Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di praecurri praecurri = praecurrere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
Conjugación de: praecurro, praecucurro..., praecurris, praecucurris..., praecurri, praecucurri... , praecursŭm, praecurrĕre conjugación: 3 - transitivo/intransitivo - attiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = correre avanti, precorrere, tr/intr, (eng) = run before, hasten on before, precede, anticipate,   (esp) = preceder, superar, correr delante, adelantarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego praecurro, praecucurro... tu praecurris, praecucurris... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrīmus, praecucurrīmus... vos praecurrītis, praecucurrītis... illi praecurrunt, praecucurrunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego praecurrēbam, praecucurrēbam... tu praecurrēbas, praecucurrēbas... ille praecurrēbat, praecucurrēbat... nos praecurrebāmus, praecucurrebāmus... vos praecurrebātis, praecucurrebātis... illi praecurrēbant, praecucurrēbant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego praecurrĕram, praecucurrĕram... tu praecurrĕras, praecucurrĕras... ille praecurrĕrat, praecucurrĕrat... nos praecurrerāmus, praecucurrerāmus... vos praecurrerātis, praecucurrerātis... illi praecurrĕrant, praecucurrĕrant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego praecurrĕram, praecucurrĕram... tu praecurrĕras, praecucurrĕras... ille praecurrĕrat, praecucurrĕrat... nos praecurrerāmus, praecucurrerāmus... vos praecurrerātis, praecucurrerātis... illi praecurrĕrant, praecucurrĕrant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego praecurram, praecucurram... tu praecurres, praecucurres... ille praecurret, praecucurret... nos praecurrēmus, praecucurrēmus... vos praecurrētis, praecucurrētis... illi praecurrent, praecucurrent... | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego praecurrĕro, praecucurrĕro... tu praecurrĕris, praecucurrĕris... ille praecurrĕrit, praecucurrĕrit... nos praecurrerĭmus, praecucurrerĭmus... vos praecurrerĭtis, praecucurrerĭtis... illi praecurrĕrint, praecucurrĕrint... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego praecurram, praecucurram... tu praecurras, praecucurras... ille praecurrat, praecucurrat... nos praecurrāmus, praecucurrāmus... vos praecurrātis, praecucurrātis... illi praecurrant, praecucurrant... | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego praecurrĕrem, praecucurrĕrem... tu praecurrĕres, praecucurrĕres... ille praecurrĕret, praecucurrĕret... nos praecurrerēmus, praecucurrerēmus... vos praecurrerētis, praecucurrerētis... illi praecurrĕrent, praecucurrĕrent... | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego praecurrĕrim, praecucurrĕrim... tu praecurrĕris, praecucurrĕris... ille praecurrĕrit, praecucurrĕrit... nos praecurrerĭmus, praecucurrerĭmus... vos praecurrerĭtis, praecucurrerĭtis... illi praecurr;ĕrint, praecucurr;ĕrint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego praecurrissem, praecucurrissem... tu praecurrisses, praecucurrisses... ille praecurrisset, praecucurrisset... nos praecurrissēmus, praecucurrissēmus... vos praecurrissētis, praecucurrissētis... illi praecurrissent, praecucurrissent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego praecurrĕrem, praecucurrĕrem... tu praecurrĕres, praecucurrĕres... ille praecurrĕret, praecucurrĕret... nos praecurrerēmus, praecucurrerēmus... vos praecurrerētis, praecucurrerētis... illi praecurrĕrent, praecucurrĕrent... | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego praecurrissem, praecucurrissem... tu praecurrisses, praecucurrisses... ille praecurrisset, praecucurrisset... nos praecurrissēmus, praecucurrissēmus... vos praecurrissētis, praecucurrissētis... illi praecurrissent, praecucurrissent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
praecurre, praecucurre... praecurrite, praecucurrite... Futuro praecurrito, praecucurrito... praecurrito, praecucurrito... praecurritote, praecucurritote... praecurrunto, praecucurrunto... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
praecurrĕre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
praecurrisse, praecucurrisse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
praecursurum esse, praecursuram esse, praecursurum esse, praecursuros esse, praecursuras esse, praecursura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
praecurrendi, praecurrendo, praecurrendum, praecurrendo... | de a para por |
SUPINO | |
praecursŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrentem Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentes praecurrentium praecurrentibus praecurrentes praecurrentes praecurrentibus |
Feminina | |
Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrentem Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentes praecurrentium praecurrentibus praecurrentes praecurrentes praecurrentibus |
Neutro | |
Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrens Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentia praecurrentium praecurrentibus praecurrentia praecurrentia praecurrentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.praecursurus Gen.praecursuri Dat.praecursuro Acc.praecursurum Voc.praecursure Abl.praecursuro | praecursuri praecursurorum praecursuris praecursuros praecursuri praecursuris |
Feminina | |
Nom.praecursura Gen.praecursurae Dat.praecursurae Acc.praecursuram Voc.praecursura Abl.praecursura | praecursurae praecursurarum praecursuris praecursuras praecursurae praecursuris |
Neutro | |
Nom.praecursurum Gen.praecursuri Dat.praecursuro Acc.praecursurum Voc.praecursurum Abl.praecursuro | praecursura praecursurorum praecursuris praecursura praecursura praecursuris |
- Conjugación completa di praecurri Forma pasiva |
