarrado, hubieres sido agarrada... El/Ella/Eso hubiere sido agarrado, hubiere sido agarrada... Nosotros hubiéremos sido agarrados, hubiéremos sido agarradas... Vosotros hubierei sido agarrados, hubierei sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos hubieren sido agarrados, hubieren sido agarradas... |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | Yo sería agarrado, sería agarrada... Tu serías agarrado, serías agarrada... El/Ella/Eso sería agarrado, sería agarrada... Nosotros seríamos agarrados, seríamos agarradas... Vosotros seríais agarrados, seríais agarradas... Ellos/Ellas/Esos serían agarrados, serían agarradas... |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | Yo habría sido agarrado, habría sido agarrada... Tu habrías sido agarrado, habrías sido agarrada... El/Ella/Eso habría sido agarrados, habría sido agarradas... Nosotros habríamos sido agarrados, habríamos sido agarradas... Vosotros habríais sido agarrados, habríais sido agarradas... Ellos/Ellas/Esos habrían sido agarrados, habrían sido agarradas... |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendi | ser agarrado, ser agarrada... |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehensum esse, apprehensam esse, apprehensum esse, apprehensos esse, apprehensas esse, apprehensa esse... | haber sido agarrado, haber sido agarrada... |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendendus Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendende Abl.apprehendendo | apprehendendi apprehendendorum apprehendendis apprehendendos apprehendendi apprehendendis |
Feminina | |
Nom.apprehendenda Gen.apprehendendae Dat.apprehendendae Acc.apprehendendam Voc.apprehendenda Abl.apprehendenda | apprehendendae apprehendendarum apprehendendis apprehendendas apprehendendae apprehendendis |
Neutro | |
Nom.apprehendendum Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendendum Abl.apprehendendo | apprehendenda apprehendendorum apprehendendis apprehendenda apprehendenda apprehendendis |
SUPINO | |
apprehensu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | agarrado, agarrados, agarrada, agarrados, agarrado, agarradas... |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensus Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehense Abl.apprehenso | apprehensi apprehensorum apprehensis apprehensos apprehensi apprehensis |
Feminina | |
Nom.apprehensa Gen.apprehensae Dat.apprehensae Acc.apprehensam Voc.apprehensa Abl.apprehensa | apprehensae apprehensarum apprehensis apprehensas apprehensae apprehensis |
Neutro | |
Nom.apprehensum Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehensum Abl.apprehenso | apprehensa apprehensorum apprehensis apprehensa apprehensa apprehensis |
- Conjugación completa di apprehendere Forma activa |