Good navigation with NihilScio!  Facebook page
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugation/declension
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Translate into latin (beta)
It En Es
Words found
incumbere = recline upon Verbo attivo INFINITIVE Present
(Details below)
- Full conjugation of incumbere incumbere = incumbere: Verbo attivo INFINITIVE Present
meaning
Present
incumbĕreto recline upon
Conjugation of: incumbo, incumbis, incubui, incubitŭm, incumbĕre
conjugation: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = gettarsi sopra,    intr.,
  
(eng) = lay oneself upon,    lean upon,    recline upon, apply oneself earnestly,   

press forward,    lang. Latino
INDICATIVE
Present
ego incumbo
tu incumbis
ille incumbit
nos incumbīmus
vos incumbītis
illi incumbunt
I recline upon
You recline upon
He/She/It reclines upon
We recline upon
You recline upon
They recline upon
INDICATIVE
Imperfect
ego incumbēbam
tu incumbēbas
ille incumbēbat
nos incumbebāmus
vos incumbebātis
illi incumbēbant
I was reclining upon
You were reclining upon
He/She/It was reclining upon
We were reclining upon
You were reclining upon
They were reclining upon
INDICATIVE
Perfect
ego incubui
tu incubuisti
ille incubuit
nos incubuĭmus
vos incubuistis
illi incubuērunt, incubuere...
I reclined upon
You reclined upon
He/She/It reclined upon
We reclined upon
You reclined upon
They reclined upon
INDICATIVE
Perfect
ego incubui
tu incubuisti
ille incubuit
nos incubuĭmus
vos incubuistis
illi incubuērunt, incubuere...
I have reclined upon
You have reclined upon
He/She/It has reclined upon
We have reclined upon
You have reclined upon
They have reclined upon
INDICATIVE
PlusPerfect
ego incubuĕram
tu incubuĕras
ille incubuĕrat
nos incubuerāmus
vos incubuerātis
illi incubuĕrant
I had reclined upon
You had reclined upon
He/She/It had reclined upon
We had reclined upon
You had reclined upon
They had reclined upon
INDICATIVE
Plusperfect
ego incubui
tu incubuisti
ille incubuit
nos incubuĭmus
vos incubuistis
illi incubuērunt, incubuere...
INDICATIVE
Pluperfect
ego incubuĕram
tu incubuĕras
ille incubuĕrat
nos incubuerāmus
vos incubuerātis
illi incubuĕrant
I had reclined upon
You had reclined upon
He/She/It had reclined upon
We had reclined upon
You had reclined upon
They had reclined upon
INDICATIVE
Future
ego incumbam
tu incumbes
ille incumbet
nos incumbēmus
vos incumbētis
illi incumbent
I will recline upon
You will recline upon
He/She/It will recline upon
We will recline upon
You will recline upon
They will recline upon
INDICATIVE
Future perfect
ego incubuĕro
tu incubuĕris
ille incubuĕrit
nos incubuerĭmus
vos incubuerĭtis
illi incubuĕrint
I will have reclined upon
You will have reclined upon
He/She/It will have reclined upon
We will have reclined upon
You will have reclined upon
They will have reclined upon
SUBJUNTIVE
Present
ego incumbam
tu incumbas
ille incumbat
nos incumbāmus
vos incumbātis
illi incumbant
I (that )may recline upon
You (that )may recline upon
He/She/It (that )may recline upon
We (that )may recline upon
You (that )may recline upon
They (that )may recline upon
SUBJUNTIVE
Imperfect
ego incumbĕrem
tu incumbĕres
ille incumbĕret
nos incumberēmus
vos incumberētis
illi incumbĕrent
I (that )might recline upon
You (that )might recline upon
He/She/It (that )might recline upon
We (that )might recline upon
You (that )might recline upon
They (that )might recline upon
SUBJUNTIVE
Perfect
ego incubuĕrim
tu incubuĕris
ille incubuĕrit
nos incubuerĭmus
vos incubuerĭtis
illi incubu;ĕrint
I (whether) reclined upon
You (whether) reclined upon
He/She/It (whether) reclined upon
We (whether) reclined upon
You (whether) reclined upon
They (whether) reclined upon
SUBJUNTIVE
Pluperfect
ego incubuissem
tu incubuisses
ille incubuisset
nos incubuissēmus
vos incubuissētis
illi incubuissent
I (whether) had reclined upon
You (whether) had reclined upon
He/She/It (whether) had reclined upon
We (whether) had reclined upon
You (whether) had reclined upon
They (whether) had reclined upon
CONDITIONAL
Present
ego incumbĕrem
tu incumbĕres
ille incumbĕret
nos incumberēmus
vos incumberētis
illi incumbĕrent
I would recline upon
You would recline upon
He/She/It would recline upon
We would recline upon
You would recline upon
They would recline upon
CONDITIONAL
Perfect
ego incubuissem
tu incubuisses
ille incubuisset
nos incubuissēmus
vos incubuissētis
illi incubuissent
I would have reclined upon
You would have reclined upon
He/She/It would have reclined upon
We would have reclined upon
You would have reclined upon
They would have reclined upon
IMPERATIVE 
Present
incumbe
incumbite
Future
incumbito
incumbito
incumbitote
incumbunto
you recline upon
you recline upon