Conjugación de: praecurror, praecurrĕris, praecursus sum, - , praecurri conjugación: 3 - transitivo/intransitivo - passiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = correre avanti, precorrere, tr/intr, (eng) = run before, hasten on before, precede, anticipate,   (esp) = preceder, superar, correr delante, adelantarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego praecurror tu praecurrĕris ille praecurrĭtur nos praecurrĭmur vos praecurrimĭni illi praecurruntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego praecurrēbar tu praecurrebāris ille praecurrebātur nos praecurrebāmur vos praecurrebamĭni illi praecurrebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praecursus sum, praecursa sum, praecursum sum... tu praecursus es, praecursa es, praecursum es... ille praecursus est, praecursa est, praecursum est... nos praecursi sumus, praecursae sumus, praecursa sumus... vos praecursi estis, praecursae estis, praecursa estis... illi praecursi sunt, praecursae sunt, praecursa sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego praecursus sum, praecursa sum, praecursum sum... tu praecursus es, praecursa es, praecursum es... ille praecursus est, praecursa est, praecursum est... nos praecursi sumus, praecursae sumus, praecursa sumus... vos praecursi estis, praecursae estis, praecursa estis... illi praecursi sunt, praecursae sunt, praecursa sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego praecursus eram, praecursa eram, praecursum eram... tu praecursus eras, praecursa eras, praecursum eras... ille praecursus erat, praecursa erat, praecursum erat... nos praecursi erāmus, praecursae eramus, praecursa eramus... vos praecursi erātis, praecursae eratis, praecursa eratis... illi praecursi erant, praecursae erant, praecursa erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego praecursus sum, praecursa sum, praecursum sum... tu praecursus es, praecursa es, praecursum es... ille praecursus est, praecursa est, praecursum est... nos praecursi sumus, praecursae sumus, praecursa sumus... vos praecursi estis, praecursae estis, praecursa estis... illi praecursi sunt, praecursae sunt, praecursa sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego praecursus eram, praecursa eram, praecursum eram... tu praecursus eras, praecursa eras, praecursum eras... ille praecursus erat, praecursa erat, praecursum erat... nos praecursi erāmus, praecursae eramus, praecursa eramus... vos praecursi erātis, praecursae eratis, praecursa eratis... illi praecursi erant, praecursae erant, praecursa erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego praecurrar tu praecurrēris ille praecurrētur nos praecurrēmur vos praecurremĭni illi praecurrentur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego praecursus ero, praecursa ero, praecursum ero... tu praecursus eris, praecursa eris, praecursum eris... ille praecursus erit, praecursa erit, praecursum erit... nos praecursi erimus, praecursae erimus, praecursa erimus... vos praecursi erĭtis, praecursae eritis, praecursa eritis... illi praecursi erunt, praecursae erunt, praecursa erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego praecurrar tu praecurrāris ille praecurrātur nos praecurrāmur vos praecurramĭni illi praecurrantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego praecurrĕrer tu praecurrerēris ille praecurrerētur nos praecurrerēmur vos praecurreremĭni illi praecurrerentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego praecursus sim, praecursa sim, praecursum sim... tu praecursus sis, praecursa sis, praecursum sis... ille praecursus sit, praecursa sit, praecursum sit... nos praecursi simus, praecursae simus, praecursa simus... vos praecursi sitis, praecursae sitis, praecursa sitis... illi praecursi sint, praecursae sint, praecursa sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego praecursus essem, praecursa essem, praecursum essem... tu praecursus esses, praecursa esses, praecursum esses... ille praecursus esset, praecursa esset, praecursum esset... nos praecursessēmus, praecursae essemus, praecursa essemus... vos praecursessētis, praecursae essetis, praecursa essetis... illi praecursi essent, praecursae essent, praecursa essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego praecurrĕrer tu praecurrerēris ille praecurrerētur nos praecurrerēmur vos praecurreremĭni illi praecurrerentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego praecursus essem, praecursa essem, praecursum essem... tu praecursus esses, praecursa esses, praecursum esses... ille praecursus esset, praecursa esset, praecursum esset... nos praecursessēmus, praecursae essemus, praecursa essemus... vos praecursessētis, praecursae essetis, praecursa essetis... illi praecursi essent, praecursae essent, praecursa essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
praecurri | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
praecursum esse, praecursam esse, praecursum esse, praecursos esse, praecursas esse, praecursa esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
praecursum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.praecurrendus Gen.praecurrendi Dat.praecurrendo Acc.praecurrendum Voc.praecurrende Abl.praecurrendo | praecurrendi praecurrendorum praecurrendis praecurrendos praecurrendi praecurrendis |
Feminina | |
Nom.praecurrenda Gen.praecurrendae Dat.praecurrendae Acc.praecurrendam Voc.praecurrenda Abl.praecurrenda | praecurrendae praecurrendarum praecurrendis praecurrendas praecurrendae praecurrendis |
Neutro | |
Nom.praecurrendum Gen.praecurrendi Dat.praecurrendo Acc.praecurrendum Voc.praecurrendum Abl.praecurrendo | praecurrenda praecurrendorum praecurrendis praecurrenda praecurrenda praecurrendis |
SUPINO | |
praecursu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.praecursus Gen.praecursi Dat.praecurso Acc.praecursum Voc.praecurse Abl.praecurso | praecursi praecursorum praecursis praecursos praecursi praecursis |
Feminina | |
Nom.praecursa Gen.praecursae Dat.praecursae Acc.praecursam Voc.praecursa Abl.praecursa | praecursae praecursarum praecursis praecursas praecursae praecursis |
Neutro | |
Nom.praecursum Gen.praecursi Dat.praecurso Acc.praecursum Voc.praecursum Abl.praecurso | praecursa praecursorum praecursis praecursa praecursa praecursis |
- Conjugación completa di praecurrere Forma activa |