you shall recline upon
he,she,it shall recline upon
you shall recline upon
they shall recline upon
INFINITIVE  
Present
incumbĕreto recline upon
INFINITIVE  
Perfect
incubuisseto have reclined upon
INFINITIVE  
Future
incubiturum esse, incubituram esse, incubiturum esse, incubituros esse, incubituras esse, incubitura esse...to be about to recline upon
GERUND
incumbendi, incumbendo, incumbendum, incumbendo...of reclining upon
to, for reclining upon
reclining upon
by.. reclining upon
SUPINE
incubitŭmto recline upon
PARTICIPLE meaning
Presentreclining
Masculine 
SingolarePlurale
Nom.incumbens
Gen.incumbentis
Dat.incumbenti
Acc.incumbentem
Voc.incumbens
Abl.incumbente, incumbenti...
incumbentes
incumbentium
incumbentibus
incumbentes
incumbentes
incumbentibus
Feminine 
Nom.incumbens
Gen.incumbentis
Dat.incumbenti
Acc.incumbentem
Voc.incumbens
Abl.incumbente, incumbenti...
incumbentes
incumbentium
incumbentibus
incumbentes
incumbentes
incumbentibus
Neuter 
Nom.incumbens
Gen.incumbentis
Dat.incumbenti
Acc.incumbens
Voc.incumbens
Abl.incumbente, incumbenti...
incumbentia
incumbentium
incumbentibus
incumbentia
incumbentia
incumbentibus
PARTICIPLE meaning
Futureabout to recline
Masculine 
SingolarePlurale
Nom.incubiturus
Gen.incubituri
Dat.incubituro
Acc.incubiturum
Voc.incubiture
Abl.incubituro
incubituri
incubiturorum
incubituris
incubituros
incubituri
incubituris
Feminine 
Nom.incubitura
Gen.incubiturae
Dat.incubiturae
Acc.incubituram
Voc.incubitura
Abl.incubitura
incubiturae
incubiturarum
incubituris
incubituras
incubiturae
incubituris
Neuter 
Nom.incubiturum
Gen.incubituri
Dat.incubituro
Acc.incubiturum
Voc.incubiturum
Abl.incubituro
incubitura
incubiturorum
incubituris
incubitura
incubitura
incubituris
Conjugation of: incumbitur, incumbebatur, incubitum est, - ,
conjugation: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = gettarsi sopra,    intr.,
  
(eng) = lay oneself upon,    lean upon,    recline upon, apply oneself earnestly,   

press forward,    lang. Latino
INDICATIVE
Present
incumbitur
reclines upon
INDICATIVE
Imperfect
incumbebatur
was reclining upon
INDICATIVE
Perfect
incubitum est
reclined upon
INDICATIVE
Perfect
incubitum est
has reclined upon
INDICATIVE
PlusPerfect
incubitum erat
had reclined upon
INDICATIVE
Plusperfect
incubitum est
INDICATIVE
Pluperfect
incubitum erat
had reclined upon
INDICATIVE
Future
incumbetur
will recline upon
INDICATIVE
Future perfect
incubitum erit
will have reclined upon
SUBJUNTIVE
Present
incumbatur
(that )may recline upon
SUBJUNTIVE
Imperfect
incumberetur
(that )might recline upon
SUBJUNTIVE
Perfect
incubitum sit
(whether) reclined upon
SUBJUNTIVE
Pluperfect
incubitum esset
upon
CONDITIONAL
Present
incumberetur
would recline upon
CONDITIONAL
Perfect
incubitum esset
would have reclined upon
Continue searching the web with NihilScio NS-NihilScio©2009-2021